Λευτέρης Πανταζής στο ΦΩΣ: Ολυμπιακός, Πόντιοι, νύχτα, τραγούδι, πολιτική

Τον Λευτέρη Πανταζή τον έβλεπα από τη δεκαετία του 1980 στα νυχτερινά μαγαζιά όλης της Αθήνας. Τον άκουγα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, διάβαζα για αυτόν στα περιοδικά. Αργότερα τον είδα στα γήπεδα της Σούπερ Λίγκας, όπου έφτασε να γίνει πρόεδρος της ΠΑΕ Πανιώνιος με τη συμπαράσταση και την παρότρυνση του αδελφικού του φίλου, όπως λέει, του Αχιλλέα Μπέου.

Τον μεγάλο τραγουδιστή δεν έτυχε να τον γνωρίσω όλα αυτά τα χρόνια προσωπικά. Έως ότου, χαζεύοντας μια μέρα στο διαδίκτυο, διάβασα την είδηση ότι ο Λευτέρης κατεβαίνει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του νυν δημάρχου Γιάννη Κασσαβού στον Δήμο Αχαρνών! Από πού κι ως πού ο Λευτέρης στις Αχαρνές; Αφού ζει και κατοικεί χρόνια τώρα στη Βουλιαγμένη. Τι δουλειά έχει εκεί και ποια η σχέση του με το Μενίδι; Από τότε μου μπήκε η ιδέα της συνέντευξης μαζί του. Ευκαιρία, είπα, να τον γνωρίσω και προσωπικά. Να διαπιστώσω ο ίδιος όλα όσα λέγονται για τον Πανταζή. Ότι είναι ο πιο ζεστός από τους καλλιτέχνες, ότι είναι άνθρωπος προσιτός, με τρελό χιούμορ, πολύ χαμόγελο, καλοσυνάτος, ευγενέστατος και αξιαγάπητος όσο δεν πάει άλλο! Μόνο θετικά συναισθήματα μπορεί να σου βγάλει…

Τον πήρα τηλέφωνο, του συστήθηκα και δέχθηκε αμέσως! Πρώτη έκπληξη. Δεν ξέρω πολλούς καλλιτέχνες (μέρας ή νύχτας), για την ακρίβεια δεν ξέρω κανέναν φτασμένο να δέχεται αμέσως να δώσει συνέντευξη και μάλιστα σε δημοσιογράφο που δεν γνωρίζει. Όμως ο Λευτέρης άκουσε «ΦΩΣ» και… φωτίστηκε. Κλείσαμε ραντεβού πριν από δέκα ημέρες στο καταπληκτικό αθλητικό κέντρο που διατηρεί δίπλα στην πλαζ της Βούλας, μαζί με τον συνέταιρο και κολλητό του φίλο, τον παλιό άσο του Ολυμπιακού, Σωτήρη Γεωργουδάκη, ο οποίος είχε λάμψει τη σεζόν 1986-87 με τη φανέλα των «ερυθρολεύκων».

Στο αθλητικό κέντρο «STAR SPORTS CLUB» μάς υποδέχθηκε (ήταν μαζί ο φωτογράφος Λάτο Γκλόντιαν από την Eurokinissi) η πανέμορφη γενική διευθύντρια του Κέντρου, Κωνσταντίνα Καϊμάρα (δεν θα μπορούσε να λείπει από το πλευρό του Λευτέρη μια όμορφη παρουσία άλλωστε…), και λίγο αργότερα ήρθε και το πρόσωπο της συνέντευξης.

Καλημέρα παιδιά, τι κάνετε; Μας χαιρέτισε θερμά λες και γνωριζόμασταν χρόνια!

Λευτέρη, σε πρωτοείδα πριν από 30 χρόνια και μέχρι σήμερα φυσιογνωμικά δεν έχεις αλλάξει διόλου. Ποιο είναι το μυστικό σου; Τον ρώτησα και με άφησε «ξερό» με την απάντησή του.

Αγαπάω όλες τις γυναίκες, αυτό είναι το μυστικό!

Μα κι εγώ τις αγαπώ, αλλά έχω αλλάξει πολύ από τότε, του απάντησα…

Τότε τις αγαπάς με λάθος τρόπο!

