Αυτή η Ελλάδα δεν είναι της λεζάντας

Όχι μόνο για το χαμηλό προφίλ με το οποίο αντιμετώπισαν την επιτυχία αλλά και όσον αφορά τα καθαρά τους πρόσωπα στα οποία καθρεφτίζεται η Ελλάδα που αγαπάμε και όχι αυτή της λεζάντας.

Και αργότερα συνειδητοποιείς ότι αυτά τα παιδιά, που χάρισαν στην εθνική ομάδα του πόλο μια ιστορική πρόκριση στα ημιτελικά του ολυμπιακού τουρνουά, είναι τα ίδια θηρία που λίγη ώρα νωρίτερα «κατάπιαν» το Μαυροβούνιο μέσα στην πισίνα. Οι ίδιοι υπεραθλητές που διαπρέπουν στις ομάδες τους και στα χέρια του Θοδωρή Βλάχου έχουν μετατραπεί αγωνιστικά σε μια «φονική μηχανή» που δεν αφήνει περιθώρια στον αντίπαλο. Δύο παιχνίδια έμειναν για το όνειρο και αρκεί μία νίκη για ένα μετάλλιο. Αλλά, εδώ που φτάσαμε, ας ονειρευτούμε μαζί τους το χρυσό. Όπως είπε και ο μεγάλος Λευτέρης Πετρούνιας μετά το πρόγραμμα στους κρίκους που του χάρισε το χάλκινο: το «αντίο» σε τέτοιους αγώνες το λες με χρυσό. Αυτός είναι ο στόχος που ξεχωρίζει τους πρωταθλητές, τους υπεραθλητές από τους αθλητές. Και οι παίκτες της εθνικής ομάδας του πόλο είναι τέτοιοι: παγκόσμιοι υπεραθλητές, έτοιμοι να σηκώσουν στις πλάτες τους έναν τσακισμένο ερασιτεχνικό αθλητισμό και μια τσακισμένη χώρα.

Έτοιμοι να εκτοπίσουν τους ήρωες πολίστες του παρελθόντος και να χαρίσουν στην Ελλάδα, στην υδατοσφαίριση, στους εαυτούς τους, ένα ιστορικό μετάλλιο. Όλοι τους πρέπει να ζήσουν το παρόν, να ξεπεράσουν το παρελθόν και να αγωνιούν για το μέλλον. Η Ελλάδα είναι εδώ και είναι έτοιμη να βάλει την κορυφή στην πυραμίδα που έχτιζαν για χρόνια αθληταράδες και στη 16η συμμετοχή της σε Ολυμπιακούς Αγώνες να κατακτήσει το πρώτο της μετάλλιο και δεύτερο για την ελληνική υδατοσφαίριση σε τέτοιο επίπεδο. Κανείς δεν ξεχνάει το ασημένιο των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, όπως κανείς δεν ξεχνάει τις τεράστιες επιτυχίες που έχει χαρίσει στη χώρα μας το συγκεκριμένο άθλημα και σε συλλογικό επίπεδο.

Και έφτασε η ώρα να το κάνουν αυτοί οι απίθανοι τύποι! Και να κρατήσει την υπόσχεση που έδωσε στην κόρη του φεύγοντας για το Τόκιο ο Γιάννης Φουντούλης: «Της είπα ότι πάω να κυνηγήσω το όνειρό μου». Η πορεία αυτής της παρέας αποδεικνύει την ποιότητα όλων, που αποτελούν την εθνική ομάδα, ως αθλητών και ως ανθρώπων. Και σε μια δύσκολη περίοδο είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν -διά στόματος του κορυφαίου τεχνικού Θοδωρή Βλάχου- αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι: «Θα αφήσουμε εδώ την καρδιά και την ψυχή μας για να κατακτήσουμε ένα μετάλλιο».

Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε. Η Ελλάδα που έχουμε στενάζει στα πολιτικά γραφεία και στα κονδύλια που αλλάζουν κατεύθυνση ανάλογα με τους ανέμους και τα μποφόρ και κατακαίουν ό,τι έχει μείνει όρθιο σε αυτόν τον τόπο. «Το διοικείν εστί προβλέπειν». Όσο δεν τηρείται αυτό, κάθε καλοκαίρι το γαλάζιο θα γίνεται γκρι και το πράσινο στάχτη...