Η υπόσχεση του Πετρούνια

Μετά την απονομή του μεταλλίου του ο Λευτέρης Πετρούνιας υποσχέθηκε πως στο Λος Άντζελες θα πάρει την πρώτη θέση. Τόνισε επίσης ότι θα τηλεφωνήσει πρώτα στις κόρες του.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Λευτέρης Πετρούνιας:

«Είναι η πρώτη έξοδος που προσγειώνομαι χωρίς να κάνω κανένα βήμα, από τότε που πάτησα το πόδι μου εδώ. Είναι 20 μέρες αυτό. Όλες οι έξοδοι ήταν τεχνικά άρτιες, αλλά πάντα υπήρχε ένα κούνημα στο πόδι. Αυτό είναι ένας μεγάλος τελικός στο δικό μου μυαλό, να παραμείνεις ψύχραιμος.

Αυτό είχα βάλει στόχο από τον προκριματικό, να είμαι ψύχραιμος. Το ήθελα πιο πολύ προφανώς από τους υπόλοιπους. Δυστυχώς για το δικό μου μυαλό, που με πιάνουν τα κολλήματά μου, εντόπισα δυο λάθη στο πρόγραμμα. Στην κατακόρυφο. Και στην πρώτη και στη δεύτερη.

Στο τελευταίο είχα ένα κόλλημα στην κατακόρυφο. Δύο δεκαράκια, αυτά με χώρισαν από την πρώτη θέση γιατί η ισοβαθμία θα με έφερνε στην πρώτη θέση καθώς ο Λιου Γιανγκ είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από μένα. Δεν με ενοχλεί, δεν με πειράζει όμως. Είμαι χαρούμενος. Στόχευα έτσι κι αλλιώς στα τρία ολυμπιακά μετάλλια. Αυτό ήρθε!

Στο Λος Άντζελες μπορεί να είναι κι η πρώτη θέση. Ποιος ξέρει. Πέρασαν τρία χρόνια κι ένα χειρουργείο από το Τόκιο. Αφού έχω φτάσει εδώ που μιλάμε σήμερα, χωρίς να χρειάζομαι ένα χειρουργείο, δεν έχω λόγο να πω ότι θα σταματήσω. Έχουμε φτιάξει την καθημερινότητά μας με τη Βασιλική.

Μπορώ να κάνω γυμναστική για να το ευχαριστιέμαι. Να είμαστε καλά, να έχουμε την υγειά μας. Σε κάποια χρόνια θα τελειώσει όλο αυτό. Προσπαθώ να το απολαύσω και να ρουφήξω όσο περισσότερο μπορώ αυτή την στιγμή. Θέλω να βάλω πολύ ψηλά τα στάνταρ και για τον Μίλτο (γελάει).

Με τη Βασιλική δεν είπαμε πολλά. Κλαίγαμε. Ήρθε κάτω, δεν ξέρω πώς. Αγκαλιαζόμασταν και κλαίγαμε. Οι κόρες μου με περιμένουν στο σπίτι και ανυπομονώ να τις δω. Δεν ξέρω αν το έχω συνειδητοποιήσει. Ξέρω ότι το στόχευα και το πίστευα.

Από μικρός ήθελα να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα. Δεν πήγαινε το μυαλό μου ότι θα πάει τόσο μακριά. Σαφώς όμως, από μικρός, από 18-19 ετών στόχευα ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Όταν συνειδητοποίησα ότι μπορώ να το κάνω κι ότι ήρθε μετά άρχισα να μπαίνω στη διαδικασία της διαχείρισης, πώς θα έχει διάρκεια όλο αυτό. Έχω μια πολύ καλή ομάδα γύρω μου.

Ο Πετρούνιας κατέκτησε το πέμπτο μετάλλιο για την Ελλάδα στο Παρίσι - Η κατάταξη

Είναι μια ατομική προσπάθεια εκεί πάνω, με μια συλλογική και ομαδική διάρκεια από κάτω, που απαιτεί χρόνο. Αν δεν είχα όλη αυτή την ομάδα να πιστεύει τόσο πολύ σε μένα... Ο προπονητής μου τις τελευταίες ημέρες, δεν μου δίνει οδηγίες. Μου λέει "κάνε ό,τι νομίζεις, σε εμπιστεύομαι τόσο πολύ". Τις τελευταίες ημέρες δεν μου βγάζει πρόγραμμα, του λέω εγώ τι πρόγραμμα θα κάνω.