Ο υποτιθέμενος «πάγος» έσπασε και ξεκινήσαμε πριν από τη συνέντευξη την ξενάγηση στο αθλητικό κέντρο. Έξι-επτά γήπεδα ποδοσφαίρου για όλα τα γούστα, τοξοβολία, γήπεδα τένις, καφετέρια, κήποι, πάρκινγκ, τα… πάντα όλα. Ένας πολυχώρος πνιγμένος στο πράσινο, δίπλα στη θάλασσα. Τι πιο ιδανικό για άθληση μικρών και μεγάλων…

Αφού βγήκαν και οι σχετικές φωτογραφίες, μπήκαμε στο… ψητό. Με τη συνέντευξη να χωρίζεται σε τέσσερα μέρη: Μιλήσαμε για ποδόσφαιρο, για τη νύχτα και το τραγούδι, για το «Stars Sports Club» και τέλος για τις πολιτικές του… φιλοδοξίες. Πάμε λοιπόν…

«Ο Μαρτίνς έδειξε πόσο καλός προπονητής είναι…»

Πριν απ’ όλα, η συζήτησή μας άνοιξε με τι άλλο; Με ποδόσφαιρο. Σπορ που τόσο αγαπά ο Λευτέρης Πανταζής…

Λατρεύεις τον αθλητισμό γενικά και όχι μόνο το ποδόσφαιρο, έτσι;

Εννοείται. Αθλητισμός σημαίνει υγεία, ελευθερία, άμιλλα, ανταγωνισμός. Μαθαίνεις…

Έπαιζες μπάλα στην Προοδευτική...

Ναι. Είχα προπονητή τότε τον Γιούρκα Σεϊταρίδη, τον παππού του Γιούρκα, του πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού. Έπαιζαν τότε στην ομάδα παικταράδες, όπως ο Λάκης Γκλέζος, ο μεγάλος Μπέσης, ο Τζανετουλάκος και άλλοι…

Μαθαίνεις για την «Πρόο»; Υποβιβάστηκε φέτος…

Στενοχωρήθηκα. Κρίμα, γιατί την προηγούμενη σεζόν πετούσε η ομάδα και πίστευα ότι θα έμενε περίπατο στη Γ’ Εθνική. Κρίμα…

Ήσουν πρόεδρος στις Εσπερίδες στο μπάσκετ, πρόεδρος στην ΠΑΕ Πανιώνιος…

Με τις Εσπερίδες πήραμε τίτλους. Στον Πανιώνιο ήμουν έξι χρόνια και βγήκαμε δύο φορές στην Ευρώπη!

Πώς βρέθηκες πρόεδρος στην πλατεία;

Με βοήθησε πολύ, πάρα πολύ, ο Αχιλλέας Μπέος. Αυτός έτρεχε για όλα. Και να ξέρεις, αν δεν ήταν ο Αχιλλέας, μπορεί και να πήγαινα φυλακή για χρέη! Δεν ξέρω τι λένε για αυτόν, αυτό που ξέρω εγώ είναι πως με ό,τι καταπιάνεται το φέρνει άριστα εις πέρας. Θέλει να είναι πρώτος σε όλα. Ξέρει πολύ καλά το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται κάθε φορά. Έχουμε συνεργαστεί και σε διάφορα νυχτερινά μαγαζιά. Είναι συνεργάτης-μάνατζερ-φίλος και αδελφός…

Αν σου έλεγαν να αναλάβεις, δηλαδή, την προεδρία μιας ΠΑΕ, θα το ξαναέκανες;

Ναι, θα το έκανα πάλι. Το ξέρω πλέον καλά το αντικείμενο. Ξέρω καλά πώς λειτουργεί μια ομάδα. Αν υπάρχει υγεία, όραμα και καλή διαχείριση, μπορεί μια ομάδα να προχωρήσει μπροστά. Να στηριχθεί σε νέα ελληνόπουλα και να φτιάξει υγιές σύνολο. Ξέρεις, όταν υπάρχει υγεία σε μια ομάδα, μπορεί να προχωρήσει χωρίς πολλές απαιτήσεις…

Δεν σε τρομάζει τόση βρομιά στον χώρο; Τόση διαφθορά...

Κοίταξε, Αντώνη, βρομιά υπάρχει παντού σε όλους τους χώρους, σε όλους τους τομείς της ζωής. Έτσι και στο ποδόσφαιρο, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως. Μην το αποκόβουμε το ποδόσφαιρο από την υπόλοιπη ζωή μας. Το ποδόσφαιρο είναι μαγαζί γωνία και πληρώνει καλά. Αν υπάρχει οργάνωση, πλάνο και σωστή διαχείριση, σου φέρνει τεράστια κέρδη. Αλλά πρέπει να το σεβαστείς. Τα παρατράγουδα -για να το πω κομψά- θα υπάρχουν πάντα. Διαφθορά υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Τώρα υπάρχουν κυκλώματα. Αυτά δεν θα λείψουν ποτέ. Το θέμα είναι τι κάνουμε για να περιορίσουμε τη ζημιά…

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τρομερή έξαρση βίας. Κάθε Σαββατοκύριακο πέφτει ξύλο κι έχουμε επεισόδια παντού, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά σε όλα τα σπορ, σε όλες τις ηλικίες. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;

