Ολυμπιακός: Το «μαύρο» κουτί της καθίζησης

Ο Ολυμπιακός φέτος ξεκίνησε την σεζόν έχοντας την διάθεση να μπει σε μία νέα εποχή. Προχώρησε σε αλλαγή προπονητή ύστερα από τέσσερα χρόνια, με τον Ντέιβιντ Μπλατ να αντικαθιστά τον Γιάννη Σφαιρόπουλο (2014-2018). Παράλληλα, άλλαξε ύστερα από μία γεμάτη δεκαετία ολόκληρο το προπονητικό-τιμ, με αποκορύφωμα την αποχώρηση του Μίλαν Τόμιτς, ενώ έγιναν και στο ρόστερ αρκετές προσθαφαιρέσεις, ειδικά στο κομμάτι των ξένων.

Ταυτόχρονα τέθηκαν νέοι στόχοι όσον αφορά το στυλ παιχνιδιού που θα παρουσίαζε η ομάδα, με τους Πειραιώτες να καλούνται να δουλέψουν πάνω σε μία διαφορετική φιλοσοφία. Τι ανέφερε αυτή; Διάθεση για ένα πιο γρήγορο μπάσκετ, που θα ποντάρει στη ταχύτητα, όχι μόνο στο κομμάτι των αιφνιδιασμών, αλλά και σε εκείνο του μισού γηπέδου, με την κίνηση χωρίς την μπάλα. Παράλληλα, διάθεση για περισσότερη ομαδικότητα, για καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, η οποία θα έπρεπε να περνάει από περισσότερα χέρια.

Σκοπός, οι "ερυθρόλευκοι" να πάψουν να παρουσιάζονται προβλέψιμοι, να γίνουν περισσότερο μοντέρνοι, παρουσιάζοντας ένα περισσότερο σύγχρονο και γοητευτικό μπάσκετ, το οποίο θα έδινε μεγαλύτερη έμφαση στην επίθεση. Ταχύτητα, περισσότερες κατοχές και υψηλότερο σκορ. Καλύτερη αξιοποίηση του Νίκολα Μιλουτίνοφ, έχοντας από κοντά τον Γιώργο Πρίντεζη, καθώς στον κόουτς αρέσει να παίζει με δύο ψηλούς μέσα στη ρακέτα. Διάθεση και προσοχή για κυριαρχία στα ριμπάουντ, αλλά και βελτίωση στο περιφερειακό σουτ, ήταν τα «θέλω» του Ντέιβιντ Μπλατ.

Ο Μπλατ έκανε καλύτερο τον Ολυμπιακό. Μετά όμως;

Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Ολυμπιακός μέχρι τις πρώτες 20 αγωνιστικές στην Ευρώπη, διεκδικούσε το πλεονέκτημα έδρας και την είσοδο στη τετράδα, όπως και παρουσίαζε αρκετά καλά δείγματα γραφής. Είχε τα σκαμπανεβάσματα του, κάτι λογικό βέβαια καθώς πρόκειται για μία αρκετά ανανεωμένη ομάδα, αλλά τα σημάδια βελτίωσης ήταν ξεκάθαρα!

Επιθετικό μπάσκετ; Το κατάφερε! Ο Ντέιβιντ Μπλατ είχε κάνει τους Πειραιώτες να έχουν μέσο όρο στην επίθεση πάνω τους 80 πόντους Καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας; Πέρσι είχε περίπου 13.5 τελικές πάσες ανά παιχνίδι και φέτος είχε ανεβάσει τον μέσο όρο του κατακόρυφα στις 20 ασίστ! Ριμπάουντ; Μέχρι εκείνο το διάστημα, αλλά και λίγο αργότερα, οι "ερυθρόλευκοι" φιγουράριζαν στην πρώτη θέση. Τρίποντα; Η ομάδα σούταρε καλύτερα από πέρσι. Γρήγορο παιχνίδι; Τα σημάδια πως οι "ερυθρόλευκοι" λειτουργούσαν με υψηλότερες ταχύτητες ήταν εμφανή. Τι στο καλό, λοιπόν, έγινε, και ο Ολυμπιακός εδώ και περίπου 2,5 μήνες παρουσιάζει μία ανεπανάληπτη αγωνιστική καθίζηση; Στα τελευταία 12 παιχνίδια του στην Ευρώπη μετρά 9 ήττες, άρχισε να ζορίζεται να σκοράρει ακόμη και 70 πόντους, με τους περισσότερους παίκτες του να παρουσιάζονται κατώτεροι των περιστάσεων. Ας αναλύσουμε το γιατί.

