Νικήθηκε η Χρυσή Αυγή, δεν νικήθηκε ο φασισμός
Ο Στέφανος Λεμονίδης θυμάται την εποχή που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα στο διάβα της Χρυσής Αυγής και προτείνει επαγρύπνηση γιατί ο φασισμός δεν νικήθηκε, είναι στην καθημερινότητα μας. Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, αλλά και των θυμάτων της Μαρφίν.
Χιλιάδες διαδηλωτές σε ολόκληρη την Ελλάδα πανηγύρισαν για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, που αποδείχθηκε αμετανόητη, κι αυτό καταδεικνύει ότι η μάχη κατά του φασισμού συνεχίζεται και θα είναι διαρκής.
Αφήστε την εποχή της ευδαιμονίας, όπου τώρα όλοι μιλούν ανοιχτά κατά του φασιστικού μορφώματος, και θυμηθείτε όταν τα πάντα τα έσκιαζε η φοβέρα κι όλοι κρύβονταν πίσω από τη σιωπή. Τότε που αλώνιζαν στις λαϊκές αγορές, που βοηθούσαν ~και καλά~ τις γιαγιάδες και χτυπούσαν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους, χωρίς την αντίδραση της αστυνομίας.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Δίκη Χρυσής Αυγής: Ένοχοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και τη δολοφονία Παύλου Φύσσα
Τότε που ο Κασιδιάρης χαστούκιζε σε ζωντανή πανελλήνια μετάδοση τη Λιάνα Κανέλλη και ο Προκόπης Παυλόπουλος κοίταζε ατάραχος, χωρίς να αντιδράσει. Και για να τον επιβραβεύσουν για την «αντρίκεια» συμπεριφορά του, τον έκαναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τότε που προκαλούσαν, στον κοντινό Ιούνιο του 2014, που λοιδορούσαν και χειροδικούσαν ακόμη και μέσα στη Βουλή , με τον χρυσαυγίτη Νίκο Μίχο να κινείται απειλητικά με πρόθεση να δείρει τον Πέτρο Τατσόπουλο. Και ο Πύρρος Δήμας, τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, σηκώθηκε, μπήκε μπροστά και του είπε να κάνει πίσω και να μην τολμήσει άλλο βήμα. Τότε που 500.000 Έλληνες ψήφιζαν τη Χρυσή Αυγή των Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη και οι φασίστες ετοίμαζαν κατάλυση της δημοκρατίας.
Guardian: «Η μεγαλύτερη δίκη ναζιστών, μετά τη Νυρεμβέργη» - Ο ξένος Τύπος για τη Χρυσή Αυγή
Η Χρυσή Αυγή νικήθηκε, δεν νικήθηκε όμως ο φασισμός και ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχόμενος, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κουκουλοφόροι, που έκαψαν τους αθώους υπαλλήλους στη Μαρφίν, δεν κάθισαν καν στο σκαμνί. Είναι οι ίδιοι που πέταξαν μολότοφ και διέλυσαν χθες την τεράστια διαδήλωση, γιατί… έτσι έπρεπε. Θα τις πετούσαν όποια κι αν ήταν η απόφαση, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους...
Η Χρυσή Αυγή νικήθηκε στις εκλογές με τη λαϊκή ετυμηγορία και στα δικαστήρια από τους δικαστές, που έπραξαν το αυτονόητο. Και το έκαναν με πλήρη συνείδηση και όχι κάτω από τη λαϊκή πίεση, όπως θέλουν να προβάλλουν μερικοί. Αλίμονο αν η Δικαιοσύνη αποφάσιζε με την πίεση του περί κοινού δικαίου αίσθημα. Απλά ταυτίστηκε. Ο λαός διαδήλωσε ως όφειλε και η Δικαιοσύνη πήρε απόφαση στο όνομά του…
Οι πρωτεργάτες του φασιστικού μορφώματος παραμένουν πάντως αμετανόητοι και το απέδειξαν με τις πρώτες δηλώσεις τους, γι’ αυτό μην περιμένετε να σταματήσουν τη δράση τους. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν δικάζονταν ως μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου, αφού έτσι κι αλλιώς είχαν πάρει θάρρος με την αδικαιολόγητη καθυστέρηση ολοκλήρωσης της δίκης τους.
Μάγδα Φύσσα: «Παύλο μου νικήσαμε» - Δείτε το βίντεο
Γι’ αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση στην καθημερινότητα και αντίσταση απέναντι στον γείτονα που χτυπά τη γυναίκα και τα παιδιά του. Σε αυτούς που βασανίζουν τα ζώα, σε αυτούς που παρκάρουν μεγαλοπρεπώς σε ράμπες αναπήρων, σε όλους όσοι δεν σέβονται τους άλλους και ιδιαίτερα τους αδύναμους. Η σιωπή είναι συνενοχή και μόνο κακό κάνει.
Η κραυγή της μάνας Φύσσα πάντως, «Παύλο μου, νικήσαμε», είναι και η κορύφωση αυτού του αγώνα, γιατί ο Παύλος Φύσσας μπήκε στο ρουθούνι των φασιστών, αντιστάθηκε και ο θάνατός του ήταν και η αφορμή για την πτώση της Χρυσής Αυγής. Σίγουρα δεν έπρεπε να θρηνήσουμε δύο ζωές (μην ξεχνάμε και τον Πακιστανό Σαχζάτ Λουκμάν) για να καταδικαστεί η Χρυσή Αυγή, αλλά ας θυμηθούμε τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ: «Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;».