Όταν ο άλλος έχει φορτωθεί δεκάδες προβλήματα στην προσωπική του ζωή, ψάχνει τρόπους διαφυγής. Αν δεν μπορέσει να βρει και παραμείνει εγκλωβισμένος, τότε θα ψάξει άλλους τρόπους να ξεσπάσει. Όταν είναι καταπιεσμένος στο σπίτι ή στη δουλειά του, όταν είναι άνεργος ή αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης, θα ξεσπάσει. Και τα γήπεδα είναι ο πιο εύκολος χώρος για κάτι τέτοιο. Με τόσα μνημόνια, με την ανεργία σε υψηλά επίπεδα, τη φτώχεια να θερίζει, ο άλλος εκδικείται. Την κοινωνία, τον συνάνθρωπο, τον αντίπαλο. Βλέπει παντού και μόνον εχθρούς. Μισεί. Όταν δεν υπάρχει και η κατάλληλη ανατροφή από το σπίτι, όταν κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά μαζί του, να του πει, να τον συμβουλέψει τι θα κάνει, παρασύρεται πολύ εύκολα και ξεσπά απέναντι σε όλους και σε όλα. Πολλές φορές η ομάδα είναι το άλλοθι. Τα πραγματικά αίτια είναι αυτά που δημιουργούνται από τα προσωπικά βιώματα του καθενός…

Χωρίς το γήπεδο, όμως, πολλοί από αυτούς που εκτονώνονται εκεί -και δεν μιλάω για τους χούλιγκαν, αλλά για σοβαρούς ανθρώπους, έχουν μια ήσυχη ζωή. Και μόλις μπουν στο γήπεδο… σαν να τρελαίνονται.

Εκτόνωση! Πού θα βρει καλύτερο πεδίο για να ξεσπάσει; Ήσυχος μπορεί να είναι γιατί δεν έχει άλλους τρόπους αντίδρασης ή δεν θέλει. Και στο γήπεδο μεταλλάσσεται και γίνεται κάτι άλλο! Χούλιγκαν με γραβάτα που λένε. Όμως εδώ χρειάζεται ψυχική ισορροπία για να παραμείνεις νηφάλιος. Η ψυχραιμία και η ηρεμία είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι…

Ας μιλήσουμε για μπάλα τώρα. Παρακολουθείς το ελληνικό ποδόσφαιρο; Προλαβαίνεις;

Παρακολουθώ, έχω πάθος με το ποδόσφαιρο. Διαβάζω, μαθαίνω τα πάντα.

Τον Ολυμπιακό πώς τον είδες φέτος;

Πιστεύω ότι ολόκληρος ο β’ γύρος του πρωταθλήματος τού ανήκει ολοκληρωτικά. Έπαιξε το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο των τελευταίων χρόνων, το καλύτερο ποδόσφαιρο από τις υπόλοιπες ομάδες. Έφτιαξε μια ομάδα που ξεχειλίζει ποιότητα και είναι, για μένα, ομάδα του προπονητή του!

Σου αρέσει ο Πέδρο Μαρτίνς…

Είναι προπονητής που προέρχεται από μια χώρα, την Πορτογαλία, που έχει μια μεγάλη σχολή προπονητών. Δεν γίνεται να μην είναι καλός. Και το απέδειξε. Το σημαντικότερο για μένα είναι πως είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Έδωσε ευκαιρίες σε όλους τους παίκτες, διαχειρίστηκε καλά το ρόστερ, έφτιαξε σύνολο, δυνατό, ποιοτικό, με παίκτες που κάνουν πολλές δουλειές στο χορτάρι. Μια ομάδα που χαίρεται να βλέπει ο φίλαθλος όχι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά και άλλων ομάδων. Αν το καλοκαίρι αποκτήσει ο Ολυμπιακός έναν γκολτζή, με την έννοια να έχει το εύκολο γκολ, κι έναν στόπερ επιπέδου, μπορεί να ξαναπάρει τα πρωτεία στην Ελλάδα. Θα μπορούσε και φέτος, αλλά έγιναν λάθη στο ξεκίνημα, ήρθαν και πολλοί νέοι παίκτες και άργησε να δέσει ως σύνολο…

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης τι ρόλο έχει παίξει σε αυτό;

