Κορονοϊός: Βγαίνοντας από τις ομίχλες της πανδημίας

Το μυθιστόρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζεται σε αυτή τη νέα χιλιετία. Στις σελίδες του είδαμε πράματα και θάματα. Είδαμε τη νέα τάξη πραγμάτων να καλπάζει ακάθεκτα, αλλά βρισκόμασταν σε κατάσταση ύπνωσης από την πρόσκαιρη ευμάρεια και δεν ακούσαμε τις φωνές της αντίρρησης και τις προειδοποιήσεις. Κι αυτή η περιλάλητη Ένωση, η οποία δημιουργήθηκε με τις ευλογίες των ΗΠΑ που ήθελαν έναν ισχυρό σύμμαχο κατά της Σοβιετικής Ρωσίας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, είχε στην αρχή ένα αντιαμερικανικό όραμα χάρις στους ευρωπαϊστές τύπου Μιτεράν, Κολ και Αντρεότι.

Στη συνέχεια όμως η επέλαση της παγκοσμιοποίησης με το νεοφιλελεύθερο προσωπείο έκαμψε τις αντιστάσεις και μας έβαλε σ' έναν κόσμο «που όλα μοιάζουν μαγικά και κυρίως αμερικανικά». Ωστόσο στη νέα χιλιετία φαίνεται πως ο «Μεγάλος Αδελφός» κουράστηκε να πληρώνει τον λογαριασμό από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για τη στρατιωτική ασφάλεια της Ευρώπης και κυρίως για το υψηλό βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της. Είναι τώρα δέκα χρόνια που η Γηραιά Ήπειρος βασανίζεται από μια τρισκατάρατη κρίση, η οποία ξεκίνησε (είναι τυχαίο άραγε;) από τον Νέο Κόσμο.

Ήρθε η στιγμή που η Αμερική είδε την Ενωμένη Ευρώπη όχι ως προπύργιο στη διένεξή της με τη Ρωσία αλλά σαν έναν ανεπιθύμητο ανταγωνιστή στην αγορά της αποδολαριοποίησης. Ο βρυχηθμός του Αμερικανικού Λεβιάθαν έκανε την Ευρώπη να σειστεί συθέμελα. Την ίδια στιγμή η Ρωσία έτεινε για τρεις δεκαετίες χείρα φιλίας στους Ευρωπαίους χωρίς να βρει ανταπόκριση. Κι ενώ η Βρετανία κοιτάζει να βγει από το άλυτο σταυρόλεξο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήρθε η ώρα για την Αμερική να ανησυχήσει.

Η ασύμμετρη απειλή μιας απρόσμενης πανδημίας ανέτρεψε όσα σχέδια και υπολογισμούς μπορούσε κανείς να κάνει στον παράλογο κόσμο του 21ου αιώνα. Όταν θα βγούμε από τις ομίχλες του βιολογικού Αρμαγεδδώνα θα πρέπει πρωτίστως ως Έλληνες να δούμε με ενάργεια και επίγνωση προς τα πού πάμε για τη νέα δεκαετία. Ας ελπίσουμε ότι θα έχει μείνει ένας δρόμος ή έστω ένα μονοπάτι για αρχή.

Σκέψεις για τη μέρα που θα ξημερώσει μετά το «Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας» και γεννήθηκαν διαβάζοντας το άρθρο του Γιώργου Ηλιόπουλου στο Nexus για την Ευρώπη το 2020.