Ολυμπιακός: Στο τέλος λύγισε στο «πρέπει»

Η ευκαιρία που έχασε ο Ολυμπιακός στο Μόναχο, η αγωνιστική άνοδος του Γουέιντ Μπάλντγουϊν, ο συσχετισμός ασίστ/λάθη, αλλά και ο «τρελός» ρυθμός της Άλμπα που έρχεται. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος. 

Ολυμπιακός: Στο τέλος λύγισε στο «πρέπει»

Είναι κρίμα και άδικο αυτό που έγινε στο Μόναχο. Γιατί ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες του φετινές εμφανίσεις στην EuroLeague. Έδειξε καλά στοιχεία, το πάλεψε, λειτούργησε αρκετά καλά σαν ομάδα στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, με τους περισσότερους παίκτες να έχουν ενεργή προσφορά. Προηγήθηκε με +12 στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου, βρέθηκε στο +9 (60-69) στο 33', έδειχνε να ελέγχει τον ρυθμό του παιχνιδιού και αντί να φροντίσει να το "καθαρίσει" εκείνη τη στιγμή, έχασε ένα δικό του ματς μέσα από τα χέρια του.

Σα να λύγισε στο τέλος στο «πρέπει» της νίκης. Βλέπετε είχε μία μεγάλη ευκαιρία. Να κερδίσει για πρώτη φορά φέτος δύο σερί παιχνίδια (είχε προηγηθεί άλλωστε η επίσης καλή εμφάνιση και η επικράτηση επί της Ζαλγκίρις), γεγονός που θα του έδινε διάρκεια σε υψηλή απόδοση, αλλά και που θα του τόνωνε την αυτοπεποίθηση. Και αντί να κάνει δύο βήματα μπροστά, έκανε και πάλι ένα βήμα πίσω, δείχνοντας για ακόμη μία φορά τις αυτοκαταστροφικές τάσεις αυτής της ομάδας φέτος. Ναι, οι Πειραιώτες είχαν ωραίες στιγμές στην αναμέτρηση, αλλά η ουσία είναι πως έχασαν και πλέον το ρεκόρ τους στην διοργάνωση είναι στο 3-6, χάνοντας και άλλο έδαφος στη προσπάθεια τους να μπουν στη πρώτη οκτάδα.

Οι 30 πόντοι σε δεκάλεπτο και τα αντανακλαστικά του Κεμζούρα

Λύγισε στο «πρέπει» ο Ολυμπιακός στο τέταρτο δεκάλεπτο και κυρίως έδειξε έλλειψη χαρακτήρα , εμφανίζοντας αδυναμίες στην άμυνα στη τελευταία περίοδο. Ναι, σύμφωνοι, οι Γερμανοί έβαλαν ορισμένα μεγάλα, δύσκολα και "καυτά" σουτ προς το τέλος της αναμέτρησης, αλλά είναι ανεπίτρεπτο να δέχεται 30 (!) πόντους στη τελευταία περίοδο, όταν θέλεις να φτάσεις στη νίκη.

Έπαιξαν και κάπως έδρα οι διαιτητές στη τελευταία περίοδο, φόρτωσαν γρήγορα με φάουλ τους Πειραιώτες, αλλά άργησε να αντιδράσει και ο κόουτς Κεμζούρα. Η Μπάγερν άρχισε να φέρνει τα πάνω-κάτω, έβρισκε ρυθμό και ο Λιθουανός τεχνικός δεν πήρε τάιμ-άουτ σε εκείνο το σημείο. Μόλις οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν και προσπέρασαν στο σκορ, τότε οι "ερυθρόλευκοι" θα λέγαμε πως κατέρρευσαν πνευματικά, αδυνατώντας να αντιδράσουν.