Είναι τρελός με τον Ολυμπιακό. Πρώτα είναι οπαδός του και μετά ιδιοκτήτης του. Τον έχω γνωρίσει από κοντά. Αν δεν ήταν τρελαμένος με την ομάδα, δεν θα έβαζε διαρκώς το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη. Επενδύει παντού στον Ολυμπιακό. Στις ακαδημίες, στο προπονητικό κέντρο, σε πρόσωπα, προπονητές, σε παικταράδες, στο «Καραϊσκάκης», παντού. Έχει μια πολύ καλή φιλοσοφία. Θέλει να παίρνει παίκτες σε μικρή ηλικία και να τους αναδεικνύει. Έτσι βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Και ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός και ο σύλλογος έχει κέρδη οικονομικά αλλά και σε πρεστίζ. Παράλληλα οι παίκτες κάνουν καλές μεταγραφές, γίνονται γνωστοί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Για μένα, το μεγάλο ατού του κ. Μαρινάκη είναι άλλο. Ότι ξέρει να επιλέγει ικανότατους συνεργάτες σε όλα τα πόστα. Γι’ αυτό και ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει χρόνια τώρα από τα ελληνικά δεδομένα κι έχει μπει για τα καλά στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη…

Αν ήσουν πρόεδρος μιας ομάδας και σου έλεγαν ότι μπορείς να αποκτήσεις έναν μόνον ποδοσφαιριστή από τους Φορτούνη – Ποντένσε - Γκιγιέρμε, ποιον θα επέλεγες να πάρεις στην ομάδα σου;

Και τους τρεις! Ασυζητητί. Δεν θα το διαπραγματευόμουν. Μιλάμε για μια μαγική τριάδα! Ποιος πρόεδρος ή προπονητής όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και από το ομάδες του εξωτερικού, δεν θα τους ήθελε και τους τρεις; Ο Κώστας Φορτούνης είναι δημιουργός κι εκτελεστής ταυτόχρονα. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάρει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό και να τον οδηγήσει ακόμη και στα πιο δύσβατα μονοπάτια. Είναι ηγέτης. Και πιστεύω ότι ακόμα κι αν πάει στο εξωτερικό πάλι ηγέτης θα είναι εκεί που θα παίξει. Ο Ποντένσε είναι ο ορισμός του εξτρέμ. Διεισδυτικός, ταχύτατος (μεγάλο προσόν αυτό στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο), μπουκαδόρος, ντριμπλέρ με απίστευτη τεχνική κατάρτιση. Θεωρώ ότι είναι μια από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Γκιγιέρμε είναι η ήρεμη δύναμη. Παίκτης-κομπιούτερ, που παίζει πρώτα με το μυαλό και μετά με τα πόδια. Κόφτης και δημιουργός. Και εσχάτως σκόρερ. Ποιον να ξεχωρίσεις και ποιον να πρωτοδιαλέξεις; Γι’ αυτό λοιπόν θα τους έπαιρνα και τους τρεις…

Ο ΠΑΟΚ πήρε πρωτάθλημα ύστερα από 34 χρόνια…

Ήταν καλός σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Είχε σταθερή πορεία, έπαιξε καλά παιχνίδια και ήταν συμπαγής σε όλες τις γραμμές του. Η διαφορά με τον Ολυμπιακό ήταν ότι ο ΠΑΟΚ είχε στρωμένη ομάδα από πέρσι, ενώ οι Πειραιώτες έφτιαξαν εντελώς νέο σύνολο φέτος και γι’ αυτό άργησαν να «δέσουν»…

Είχε και τον ίδιο προπονητή…

Είναι καλός προπονητής ο Λουτσέσκου. Κι έχει από πίσω του κι έναν πατέρα προπονητή φτασμένο, που μπορεί να τον συμβουλεύει καθημερινά. Είχε και λύσεις από τον πάγκο ο Ρουμάνος, είναι δουλευταράς, ξέρει να επιβιώνει σε δύσκολες καταστάσεις. Από τη στιγμή που κέρδισε τα αποδυτήρια, λογικό ήταν να δημιουργήσει ένα πολύ καλό και ποιοτικό σύνολο.

Σε αυτό όμως βοήθησε και ο Ιβάν Σαββίδης, έτσι δεν είναι;

Είναι φίλος. Είναι Πόντιος βλέπεις και αυτός. Τον είχα γνωρίσει πριν από 25 χρόνια, όταν τραγούδησα σε μια εκδήλωση στη Μόσχα μπροστά σε 3.500 άτομα.