Ρόστερ: Ο Μπλατ κλήθηκε να ζήσει με τα ρίσκα του

Όπως αναφέραμε, ο Ολυμπιακός ναι μεν παρουσίαζε αρκετά καλά στοιχεία βελτίωσης στο παιχνίδι του, αλλά παράλληλα είχε και σκαμπανεβάσματα, τα οποία άλλοτε έδειχναν τις αδυναμίες της ομάδας και άλλες φορές τις τρύπες στο ρόστερ. Από ένα σημείο και μετά, μάλιστα, δεν υπήρχε διάρκεια και συνέπεια στο πλάνο, με τους Πειραιώτες παράλληλα να έχουν ανοίξει αρκετά μέτωπα, με αποτέλεσμα να υπάρξει έλλειψη συγκέντρωσης και ηρεμίας.

Στη πορεία, όσο τα παιχνίδια και ο ανταγωνισμός ζόριζε, τόσο και κάποιοι παίκτες δεν έδειχναν έτοιμοι για να ανταπεξέλθουν στο υψηλότερο επίπεδο. Η ομάδα δεν είχε φέτος και την επιθυμητή χημεία στο παρκέ. Τα κομμάτια δεν... κόλλησαν σωστά μεταξύ τους. Από ένα σημείο και μετά, κιόλας, ο Ντέιβιντ Μπλατ έδειχνε πως δεν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες του. Ακόμη και εκείνος που φημίζεται για την ικανότητα του στο επικοινωνιακό κομμάτι, άρχισε να βγάζει εκνευρισμό και δυσφορία, αισθανόμενος για τα καλά την πίεση του να βρίσκεσαι στον "ερυθρόλευκο" πάγκο.

Ομάδα χωρίς αθλητικό σέντερ

Το λέγαμε, πάντως, από το καλοκαίρι πως ο Ντέιβιντ Μπλατ φέτος καλείται να ζήσει με τα ρίσκα του στην διαμόρφωση του ρόστερ. Ποια ήταν αυτά; Ενώ ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη έκανε μόδα τους αθλητικούς σέντερ με έφεση στην άμυνα και στην ικανότητα στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη (Χάινς, Ντόρσεϊ, Ντάνστον, Χάντερ, Μπιρτς), φέτος δεν διαθέτει ούτε έναν στο ρόστερ του!

Μην μας πείτε για τον Ζακ ΛεΝτέι... Ο Αμερικανός είναι περισσότερο "4άρι" και λιγότερο "5άρι". Ένας παίκτης με ταλέντο στην επίθεση και με ικανότητες στο να βάλει την μπάλα στο καλάθι, αλλά και με εμφανείς αδυναμίες στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Ο Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός, όμως, θέλησε να τον... βαφτίσει σέντερ στο μεγάλο λιμάνι και όταν είδε πως "δεν δένει το γλυκό", άρχισε να τον χρησιμοποιεί (λογικό κιόλας) κυρίως σαν τον παίκτη πίσω από τον Γιώργο Πρίντεζη (στο "4") και λιγότερο στο "5". Αποτέλεσμα; Από ένα σημείο και μετά να... σκάσει και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος φέτος είναι μακράν ο κορυφαίος και πιο σταθερός παίκτης των "ερυθρολεύκων", αλλά και ο Ολυμπιακός να παρουσιάζει έλλειψη σκληράδας κοντά στο καλάθι.