Υπάρχει και το συναισθηματικό δέσιμο. Είναι κι ο Δημήτρης, κι η Ιβάνα, κι ο Οδυσσέας κι ο Νίκος. Σαφέστατα κι ο Δημήτρης είναι πλέον σαν πατέρας μου, φίλος μου, κολλητός μου. Λογικό είναι να ζοριστεί.

Προβλήματα υπήρξαν πολλά στον προκριματικό. Και στη διαμονή μας. Είχα πει ότι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, μπορώ να πω κάποια πράγματα. Αν πάνε καλά, δεν θα μιλήσω. Επιγραμματικά, όλοι οι αθλητές έχουν αναφερθεί κατά περιόδους και στο φαγητό και στα κρεβάτια και στην ποιότητα του ύπνου.

Δεν θυμάμαι να έχω κοιμηθεί κάποιο βράδυ συνεχόμενα, πάνω από τέσσερις ώρες. Μας φταίνε όλα. Είναι παράξενα τα πράγματα. Δεν είναι δικαιολογία για κανέναν. Ό,τι ισχύει για μένα, ισχύει για όλους.

Υπήρξαν προβλήματα με τις μετακινήσεις, πολλά. Έτρεξε ο αγώνας πιο νωρίς. Τα έλεγα την προηγούμενη βδομάδα. Υπήρξαν πράγματα που μου απέσπασαν την προσοχή. Άλλα πράγματα, όταν έρθει η ώρα.

Μετά από τον Γάλλο, άρχισα να το συνειδητοποιώ. Επειδή όμως ποτέ δεν ξέρεις, περίμενα και τον Αρμένιο. Μας έπιασε μεγάλο άγχος. Έκανε στρατηγική θεωρώ ο Σαμίτ, δούλευε τον βαθμό δυσκολίας. Θεωρούσε ότι μπορούσε να κάνει το πρόγραμμα και με την ισοβαθμία να περάσει μπροστά. Δεν υπάρχουν εύκολα προγράμματα στην ενόργανη γυμναστική πλέον. Ήταν μια στρατηγική που ίσως δεν του απέδωσε όσο ήθελε.

Αν μπορούσα να βάλω τον Σαμίτ να τον βάλω δίπλα μου και να έχουμε κι οι δύο ένα μετάλλιο, θα το έκανα. Είναι η τρίτη ολυμπιάδα που δεν τα καταφέρνει. Είναι σπουδαίος αθλητής. Εννοείται πως ήθελα το μετάλλιο, αλλά στεναχωριέμαι επίσης για τον Σαμίτ.

Τι σκεφτόμουν πριν από την προσπάθειά μου; Τις διακοπές μου. Αυτό έλεγα και στον προπονητή μου, γελώντας από το πρωί. Από το πρωί για αυτές μιλάω. Του έλεγα "αυτά είναι τα τελευταία 60'' πριν φύγω για διακοπές". Μου κάνει κι αυτός για πλάκα "μετά από αυτά τα 60'' δεν θέλω ούτε να σε βλέπω". Αυτά σκεφτόμουν.

Αγωνιστικά, μια σεζόν θα αποτραβηχτώ. Προπονητικά θα αποτραβηχτώ ένα με ενάμιση μήνα. Δεν μπορώ παραπάνω, γιατί μετά σε αφήνει αυτό. Κατά τα μέσα του Σεπτεμβρίου θα επιστρέψω. Θα δουλέψουμε μαζί με τον Νίκο και τον Δημήτρη τακτικά. Οι δέκα ασκήσεις γίνονται οκτώ. Είναι δώρο για μένα αυτό. Γιατί τα προγράμματα γίνονται κατά 20% πιο εύκολα, με αυτόν τον τρόπο. Θα δούμε τι γίνεται στον ανταγωνισμό και θα δούμε για αυτόν τον χρόνο που θα είμαι έξω, τι μπορούμε να φτιάξουμε.

Περιμένω να πάρω τηλέφωνο τις κόρες μου και μετά να τις αγκαλιάσω. Φυσικά θα είμαι στον στίβο. Άλλαξα τα εισιτήριά μου. Αντί να φύγω αύριο, θα φύγω μαζί με τα παιδιά. Θα δω μπάσκετ, Μανόλο και Μίλτο.

Ο Πύρρος Δήμας είναι ο Πύρρος Δήμας. Μεγάλωσα, βλέποντάς τον. Είμαι τρισευτυχισμένος. Ένα όνειρο που έχω πραγματοποιήσει είναι πως έκανα το άθλημά μου, γνωστό στη χώρα. Το εισπράττω όλο αυτό. Τα γυμναστήρια ενόργανης της χώρας έχουν γεμίσει με παιδάκια. Από εκεί και πέρα...»