Ανέλαβε τον ΠΑΟΚ το 2012 και έπειτα από επτά σεζόν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα…

Όπως και τόσοι άλλοι επιχειρηματίες παλιότερα, πρώτα πλήρωσε και μετά έμαθε! Έτσι είναι στη ζωή, πρώτα πληρώνεις και μετά μαθαίνεις. Πόσω μάλλον στο ποδόσφαιρο. Έμαθε λοιπόν, μοίρασε ρόλους σε ανθρώπους της εμπιστοσύνης του και προχώρησε. Έχουμε γεννηθεί και οι δύο την ίδια μέρα, 27 Μαρτίου. Τον εκτιμώ περισσότερο γιατί είναι Πόντιος και βοηθά καθημερινά όλους τους Πόντιους. Είναι επιτυχημένος πέρα για πέρα, αγαπά πολύ αυτό που κάνει και φυσικά τιμά με το παραπάνω την καταγωγή του…

Πόντιος είναι και ο Μελισσανίδης…

Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από τις χρυσές εποχές στη Νίκαια και στον Κορυδαλλό. Πόντιος, υπερήφανος για την καταγωγή του και ο οποίος κάνει κι αυτός τόσα πολλά για αυτούς.

Ναι, αλλά στην ΑΕΚ υπάρχει γκρίνια για τη φετινή πτώση της ομάδας…

Κοίταξε, η ΑΕΚ με τον Μελισσανίδη βγήκε από την αφάνεια της Γ’ Εθνικής κι έγινε πρωταθλήτρια ξανά ύστερα από 24 χρόνια. Μπήκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, της φτιάχνει ολοκαίνουργιο γήπεδο-στολίδι. Και πόσα θα κάνει ακόμα. Επέλεξε το καλοκαίρι έναν ταλαντούχο κόουτς, τον Ουζουνίδη, και ξεκίνησε καλά. Όμως στην πορεία κάτι χάλασε. Πιθανόν να έχασε ο Μαρίνος τα αποδυτήρια. Ο Μελισσανίδης έφερε πίσω τον Χιμένεθ, που, για μένα, είναι καλός προπονητής και ξέρει καλά την ομάδα και τα κατατόπια. Ο πρόεδρος ξέρει τον χώρο όσο κανείς άλλος, ξέρει τι πρέπει να κάνει για να ξαναφτιάξει την ομάδα. Για την ώρα προχωρά καλά το θέμα του νέου γηπέδου και, για μένα, αυτό είναι το πιο σημαντικό…

Τον Παναθηναϊκό, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε… τούνελ, πώς τον βλέπεις;

Ο Αλαφούζος μπήκε να σώσει την ομάδα τη στιγμή που δεν υπήρχε άλλος. Έβαλε πολλά λεφτά, αλλά δεν ήξερε. Έδωσε τρελά συμβόλαια σε παίκτες που δεν το άξιζαν. Αλλά, όπως είπα, αν δεν πληρώσεις, δεν μαθαίνεις. Ανέλαβε τα χρέη του, έμαθε από τα λάθη του και προχωρά. Ήδη έχει καλύψει σημαντικό μέρος των χρεών, για να μπορεί να λειτουργεί και να επιβιώνει η ΠΑΕ. Υπομονή μέχρι να έρθει στα ίσα του ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και μιλάω για τα οικονομικά του. Αν συνεχίσει έτσι, πιστεύω ότι η ομάδα έχει μέλλον. Δεν είναι όλα τόσο μαύρα όσο δείχνουν ή παρουσιάζονται…

Ναι, αλλά ο Δώνης παλεύει σχεδόν μόνος του με τα θηρία…

Ο Δώνης δεν υποσχέθηκε διακρίσεις και τίτλους. Ξεκαθάρισε από την αρχή ότι θα πρέπει όλοι στην ομάδα να κρατούν μικρό καλάθι και βήμα βήμα θα προσπαθήσουν πρώτα να σώσουν την ομάδα και μετά θα αρχίσουν να χτίζουν κάτι νέο. Και κράτησε τον λόγο του. Συμμάζεψε τα πράγματα, ανέδειξε ταλέντα, διεκδίκησε μέχρι και ευρωπαϊκό εισιτήριο, για να ξεχρεώσει η ομάδα την ποινή της στο ΟΥΕΦΑ. Όμως υπάρχει και όριο. Ο κόουτς γνωρίζει τι κάνει. Θα κρατήσει τα θετικά της φετινής σεζόν και θα προσπαθήσει για ένα σκαλί παραπάνω του χρόνου…

Τελικά, τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο, Λευτέρη;

Είναι σπορ, αγάπη, πάθος και πολλές φορές «πόλεμος» σε εισαγωγικά. Μαθαίνεις και βγαίνεις πιο δυνατός στη ζωή

«Είμαστε υπερήφανοι για το αθλητικό κέντρο που φτιάξαμε»

Από τη στιγμή που η συνέντευξη έγινε στην επιχείρηση του Πανταζή, δεν ήταν δυνατόν να μην αναφερθούμε σε αυτήν. «Είμαι εδώ, με τον κολλητό-συνέταιρο και φίλο, τον Σωτήρη Γεωργουδάκη, τον παιχταρά του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’80, που κάποιοι δεν άφησαν να κάνει μεγάλη καριέρα στην ομάδα. Έχω μαζί και το αφεντικό του κέντρου, την Κωνσταντίνα, που κανονίζει τα πάντα εδώ».

