Σε ευχαριστούμε Δάσκαλέ μας

Σήμερα που ξεκινάνε τα σχολεία, νομίζω ότι η ανάγνωση αυτής της πλακέτας που απονεμήθηκε, λίγους μήνες πριν, από τα παιδιά της Ε2 τάξης του 16ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου στον Δάσκαλό τους, Βαγγέλη Μυλωνά, δίνει ένα πολύ όμορφο και πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα για το τι μπορεί να συμβεί μέσα σε μια τάξη.

Όταν ο Δάσκαλος είναι αποφασισμένος να μάθει στους μαθητές του, να «διαβάζουν» τα όνειρά τους, δηλαδή τα όριά τους.

Όταν έχει επιλέξει να δίνει κάθε στιγμή την μάχη του ενώπιον τους, γνωρίζοντας πως η συνείδηση δεν διαμορφώνεται από αναγνώσματα και από ακούσματα, αλλά από βιώματα.

Όταν τον δρόμο της Ελευθερίας, αντί να τον δείχνει, τον διανύει.

Υπέροχος ο στίχος του Διονύσιου Σολωμού: «τίποτα δεν είναι σαν στητή μένει η ψυχή κι ολόρθη».

Ακόμη πιο υπέροχος όταν ξεστομίζεται από τα χείλη ενός Ανθρώπου που τη δική του ψυχή την υψώνει περήφανο βράχο απέναντι στην θάλασσα των προβλημάτων και των αντιξοοτήτων της ζωής.

Γιατί ζωή δεν είναι αυτό που μας συμβαίνει. Ζωή είναι αυτό που κάνουμε εμείς να συμβαίνει.