Σβιατοσλάβ Ρίχτερ - εκκεντρικός αλλά ογκόλιθος του πιάνου και της κλασικής μουσικής

Δύσκολα θα τον συγκρίναμε με οποιονδήποτε μεγάλο πιανίστα του περασμένου αιώνα. Ο σπουδαίος Σβιατοσλάβ Ρίχτερ είναι ένα κόμβος για την παγκόσμια μουσική και οι εκτελέσεις του που εκτείνονται στο ευρύτερο δυνατό φάσμα δημιουργών και συνθέσεων παραμένουν ανεπανάληπτες.

Ο ίδιος παρότι γιος καταξιωμένου πιανίστα ξεκίνησε περισσότερο ως αυτοδίδαχτος αλλά από νωρίς είχε αποκτήσει μια απίστευτη δεξιότητα στο πρίμα βίστα.

Ζώντας στο βαθύ κράτος του Σταλινισμού έπρεπε να αποκρύπτει συνεχώς την ομοφυλοφιλία του και να ζει μυστικοπαθώς.

Το προσωπικό του δόγμα ως μουσικού εμπεριέχεται σε αυτές τις αράδες:

««Ο ερμηνευτής στην πραγματικότητα είναι απλώς εκτελεστής, μεταφέρει κατά γράμμα τις προθέσεις του συνθέτη. Δεν προσθέτει κάτι που δεν υπάρχει ήδη στο έργο. Αν είναι ταλαντούχος, μας επιτρέπει να ρίξουμε μια φευγαλέα ματιά στην αλήθεια του έργου, το οποίο είναι από μόνο του κάτι ιδιοφυές που αντανακλάται πάνω του. Δεν θα έπρεπε να κυριαρχεί στη μουσική αλλά να χάνεται μέσα σε αυτή».

Η κριτική του αυστηρότητα απέναντι στους συναδέλφους του αλλά και στον εαυτό του τον οδήγησε σε αυτή την χαριτωμένη παραδοχή που αφορούσε ένα λάθος του σε έργο του Μπαχ. Όταν συνειδητοποίησε ότι έπαιζε μία νότα λάθος στο Ιταλικό Κονσέρτο του Μπαχ για δεκαετίες, επέμεινε ώστε η ακόλουθη αποποίηση/απολογία να τυπώνεται έκτοτε στο CD που περιείχε την ερμηνεία: «Μόλις τώρα, και με μεγάλη λύπη, ο Σβιάτοσλαβ Ρίχτερ συνειδητοποίησε, ότι πάντα έκανε λάθος στο τρίτο μέτρο από το τέλος του δευτέρου μέρους του Ιταλικού Κονσέρτου. Στην πραγματικότητα και για σαράντα χρόνια -- και κανείς μουσικός ή τεχνικός δεν του το υπέδειξε ποτέ -- έπαιζε Φα δίεση αντί για Φα. Το ίδιο λάθος υπάρχει και σε προηγούμενη ηχογράφηση του Μαέστρο Ρίχτερ της δεκαετίας του 1950».

Δύσκολα θα μπορούσε, ωστόσο, κανείς να βρει σήμερα έναν πιανίστα της αξίας και της βαθιάς γνώσης του Ρίχτερ.