Εκτός από ποδόσφαιρο, είδα χώρους και για άλλα σπορ…

Έχουμε εδώ κατ’ αρχάς την ακαδημία του Ολυμπιακού στη Βούλα. Μια συνεργασία που διαρκεί μια πενταετία ήδη. Έχουμε συνολικά 400 παιδιά στο ποδόσφαιρο και άλλα 200 στο τένις και στην τοξοβολία. Είχαμε ή έχουμε συνεργασία με πολλές ομάδες. Υπάρχουν 6-7 γήπεδα ποδοσφαίρου για όλα τα γούστα, γήπεδο με εξέδρα για φίλους και γονείς. Έχουμε γήπεδα τένις και χώρο για τοξοβολία! Διοργανώνουμε πρωταθλήματα επιχειρήσεων, τουρνουά της αστυνομίας, ανεξάρτητων ομάδων, εταιρειών, σχολών, παλαιμάχων. Έχουμε χώρους για παιδικά πάρτι. Διοργανώνουμε πολλές φιλανθρωπικές δράσεις μέσω και της Εκκλησίας, με επικεφαλής τον υπεύθυνο Αντώνη Γλύκα. Έχουμε διοργανώσει τα «Ποσειδώνια», κάθε καλοκαίρι διοργανώνουμε καμπ, όπως θα γίνει και φέτος. Κάνουμε εκπαιδευτικές εκδρομές, καλοκαιρινές και χειμερινές. Κάνουμε όλα όσα χρειάζονται παιδιά και γονείς, μικροί και μεγάλοι, για να αθληθούν, να ξενοιάσουν, να αποφορτιστούν…

Πότε ξεκίνησε αυτή η επιχείρηση;

Το 2012 πήραμε τον χώρο μαζί με τον Σωτήρη. Ήταν ένας χώρος εγκατάλειψης. Ρίξαμε χρήμα, κόπο, ιδρώτα και εκατοντάδες ώρες σκληρής δουλειάς για να φτιάξουμε αυτόν τον πολυχώρο αθλητισμού και όχι μόνο. Ξεκινήσαμε από το μηδέν και μέσα σε επτά χρόνια έχουμε καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Έχουμε πλέον 23 υπαλλήλους, προπονητές, γιατρούς, τα πάντα. Είμαστε περήφανοι για αυτό...

Ο κόσμος, που έρχεται εδώ, τι σας λέει;

Η αναγνώριση φαίνεται από την ανταπόκριση του κόσμου. Έρχονται δεκάδες επώνυμοι με τα παιδιά τους. Ο Ντέμης με τη Βανδή, η Κοκκίνου και πολλοί άλλοι. Έχουμε καθημερινά σχεδόν 100 οικογένειες εδώ.

Μεγάλη πληγή στον αθλητισμό, ειδικά στις μικρές ηλικίες, έχει αποδειχθεί ότι είναι οι γονείς. Εδώ έχεις τέτοιου είδους προβλήματα;

Το βέβαιο είναι ότι όλοι ζουν τα παιχνίδια έντονα. Όμως παρατράγουδα τέτοια, όπως τα εννοείς, όχι, δεν έχουμε. Πρώτα διασκεδάζουν όλοι, μετά ξεκουράζονται και περνούν κάποιες όμορφες στιγμές.

Ναι, αλλά όλοι οι μπαμπάδες θεωρούν ότι ο γιος τους είναι ο Μέσι ή ο Κριστιάνο Ρονάλντο!

(Γελάει). Δεν έχεις άδικο. Όμως θα σου πω το εξής: Οι μαμάδες είναι αυτές που ζουν πολύ πιο έντονα τους αγώνες, όχι οι μπαμπάδες, που στην πλειονότητά τους βλέπουν ήρεμοι και ατάραχοι. Οι μαμάδες είναι στην τσίτα!

«Το τραγούδι δεν σου ζητά τίποτα, αντίθετα σου προσφέρει πολλά…»

O τραγουδιστής με τους 45 χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και περισσότερες από 4 εκατομμύρια πωλήσεις λογικό ακούγεται να είναι πολυάσχολος, να τρέχει και να μη φτάνει…

Πώς μπορείς και τα προλαβαίνεις όλα;

Κατ’ αρχάς, θα σου πω ότι έρχεται πολύ σύντομα ένα νέο τραγούδι που θα γίνει σίγουρα επιτυχία και το ερμηνεύω μαζί με τον Χάικο, έναν σπουδαίο Αρμένιο τραγουδιστή που κάνει διεθνή καριέρα σε Αμερική, Ευρώπη και Μέση Ανατολή.

