H έκρηξη του Νικ Κέιβ που πένθησε και γιόρτασε μαζί μας

Η εκπληκτική συναυλία του Νικ Κέιβ στον Πλατεία Νερού, που πένθησε και γιόρτασε μαζί μας...

H έκρηξη του Νικ Κέιβ που πένθησε και γιόρτασε μαζί μας

Όταν ο φίλος Φάνης από τη Ρόδο μας προέτρεψε να πάμε στη συναυλία του Νικ Κέιβ στην Πλατεία Νερού, με την ταυτόχρονη παρότρυνση του Γιάννη Πετρίδη, δεν περιμέναμε ότι θα δούμε μια από τις καλύτερες συναυλίες της ζωής μας.

Λίγο ο χαμός του δεύτερου γιού του, λίγο η... ραστώνη του κορονοϊου μας έκαναν διστακτικούς, αλλά ευτυχώς ξεκουνήσαμε και πήγαμε στο Release Athens και πραγματικά ελευθερώθηκε πνεύμα και σώμα. Ο Κέιβ με την απίστευτη μπάντα του μπήκε πολύ δυναμικά και απογείωσε το κοινό με το... καλημέρα. Μας προϊδέασε τι θα ακολουθήσει, αλλά η συνέχεια ήταν πιο εκπληκτική και απρόσμενη. Πότε θλιμμένος και πότε σε κατάσταση έκρηξης απογειώθηκε πολλές φορές παρασύροντας στο διάβα του το εκστασιασμένο κοινό. Έμοιαζε με σύγχρονο προφήτη που κατηχούσε τους οπαδούς του συνοδεία ροκ μουσικής...

Ο πρόσφατος χαμός και του δεύτερου γιού του, τον έφερε πολλάκις στο πιάνο με μελαγχολική διάθεση, αφιέρωσε δακρυσμένος ένα τραγούδι στη μνήμη του, αλλά γρήγορα... έβαζε στα ρούχα του και στα όργανα φωτιά και σήκωνε την τρομερή λαλιά του. Έπαιζε με το κοινό, γινόταν ένα με όλους, χάιδευε τους νέους και τις νέες και ανύψωνε τις ψυχές μας στους ουρανούς, παρέα με το φεγγάρι που πρόβαλε από τον Υμηττό, σε μια υπέροχη βραδιά.

Οι λέξεις children, cry, just breath, boom boom boom επαναλαμβανόταν συχνά, ενώ ακούσαμε και μια εκπληκτική εκτέλεση του "Tupelo", αλλά και του "Red Right Hand", που το έμαθε το ευρύ κοινό από τους Peaky Blinders. Άρπαξε σφιχτά τα χέρια του κόσμου, πάτησε στους ώμους τους για να βρεθεί αιωρούμενος πάνω από το πλήθος και πένθησε μαζί τους, αλλά για λίγο. Έπεφτε ψυχικά, αλλά αμέσως σηκωνόταν, ακόμη κι όταν δάκρυσε την ώρα που σκεφτόταν τον γιό του παίζοντας πιάνο.

Θεατρικός όσο ποτέ, τραγούδησε γεμάτες δυο ώρες και θα συνέχιζε με δεύτερη έξοδο αν το κοινό το ζητούσε και δεν αποχωρούσε. Με τέλειο ήχο, εκπληκτική σκηνοθεσία στις οθόνες, ένα ατσαλάκωτο, αλλά και αλήτικο γκρουπ με κοστούμια . Μεγάλη μορφή και ο ο Warren Ellis, που έδωσε το δικό του σόου, σε μια στιγμή μάλιστα αγκαλιάστηκαν και έγειρε στον ώμο του 64 χρονου Αυστραλού καλλιτέχνη. Ο Κέιβ μάλιστα έβγαλε σε δημοπρασία και το πτυελοδοχείο του Γουόρεν αντί 200 ευρώ.

Την ερμηνεία του "O Children", το συνόδεψε με τη φράση «Το τραγούδι αυτό είναι για τα παιδιά, που είμαι σίγουρος ότι είστε. Και εγώ είμαι, απολύτως».

«Ευχαριστώ για όλα, μέσα σε όλα τα χρόνια που έχουν περάσει» είπε και τραγούδησε encore το "Into My Arms", γραμμένο για χωρισμούς με ζωντανούς και νεκρούς.
Στο "Vortex" κάποιοι από το κοινό ανέβασαν ένα πανό με τη φράση "We are the vortex", που το υπέγραψε και μας αποχαιρέτησε με ευχαρίστηση. Τον ευγνωμονούμε κι εμείς γιατί βγήκαμε διαφορετικοί από τον συναυλιακό χώρο. Συνεπαρμένοι, πιο ζωντανοί, καλύτεροι άνθρωποι...