Χάθηκε μία ευκαιρία, διότι με «διπλό» στο Μόναχο θα μπορούσε να... κουκουλώσει κάποιες εντός έδρας ήττες που έκανε, καλύπτοντας το χαμένο έδαφος. Αν υπάρχει κάτι που δεν μας αρέσει φέτος στον Ολυμπιακό, είναι πως σε αυτή την EuroLeague, του κάνουν πράγματα που εκείνους συνήθιζε να κάνει στους αντιπάλους του τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι αυτά; Να ρίχνει "20άρες", να κερδίζει μεγάλες ομάδες, να παίρνει "διπλά" και να γυρίζει ματς που έδειχναν χαμένα. Η Μπάγερν έκανε την ανατροπή, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι Πειραιώτες τα τελευταία χρόνια. Είναι σημαντικό πράγμα σε μία ομάδα το mentality και η νοοτροπία νικητή θα έρθει μόνο μέσα από θετικά αποτελέσματα. Ε, λοιπόν, η ή ήττα, ας μην της γίνει συνήθεια...

Η απάντηση του Μπάλντγουϊν

Η φετινή σεζόν για τον Ολυμπιακό ξεκίνησε με τον Γουέιντ Μπάλντγουϊν να αναλαμβάνει τον ρόλο του βασικού πλέι-μέικερ της ομάδας. Ένας παίκτης που ήρθε να παίξει στην Ευρώπη για πρώτη φορά στη καριέρα του, ένας γκαρντ με δυνατότητες, αλλά και με ξεκάθαρες αδυναμίες, ο οποίος σε καμία περίπτωση (τουλάχιστον στην πρώτη του χρονιά) δεν μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε μία πρωτοκλασάτη ομάδα. Πως του ήρθε η έμπνευση αυτή του Ντέιβιντ Μπλατ είναι απορίας άξιο. Εδώ πέρσι ζοριζόταν ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος να δώσει πράγματα στην ομάδα, αν και είχε πίσω του μία σεζόν στην Παρτιζάν, διότι ήταν πρωτάρης στην EuroLeague. Θα τα καταφέρει ο Μπάλντγουϊν; Ο οποίος σε ποιότητα και σε ταλέντο υστερεί από τον Γουίλιαμς-Γκος. Ο Ισραηλινός τεχνικός το δικαιολόγησε πως «με το διαθέσιμο μπάτζετ, αυτόν μπορούσα να πάρω», αλλά αυτά είναι δικαιολογίες, διότι η αλήθεια είναι πως δεν έκανε καλή διαχείριση των χρημάτων που είχε στη διάθεση του.

Ο Γουέιντ Μπάλντγουϊν, πάντως, απέδειξε στο Μόναχο πως δεν είναι παίκτης της σειράς. Έχει αθλητικότητα, διαθέτει σωματοδομή, αλλά το θέμα είναι η ποιότητά του. Τον είδαμε πάντως για πρώτη φορά φέτος να παίζει και να έχει το βλέμμα του στο καλάθι. Να παίρνει πρωτοβουλίες, να επιτίθεται και να λειτουργεί με αυτοπεποίθηση. Εντυπωσιακή εμφάνιση με 19 πόντους (6/9 δίποντα, 2/3 τρίποντα), αλλά κανείς δεν απαιτεί και δεν περιμένει από εκείνον να πετυχαίνει 15 με 20 πόντους σε κάθε ματς. Αν μπορεί να παρουσιάζεται συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα, να προσφέρει ασφάλεια στη μεταφορά της μπάλας, να συνεισφέρει στην επίθεση όταν θα του δίνεται η ευκαιρία και να παρουσιάζεται παραγωγικός στο κομμάτι της δημιουργίας, άπαντες στο μεγάλο λιμάνι θα είναι ευχαριστημένοι μαζί του. Του δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία και δείχνει την διάθεση να την... αρπάξει από τα μαλλιά.

