Η πρόταση της ημέρας: Κλάρα Σούμαν, Nocturne Op. 6 No. 2

Η Κλάρα Σούμαν υπήρξε αναμφίβολα μια χαρισματική μουσικός και συνθέτρια αλλά δεν είναι σήμερα εξίσου γνωστή όσο ο διάσημος άντρας της. Υπάρχει βέβαια εξήγηση. Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν μόλις πέντε ετών και την ανατροφή της ανέλαβε ο αυστηρός και φιλόδοξος πατέρας της. Ο Φρίντριχ Βίεκ ήταν κι ο ίδιος μουσικός και φρόντισε να δώσει στην κόρη του τη μουσική παιδεία που χρειαζόταν για να την καταστήσει παιδί-θαύμα. Στα δέκα της χρόνια η Κλάρα έκανε ήδη την πρώτη της δημόσια εμφάνιση κι έκτοτε εγκαινίασε μια σειρά από περιοδείες τόσο στη Γερμανία όσο και στο εξωτερικό. Επειδή όμως ο κύριος Βίεκ δεν ενδιαφερόταν για τις συνθετικές ικανότητες της κόρης του αδιαφόρησε για τη θεωρητική της υποδομή με αποτέλεσμα να δυσχεράνει στη συνέχεια το δημιουργικό της έργο στη μουσική.

Σαν να μην έφτανε αυτό η Κλάρα σε ηλικία 11 χρονών γνώρισε τον Ρόμπερτ Σούμαν, που στα είκοσι του χρόνια εθεωρείτο φέρελπις μουσικός. Ανάμεσά τους αναπτύχθηκε έρωτας που τελεσφόρησε λίγα χρόνια αργότερα, άλλο που ο πατέρας της Κλάρας φρόντισε να χωρίσει το ζευγάρι όσο ήταν ακόμα καιρός. Κατά τη γνώμη του ο Σούμαν ήταν πολύ νέος και επιπλέον υπέφερε από ένα σοβαρό τραυματισμό στο χέρι που του στερούσε κάθε πιθανότητα να σταδιοδρομήσει ως πιανίστας στη συνέχεια. Στην ενηλικίωσή της όμως η Κλάρα ανάγκασε τον πατέρα της με δικαστική απόφαση να αποδεχθεί το μοιραίο. Η ίδια νόμιζε πως είχε απαλλαγεί από ένα τύραννο. Στην πραγματικότητα η τυραννία συνεχιζόταν στη ζωή της απλώς είχε αλλάξει πρόσωπο. Ο Ρόμπερτ Σούμαν τη ζήλευε για τη δεξιοτεχνική της ικανότητα και την ανάγκασε σιγά-σιγά να περιορίσει τις εμφανίσεις της με οκτώ απανωτές εγκυμοσύνες. Στη συνέχεια βέβαια υποχρεώθηκε εκ των συνθηκών να την ξαναβάλει στο παιχνίδι, αφού ο ίδιος δεν μπορούσε να παρουσιάσει τις συνθέσεις του στο πιάνο. Η Κλάρα άρχισε ξανά να διαπρέπει αλλά από το 1854 και μετά κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις ψυχικές διαταραχές του συζύγου της και τις αυτοκτονικές του τάσεις. Τελικά ο Σούμαν πέθανε το 1856. Αιτία της παράνοιάς του θεωρήθηκε η επάρατη σύφιλη από την οποία έπασχε.

Μετά τον θάνατό του η Κλάρα συνέχισε τις επιτυχημένες της εμφανίσεις, στις οποίες παρουσίαζε κυρίως τα έργα του συζύγου της. Πέθανε σε ηλικία εβδομήντα ενός ετών από εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι υποχρεώσεις της απέναντι στους άντρες της ζωής της (πατέρα και σύζυγο) δεν της επέτρεψαν να αφιερωθεί στο συνθετικό της έργο. Έτσι μας άφησε λίγες σχετικά συνθέσεις που μαρτυρούν ωστόσο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της. Κατά τα άλλα υπήρξε μια γυναίκα που έζησε στη σκιά δύο απαιτητικών και αυταρχικών ανδρών.