Τα δρομολόγια του τρόμου στη χώρα του «πάμε και όπου βγει»
Η Ελλάδα είναι η πιο όμορφη χώρα για διακοπές, αλλά και η χώρα με το μεγάλο ρίσκο για τους πολίτες της που είναι στο έλεος του Θεού.
Ζούμε σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές του πλανήτη. Μία γωνιά που την αγαπάει και δένεται μαζί της κάθε ξένος που έρχεται είτε για δουλειά, είτε για διακοπές. Ζούμε, όμως και στη χώρα που μας επιφυλάσσει συνεχώς εκπλήξεις. Δυσάρεστες. Και εκεί που λες «τα έχουμε δει όλα σε αυτή τη χώρα», αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχεις δει τίποτα.
Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι τρομάζεις στην ιδέα τι άλλο έχεις να δεις. Αντιλαμβάνεσαι πως ζεις σε μία όμορφη χώρα, αλλά που τις τύχες της ζωής σου, της παιδείας της δικής σου και των παιδιών σου και γενικά το μέλλον σου και τώρα τα κρατάς εσύ αποκλειστικά στα χέρια σου. Δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα από κανέναν και κυρίως δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα από το κράτος.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Αφού καήκαμε στη θάλασσα, πνιγήκαμε στη στεριά τώρα ζήσαμε και μετωπική δύο τρένων. Πώς να μην τρέμεις για το μέλλον για τις επόμενες παραλείψεις που θα αναδυθούν στην επιφάνεια μετά από ένα δυστύχημα. Η Ευρώπη εδώ και καιρό μας έχει βγάλει στη… σέντρα για το σιδηροδρομικό μας δίκτυο, αλλά εμείς προτιμούμε να κρατάμε σε αποθήκες τα συστήματα που θα πρόσφεραν μία ασφάλεια παραπάνω.
Η τωρινή κυβέρνηση αν και φτάνει στο τέλος της θητείας της μιλάει για ένα κακό δίκτυο που παρέλαβε. Έτσι το βρήκε κι έτσι το άφησε επί τέσσερα χρόνια. Κι όμως άφησαν να φύγουν δύο τρένα χωρίς να λειτουργούν ούτε οι σηματοδότες. Θα τα χρεωθεί όλα ο σταθμάρχης που φυσικά και φέρει τεράστια ευθύνη και η ζωή θα συνεχιστεί. Όπως θα συνεχιστούν και τα δρομολόγια του τρόμου.
Μόνο στην Ελλάδα τα τρένα περνάνε μέσα από την πρωτεύουσα. Μέσα από την πόλη. Εκεί, στο Γκάζι που ο κόσμος διασκεδάζει περνάει και το τρένο δίπλα του. Ας μην μιλήσουμε για τη συντήρηση που γίνεται στο δίκτυο ή τις ελλείψεις του προσωπικού. Τα έλεγαν τόσο καιρό οι συνδικαλιστές, αλλά δεν τους έλαβε κανείς σοβαρά υπόψη τους.
Σε αυτή τη χώρα, άλλωστε τα ασήμαντα είναι πιο σημαντικά. Μπορεί να γίνει χαμός για ένα πέναλτι ή ένα οφσάιντ. Μπορεί να κινδυνέψει η κυβέρνηση, αλλά δεν θα γίνει το ίδιο για κάτι σοβαρό. Ας μην έχουμε απαιτήσεις όμως για το σιδηροδρομικό μας δίκτυο όταν βρέχει και μας καλούν να μη βγούμε από το σπίτι.
Δυστυχώς αλλά στην Ελλάδα για να γίνει κάτι πρέπει πρώτα να χυθεί αίμα, διαφορετικά δεν πρόκειται να διορθωθεί τίποτα και η ζωή θα συνεχίζεται σε μία χώρα που αξίζει να έρθεις για διακοπές…