Τι άλλο κάνεις αυτήν την εποχή;

Τι άλλο; Συναυλίες. Έχω φτάσει ήδη τις 134 και συνεχίζω ακάθεκτος, όσο πάει…

134 συναυλίες; Πώς αντέχεις;

Αν λατρεύεις αυτό που κάνεις, όλα τα καταφέρνεις. Συνεχίζω σε λίγες μέρες σε Κύπρο, Αλβανία, Τουρκία, Γερμανία και μετά περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Ξέρεις πολλούς να αντέχουν να το κάνουν;

Επέλεξες τις συναυλίες, γιατί;

Η νύχτα έχει δυσκολέψει πολύ. Πάνε εκείνες οι παλιές καλές νύχτες που έβγαζε νυχτοκάματο χιλιάδες κόσμος. Τα μαγαζιά δεν αντέχουν, κλείνουν. Και όσα έχουν απομείνει, δουλεύουν μόνο δύο μέρες, εκ των οποίων δουλειά κάνουν μόνον το Σάββατο. Ο κόσμος δεν ξοδεύει με τόσα μνημόνια, έχει άλλες προτεραιότητες, πώς θα επιβιώσει. Πλέον ο κόσμος θέλει μικρά μαγαζιά για να διασκεδάσει φθηνά και καλά. Έτσι κι αλλιώς τα μεροκάματα έπεσαν πολύ. Δεν είναι τόσο κακό αυτό, γιατί έτσι μπορεί να βρίσκει δουλειά περισσότερος κόσμος…

Ισχύει αυτό που λένε ότι το πραγματικό ποιόν του ανθρώπου το μαθαίνεις τη νύχτα στα μπουζούκια;

Κάθε άνθρωπος δικαιούται κάποια στιγμή να ξεδώσει, έχει το δικαίωμα να ξεσαλώσει, να νιώσει άνετος, να κάνει αυτό που θέλει, να ξεφύγει από τα καθημερινά, τη δουλειά. Δεν είναι κακό. Τι θα πει, το πρωί είναι σοβαρός και το βράδυ ξεσαλώνει; Φαντάζεσαι έναν άνθρωπο να ξεσαλώνει στη… δουλειά του; Δεν γίνεται. Το έχουν ανάγκη όλοι αυτό. Θυμάμαι κάποτε ερχόταν στο «Ποσειδώνιο» ο αείμνηστος Θ. Βαρδινογιάννης και ήθελε πάντα να ακούει το «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά». Περνούσε ευχάριστα 2-3 ώρες, ξέδινε κι έφευγε…

Έχεις συνεργαστεί με δεκάδες μεγάλους καλλιτέχνες. Ποιους ξεχώρισες ως φωνές και ως ανθρώπους;

Είναι αρκετοί, μπορεί να αδικήσω κάποιους. Ξεχώριζα σίγουρα την Πίτσα Παπαδοπούλου, την Άννα Βίσση, τον Βασίλη Καρρά, την Άντζελα Δημητρίου και τη Γλυκερία.

Η κόρη σου, η Κόνι Μεταξά, ακολουθεί τα χνάρια σου μαθαίνω. Κι αυτή στον καλλιτεχνικό χώρο…

Ναι, και πάει πολύ καλά. Ήθελε να γίνει ηθοποιός. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, στο Μαϊάμι, κινηματογράφο, θέατρο, χορό, κίνηση και τραγούδι. Έχει παίξει σε πολλά σίριαλ και ταινίες. Ασχολείται και με το μόντελινγκ.

Τι συμβουλή της έχεις δώσει;

Να είναι πάντα ο εαυτός της και να μην υποτιμά κανέναν. Αν είναι καλός άνθρωπος, θα έχει πολλούς καλούς φίλους που πάντα θα την προσέχουν και θα την αγαπούν…

Λευτέρη, αν σου έλεγα να επιλέξεις, τι θα διάλεγες; Τραγούδι, ποδόσφαιρο ή πολιτική;

Τραγούδι, τραγούδι, τραγούδι! Γιατί αυτό δεν σου ζητά τίποτα και σου προσφέρει τόσα. Χαρά, αγάπη, συγκινήσεις, συναισθήματα αλλά και χρήμα!

Χαρακτήρισε με μια λέξη τον εαυτό σου…

Πολεμιστής!