Ο συσχετισμός ασίστ/λάθη

Την εποχή του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό, θυμόμαστε τον Σέρβο τεχνικό να τονίζει σε εμάς τους δημοσιογράφους, την σημασία του συσχετισμού ασίστ/λάθη. Θεωρούσε πως είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη ενός παιχνιδιού. Όταν οι ασίστ είναι σε υψηλό βαθμό και τα λάθη περιορισμένα, τότε το έργο σου γίνεται πιο εύκολο ώστε να φτάσεις στη νίκη. Και δεν είχε άδικο! Όταν σε ένα παιχνίδι έχεις μοιράσει 17 με 20 ασίστ και έχεις κάνει 6 με 9 λάθη (για παράδειγμα) δύσκολα θα χάσεις. Η στατιστική και ακολούθως το αποτέλεσμα το αποδείκνυε στη πράξη.

Οι Πειραιώτες φέτος είναι προτελευταίοι σε αυτόν τον συσχετισμό στην EuroLeague και το πρόβλημα τους σε αυτόν το κομμάτι το έδειξαν και στο Μόναχο. Έκαναν 16 λάθη (τα οποία προήλθαν από εννέα παίκτες, με τους έξι να κάνουν τουλάχιστον από δύο), τα περισσότερα στο πρώτο ημίχρονο (επτά στο πρώτο δεκάλεπτο) και μοίρασαν 12 ασίστ, με μόλις τρεις παίκτες να έχουν +2 τελικές πάσες. Πονεμένη ιστορία και αυτή, γιατί στο κομμάτι της δημιουργίας οι "ερυθρόλευκοι" είναι τελευταίοι... έχοντας 13.2 τελικές πάσες ανά ματς. Πάλι καλά που ήρθε ο Τέιλορ Ρότσεστι (έδωσε 6 ασίστ στο Μόναχο) για να βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα τον Βασίλη Σπανούλη. Η χαμηλή αποτελεσματικότητα στο ασίστ/λάθη, δείχνει πως η ομάδα βρίσκεται σε μία σύγχυση, ψάχνει τον εαυτό της και αυτό φαίνεται.

Το ροτέισον του Κεμζούρα και η Άλμπα

Άνοιξε το ροτέισον ο Κεστούτις Κεμζούρα, μοίρασε τον χρόνο συμμετοχής στους παίκτες του, αλλά ακόμη και εκείνος ψάχνεται για να βρει τα κατάλληλα σχήματα. Δεν έπαιξε καθόλου ο Κέβιν Πάντερ, δείγμα πως έστειλε μήνυμα στον παίκτη ώστε να... ξυπνήσει, καθώς παρουσιάζεται ιδιαίτερα άστοχος. Τον «ματιάσαμε» τον Μπράντον Πολ. Είχε μέσο όρο 15 πόντους στα τελευταία πέντε ματς του Ολυμπιακού, αλλά τώρα σημείωσε μόλις 3 πόντους, έχοντας 1/4 τρίποντα. Έπαιξε μόλις 16 λεπτά, γιατί ήταν εξαιρετικός και ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος έκανε τα πάντα στο παρκέ: 10 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα. Έκανε βήμα... πίσω ο Γουίλι Ριντ. Ήταν εξαιρετικός κόντρα στη Ζαλγκίρις, αλλά απέναντι στη Μπάγερν φάνηκε «βαρύς». Μόλις 15 λεπτά έπαιξε ο Βασίλης Σπανούλης, αλλά αυτό είχε να κάνει τόσο με τη θετική παρουσία του Ρότσεστι, όσο και με το εντυπωσιακό ξεπέταγμα του Μπάλντγουϊν.

Και τώρα η Άλμπα! Μία ομάδα που παίζει «τρελό» μπάσκετ, επιδιώκοντας να κάνει το δικό της παιχνίδι, απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Είναι πρώτη σε ασίστ (20.4), τέταρτη στην επίθεση (85.1), πέμπτη στα τρίποντα (38.6%), αλλά διαθέτει και τη χειρότερη άμυνα στη διοργάνωση (90.1). Είσαι όσα πάνε και όσα έρθουν, αλλά το ερώτημα είναι το εξής: Mπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό της ο Ολυμπιακός και μάλιστα στο γήπεδο της;