Αξιοπρέπεια και εντιμότητα στο «σαφάρι» των ειδήσεων

Κάθε άλλο παρά ανακαλύπτει κανείς την Αμερική προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αυτή η πρωτόγνωρη περίοδος που ζούμε στην Ελλάδα εδώ και τρεις μήνες είναι εξαιρετικά δύσκολη ειδικά για τον αθλητικό Τύπο. Σε μια χώρα όπου ακόμα η δραστηριότητα εντός των αγωνιστικών χώρων παραμένει ουσιαστικά νεκρωμένη, καθώς ο κόσμος του αθλητισμού τώρα κάνει δειλά δειλά τα πρώτα μικρά βήματα επαναφοράς στην πρότερη φυσιολογική κατάσταση, οι εφημερίδες του χώρου παλεύουν να κρατηθούν ζωντανές.

Αρχικά υπέστησαν τις συνέπειες της εξαντλητικής οικονομικής κρίσης των τελευταίων δέκα τουλάχιστον ετών. Θανάσιμη περιστολή κρατικής και ιδιωτικής διαφημιστικής δαπάνης, κατακόρυφη πτώση των κυκλοφοριών, αφού ο επί χρόνια πιστός αναγνώστης το σκεφτόταν πλέον να διαθέσει ακόμα και αυτό το 1-1,5 ευρώ και προτιμούσε -λογικά- να το ξοδέψει για να αγοράσει μια τυρόπιτα ή ένα μπουκάλι γάλα στο παιδί του. Σε συνδυασμό με την έκρηξη του Ίντερνετ και την ευρεία διάδοση της δωρεάν διαδικτυακής ενημέρωσης, η οποία ποντάρει εκ φύσεως στη χρονική αμεσότητα, το πρόβλημα χειροτέρεψε και οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό του τιράζ.

Έπειτα έκανε την εμφάνισή του και ο κορονοϊός και… ήρθε κι έδεσε το γλυκό. Μείωση των σημείων διανομής φύλλων με συνέπεια ακόμα χαμηλότερες πωλήσεις, στις οποίες συνέβαλε περαιτέρω η ανυπαρξία ενδιαφέροντος ελλείψει αθλητικών γεγονότων σε όλα τα επίπεδα. Στον μακροχρόνιο αγώνα για την επιβίωση κάποια έντυπα δεν άντεξαν και έκλεισαν, άλλα επέλεξαν να συνεχίσουν φυτοζωώντας, ενώ υπήρξαν -όπως πάντα- και περιπτώσεις όπου επιχειρηματίες είδαν την κρίση ως ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους εκμεταλλευόμενοι πρόσωπα και καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση το μάρμαρο πλήρωσαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και οι εργαζόμενοι στον χώρο της έντυπης αθλητικής (και όχι μόνο) δημοσιογραφίας.

Στην τρέχουσα ζοφερή περίοδο της υγειονομικής κρίσης, που χτύπησε βάναυσα και τον αθλητισμό σε όλες τις εκφάνσεις του, το «ΦΩΣ» δίνει με αξιοπρέπεια τον καθημερινό αγώνα του. Πιστό στις αρχές που το καθιέρωσαν στη συνείδηση του φίλαθλου αναγνωστικού κοινού επί εξίμισι δεκαετίες, προσπαθεί τίμια να παρέχει ενημέρωση και σε αυτές τις περίεργες μέρες της απόλυτης αθλητικής νηνεμίας. Δίνει ασφαλώς χώρο στις εσωτερικές και διεθνείς ειδήσεις περί τον κορονοϊό, ασχολείται με τις ατέρμονες δικαστικές υποθέσεις και αντιπαραθέσεις που ταλαιπωρούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, διαθέτει ικανό μελάνι και χαρτί για το σταδιακό άνοιγμα των γηπεδικών εγκαταστάσεων, τις πρώτες προπονήσεις και τα σχέδια επί χάρτου των ομάδων σχετικά με τις μεταγραφικές κινήσεις.

Πέρα από τα αυτονόητα όμως, οι σελίδες της εφημερίδας, βασισμένες στην επαγγελματική ευσυνειδησία των φιλότιμων συντακτών της στο… σαφάρι για ειδήσεις, φιλοξενούν όλον αυτό τον καιρό τα λεγόμενα «εξτραδάκια». Αυτά συνίστανται σε πρωτότυπα θέματα ποικίλης ύλης, συλλεκτικές αναδημοσιεύσεις, ενδιαφέρουσες εμπεριστατωμένες αναλύσεις, νοσταλγικές ανασκοπήσεις, καθώς και ευάριθμες αποκλειστικές συνεντεύξεις. «Διαμαντάκι» το καθένα από αυτά, που στο σύνολό τους δίνουν υπόσταση στο 1,30 ευρώ που βγάζει κάποιος από την τσέπη του σε αυτές τις δύσκολες εποχές.

ΥΓ.: Πάλι απειλεί με αποχώρηση ο ένας από τους έντεκα μετόχους της Ευρωλίγκας. Τι το λέει συνεχώς και δεν το κάνει; Δεν είναι πρέπον με τζάμπα μαγκιές και άσφαιρα πυρά να κρατάει τον κόσμο σε αγωνία. Οι μεγάλες αποφάσεις κάνουν μεγάλους τους συλλόγους. Ο άλλος όμως είπε «αποχωρώ», πήρε το καπελάκι του κι έφυγε οριστικά…