«Είμαι συναισθηματικά δεμένος με τις Αχαρνές»

Σαν να μην έφταναν τόσες ασχολίες, έρχονται και οι δημοτικές εκλογές, στις οποίες ο Λευτέρης Πανταζής θα είναι υποψήφιος με την παράταξη του Γιάννη Κασσαβού, νυν δημάρχου Αχαρνών…

Τι δουλειά έχει ένας πολίτης που κατοικεί μόνιμα στη Βουλιαγμένη να κατέλθει υποψήφιος σε άλλον μακρινό δήμο από εκείνο της περιοχής του; Πώς προέκυψε και γιατί ο δήμος Αχαρνών;

Πριν από καιρό είχα δώσει μια συναυλία στο Μενίδι, με 5.000 κόσμο. Υπέροχη βραδιά. Τότε ήταν που βρεθήκαμε με το νυν δήμαρχο, τον κ. Κασσαβό, και μιλήσαμε για τα προβλήματα του δήμου, τις δυσκολίες, τις μεγάλες διαφορές από περιοχή σε περιοχή. Υπάρχουν πλούσιες περιοχές, περιοχές φτωχότερες, υπάρχουν διαφορετικές συνοικίες, ανάλογα με την καταγωγή καθενός. Όλοι όμως ζουν καλά και μονοιασμένα. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η κουβέντα να βοηθήσω κι εγώ στην ανάπτυξη της περιοχής. Οι Αχαρνές είναι ένας τεράστιος δήμος 150.000 κατοίκων που έχει πολλές ομορφιές, πολλές αρχαιότητες, τις οποίες μεταξύ άλλων θέλουμε να αναδείξουμε και να προβάλουμε. Θέλουμε να δείξουμε προς τα έξω ότι οι Αχαρνές δεν είναι αυτό που προβάλλουν πολλά ΜΜΕ, δεν είναι ένας παρακατιανός δήμος που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Στις Αχαρνές έχουμε μεταξύ άλλων το Καζίνο της Πάρνηθας, το Τατόι με τους πανέμορφους κήπους, έχουμε πολύ πράσινο…

Καλά όλα αυτά, αλλά μόνο από μια συναυλία βάζεις εκεί υποψηφιότητα;

Όχι βέβαια. Στις Αχαρνές έχτισα το πρώτο μου σπίτι! Εκεί μένει τώρα ο αδελφός μου, εκεί έμενα κι εγώ, εκεί έμενε και η μητέρα μου που έχασα προ διετίας. Στις Αχαρνές μένουν θείοι και ξαδέλφια, εκεί «κοίμισα» και τη μητέρα μου. Δεν ξεχνάω πόσες καλές στιγμές πέρασα εκεί. Όταν πήγαινα να δω τη μητέρα μου, της γέμιζα το σπίτι με ρούχα και άλλα πράγματα και πήγαινε και τα μοίραζε στους Ρωσοπόντιους που μένουν εκεί. Περίπου 45.000 είναι οι Πόντιοι στον δήμο. Πώς να μη δεχθώ να βοηθήσω λοιπόν; «Θέλω να έρθεις να με βοηθήσεις να αναβαθμίσουμε τον δήμο» μου είπε ο δήμαρχος και δέχθηκα μετά χαράς. Είμαι συναισθηματικά δεμένος με την περιοχή…

Ο κόσμος σε αγαπά γιατί είσαι άνθρωπος που βοηθά. Δεν φοβάσαι μην τυχόν και σε χρωματίσει κάποια στιγμή λόγω πολιτικών πεποιθήσεων και παρατάξεων στις δημοτικές εκλογές; Μήπως κάνει κακό στην υστεροφημία σου;

Ύστερα από τόσα χρόνια, έχω δώσει τις εξετάσεις μου και τις πέρασα με επιτυχία. Αγαπώ όλο τον κόσμο και δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Όλοι ξέρουν ποιος είμαι. Το κάνω λοιπόν γιατί θέλω πραγματικά να βοηθήσω συνανθρώπους μου, για να νιώσω κι εγώ καλά, ότι πρόσφερα κάτι ακόμα…

Ρατσισμό έζησες αρκετό…

Αν έζησα λέει… Αλλά κοιτούσα πάντα να κρατάω ισορροπίες και να αποφεύγω φωνές και καβγάδες. Προσπαθούσα πάντα με τα λόγια να λύσω τις όποιες διαφορές. Τραγούδησα σε όλο τον κόσμο για όλους τους Έλληνες, ξενιτεμένους που έζησαν ή και ζουν ρατσισμό στο πετσί τους. Τους έδινα πάντα και τους δίνω μεγάλη χαρά. Μη μας ξεχάσετε, μου έλεγαν από την Αργεντινή μέχρι τον Καναδά και από την Τουρκία μέχρι τη Γερμανία και τη Ρωσία. Πάντα ένιωθα πως βοηθάω συνανθρώπους μου, όπου κι αν βρίσκομαι. Θέλω κι εγώ λοιπόν να βάλω ένα λιθαράκι, να βοηθήσω κάποιους. Και αυτό μου αρκεί…