Έρχεται το τέλος του τυριού; Τουλάχιστον, όπως το ξέραμε
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τυρί, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό, μπορεί να φθάσει στα όρια του εθισμού.
Μια πρωτεΐνη που υπάρχει στο τσένταρ της αγαπημένης μας πίτσας -ονομάζεται καζεΐνη- προσκολλάται στους υποδοχείς ντοπαμίνης και μας κάνει να λαχταρούμε παρόμοιες γεύσεις.
Γι’ αυτό, και όταν κάποιος αποφασίσει να αλλάξει διατροφικές συνήθειες και να γίνει vegan, αυτό που τον δυσκολεύει περισσότερο είναι να εγκαταλείψει το… τυρί. Και όχι το κρέας.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Ωστόσο, η επιστήμη προχωράει και πλέον, έχουμε ολοένα και περισσότερες επιλογές, δημιουργώντας εναλλακτικά τυριά μη ζωικής προέλευσης, τα οποία αποκτούν σταδιακά ικανό μερίδιο αγοράς.
Στις ΗΠΑ, τα τελευταία δύο χρόνια σημειώθηκε αύξηση σχεδόν 70% στις πωλήσεις τυριού φυτικής προέλευσης, ενώ η ζήτηση αντίστοιχων προϊόντων στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται ήδη στα ύψη.
Το πρόβλημα βέβαια, είναι ότι πολλά από τα φυτικά τυριά δεν είναι τόσο νόστιμα όσο τα ζωικά. Όμως, και εδώ υπάρχει λύση.
Στη Βρετανία υπάρχει ένας αριθμός μικροπαραγωγών, οι οποίοι προσπαθούν να αναδημιουργήσουν την εμπειρία μιας ώριμης Gouda. Και πώς το κάνουν; Έχοντας δικές τους καλλιέργειες βακτηρίων και χρησιμοποιώντας ξεχωριστές χειροποίητες τεχνικές.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του «Veganzola», το οποίο αποκαλείται και «τυρί μετατροπής». Κι αυτό, διότι αποτελείται από μίγμα αμυγδάλων, καθώς και μούχλα Penicillium Roqueforti, η οποία βρίσκεται στα καλύτερα μπλε τυριά.
Αποτέλεσμα είναι η διαφορά στη γεύση και στη νοστιμιά να είναι απειροελάχιστη.
Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι τα εναλλακτικά τυριά διεκδικούν θέση -περισσότερο από ποτέ- στο τραπέζι του μεσημεριανού ή του βραδινού γεύματος, ακόμη και σε οικογένειες, οι οποίες δεν είναι αναγκαστικά vegan.
