Πέθανε ο εμβληματικός φωτορεπόρτερ του πολέμου στο Βιετνάμ

Οι παλιοί του συνάδελφοι αποδίδουν φόρο τιμής σε έναν «μέντορα», ένα «εξαιρετικό ταλέντο» στο πρόσωπο του άγγλου φωτορεπόρτερ που κάλυψε αναρίθμητα γεγονότα επί μισό αιώνα. Εγινε γνωστός από την σειρά των συγκλονιστικών φωτογραφιών του από τον Πόλεμο του Βιετνάμ.

Με μία φωτογραφική μηχανή Leica στο χέρι και ένα τσιγάρο – ή κάτι δυνατότερο – στο στόμα, ο Τιμ Πέιτζ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1960 διασχίζοντας από άκρη σε άκρη την χερσόνησο της Ινδοκίνας για να απαθανατίσει εικόνες που επρόκειτο να σημαδέψουν τον πόλεμο, αλλά και μια ολόκληρη εποχή.

«Κάθε φωτογραφία του πολέμου είναι μία φωτογραφία κατά του πολέμου», θα δήλωνε σε συνέντευξή του μισό αιώνα αργότερα.«Η δημοσιογραφική κάλυψη επηρέασε την κοινή γνώμη».

Αξιαγάπητος και χαρισματικός, ο Τιμ Πέιτζ ρίχνεται στην φωτοδημοσιογραφία την ώρα που ο Πόλεμος του Βιετνάμ κλιμακώνεται, για να γίνει το σύμβολο μίας γενιάς φωτορεπόρτερ «gonzo», ατρόμητων και αντισυμβατικών.

Στον Τιμ Πέιτζ βασίστηκε ο χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Ντένις Χόπερ στην ταινία «Αποκάλυψη Τώρα».

Ομως το Βιετνάμ επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και την επαγγελματική του καριέρα: θα του πάρει περισσότερο από μία δεκαετία για να συνέλθει από τα τραύματα του πολέμου και αργότερα θα ομολογήσει ανοικτά ότι πάσχει από μετατραυματικό στρες.

Ο Τιμ Πέιτζ ως άνθρωπος « δεν άρεσε σε όλο τον κόσμο», εξηγεί ο φίλος του Λουκ Χαντ, αλλά ήταν πολύ ανοικτός και αποτελούσε μέντορα για πολλούς νέους φωτογράφους που ήθελαν να ακολουθήσουν τα ίχνη του.

«Ηταν χαρισματικός συγγραφέας (…) ένα εξαιρετικό ταλέντο».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Τιμ Πέιτζ εγκαταστάθηκε στην Καμπότζη, όπου εργάσθηκε για πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Αργότερα αφιερώθηκε στην διατήρηση της ειρήνης και στην απόδοση τιμής στην μνήμη των δημοσιογράφων που έχασαν την ζωή τους στα μέτωπα του πολέμου, αναζητώντας επί χρόνια να διαλευκάνει την εξαφάνιση των φίλων του Σον Φλιν (Sean Flynn) και Ντάνα Στόουν (Dana Stone), που θεωρείται ότι σκοτώθηκαν από τους Ερυθρούς Χμερ.

Το 1997, συμμετέχει στην συγγραφή του βιβλίου «Requiem», που ακολουθεί τα ίχνη 135 φωτορεπόρτερ που έχασαν την ζωή τους στον Πόλεμο της Ινδοκίνας και στην συνέχεια στον Πόλεμο του Βιετνάμ.

«Το έκανε σχεδόν σκοπό της ζωής του. Στο τέλος, κατάφερε να τους αποτίσει φόρο τιμής», δηλώνει ο φίλος του Μαρκ Ντοντ (Mark Dodd) που περιγράφει τον Τιμ Πέιτζ ως παθιασμένο «μελετητή της ανθρώπινης συνθήκης».