Έντιθ Κάβελ: Η σπουδαία ηρωίδα που τιμά σήμερα με doodle η Google

Ποια ήταν η Βρετανή νοσοκόμα και ηρωίδα νοσοκόμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που συνελήφθη και εκτελέστηκε. 

Έντιθ Κάβελ: Η σπουδαία ηρωίδα που τιμά σήμερα με doodle η Google

Την Τρίτη 4/12 η Google με doodle τίμησε την Έντιθ Λουίζα Κάβελ.

Η ζωή της και το έργο της

Η Έντιθ Λουίζα Κάβελ (Edith Louisa Cavell, 4 Δεκεμβρίου 1865 – 12 Οκτωβρίου 1915) ήταν Βρετανή νοσοκόμα και πατριώτισσα. Τιμάται για τη διάσωση ζωών στρατιωτών από όλες τις πλευρές χωρίς διακρίσεις και για τη συμβολή της στην απελευθέρωση περίπου 200 συμμάχων στρατιωτών από το γερμανοκρατούμενο Βέλγιο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ενέργεια για την οποία συνελήφθη.

Παραπέμφθηκε σε στρατοδικείο, όπου βρέθηκε ένοχη εσχάτης προδοσίας και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρά τη διεθνή πίεση που ασκήθηκε προκειμένου να της δοθεί χάρη, εκτελέστηκε δια τουφεκισμού από ένα γερμανικό απόσπασμα. Η εκτέλεσή της προκάλεσε διεθνή καταδίκη και έλαβε εκτεταμένη κάλυψη από τον τύπο.

Είναι κυρίως γνωστή για τη ρήση της «ο πατριωτισμός δεν είναι αρκετός». Οι ισχυρές αγγλικανικές πεποιθήσεις της, την ώθησαν να προσφέρει βοήθεια σε οποιονδήποτε τη χρειαζόταν, είτε επρόκειτο για αντιπάλους είτε για συμμάχους. Της αποδίδεται επίσης η φράση, «Δε μπορώ να σταματήσω όσο υπάρχουν ζωές που μπορούν να σωθούν». Η μνήμη της τιμάται από την Αγγλικανική Εκκλησία στις 12 Οκτωβρίου, αν και δεν πρόκειται για εορτασμό της σαν αγία, με την παραδοσιακή έννοια του όρου.

Η Κάβελ, ούσα 49 ετών κατά την εκτέλεσή της, ήταν ήδη πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής στο Βέλγιο.

Τι είναι το doodle της Google

Τα doodles δημιουργήθηκαν από την Google για να γιορτάσουν ημέρες ορόσημα μεγάλων ή διάσημων προσωπικοτήτων, όπως γενέθλια, επετείους καλλιτεχνών, επιστημόνων, μουσικών κ.α.

Tο πρώτο doodle δημιουργήθηκε το 1998, όταν οι ιδρυτές της Google, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν, για να ενημερώσουν τους χρήστες ότι θα λείπουν σε φεστιβάλ στην έρημο της Νεβάδα. Έτσι λοιπόν τοποθέτησαν το σχέδιο μιας φιγούρας σε ράβδο στο δεύτερο «ο», θέλοντας να γνωστοποιήσουν στους χρήστες ότι απουσιάζουν από το γραφείο.

Η ιδέα εντέλει άρεσε και επεκτάθηκε στη σημερινή της μορφή.