Έλλειψη αμυντικού ογκόλιθου στη περιφέρεια

Παράλληλα, ήταν εμφανές σε όλο αυτό το διάστημα, πως οι Πειραιώτες δεν διέθεταν στο ρόστερ τους έναν αμυντικό ογκόλιθο στη περιφερειακή τους γραμμή. Ήταν η.. αχίλλειος πτέρνα του, κάτι που φάνηκε στη πράξη. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Είναι χαρακτηριστικό πως στις 20 πρώτες αγωνιστικές που ολοκληρώθηκαν στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός μέτρησε 8 ήττες. Στις 7 από αυτές, ο πρώτος σκόρερ του αντιπάλου ήταν γκαρντ! Ο Μάικ Τζέιμς (22 πόντοι) έκανε την... ζημιά με την Αρμάνι Μιλάνο στον Πειραιά, ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ (20 πόντοι) έκανε την διαφορά για την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα, ο Λούκας Λεκαβίτσιους (17 πόντοι) εξελίχθηκε σε ανέλπιστο ήρωα για τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, ο Κώστας Σλούκας (20 πόντοι) ήταν καθοριστικός με τα μεγάλα σουτ που έβαλε στο ΣΕΦ, ο Μάριους Γκριγκόνις (19 πόντοι) έδειχνε ασταμάτητος στο Κάουνας με την Ζαλγκίρις, ενώ ο Τόνι Ντάγκλας (19 πόντοι) έκανε "πάρτι" με την Νταρουσάφακα. Με την Φενέρμπαχτσε στη Τουρκία ήταν η σειρά των Έρικ Γκριν (17 πόντοι, 4/4 τρίποντα) και Μπόμπι Ντίξον, με τον τελευταίο να σημειώνει ένα εντυπωσιακό νταμπλ με 13 πόντους και 10 ασίστ.

Αποτέλεσμα; Ο Ντέιβιντ Μπλατ να προχωρήσει στην απόκτηση του «εξολοθρευτή» Μπριάντε Γουέμπερ ώστε να περιορίσει το... κακό. Ήταν όμως κάπως αργά, καθώς η συγκεκριμένη μεταγραφή πραγματοποιήθηκε με καθυστέρηση. Μία κίνηση, βέβαια, που πήγε να γίνει πράξη το καλοκαίρι με την απόκτηση του Αμερικανού γκαρντ, Πιέρια Χένρι (κατέληξε στην Ούνικς), αλλά τελικά δεν προχώρησε. Και παραμένει ακόμη απορίας άξιο το πως ο Αμερκανοϊσραηλινός κόουτς άλλαξε τελευταία στιγμή γνώμη και αντί για γκαρντ κινήθηκε για την απόκτηση ενός έξτρα "3αριού", όπως ο Γιάνις Τίμα, ο οποίος όχι μόνο δεν... έπιασε στο μεγάλο λιμάνι, αλλά έχει και υψηλό κασέ (κλειστό διετές συμβόλαιο) και για του χρόνου.

Δεν του βγήκαν οι μεταγραφές

O Oλυμπιακός φέτος, από τους ξένους παίκτες του, διατήρησε στο ρόστερ τους Γιάνις Στρέλνιεκς και Νίκολα Μιλουτίνοφ με την εξάδα να συμπληρώνεται με την έλευση των Ζακ ΛεΝτέι, Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος, Αξέλ Τουπάν και Γιάνις Τίμα. Ο Σάσα Βεζένκοφ λογίζεται σαν... Έλληνας. Από τους ξένους, όμως, ποιος έχει καταφέρει να κάνει την διαφορά; Κανείς! Θυμάστε το πόσο πολύτιμοι ήταν στην πρώτη τους σεζόν οι Κάιλ Χάινς και Έισι Λο, το τι ασφάλεια προσέφεραν ο Μπράιαντ Ντάνστον και ο Οθέλο Χάντερ, την χρησιμότητα των Ματ Λοτζέσκι και Ντάνιελ Χάκετ, το πόσο βοήθησαν οι Έρικ Γκριν και Κεμ Μπιρτς; Δεν ήταν τέλειοι, αλλά μπορούσες να στηριχθείς πάνω τους.

Προφανώς και δεν γίνεται όλες οι μεταγραφές να βγαίνουν, αλλά με εξαίρεση του Σέρβο σέντερ, οι υπόλοιποι ξένοι, ειδικά εκείνοι που αποκτήθηκαν φέτος, αδυνατούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάποιες εκλάμψεις από τον ΛεΝτέι, ενώ ο Γουίλιαμς-Γκος λυγίζει στα δύσκολα, δείχνοντας πως δεν μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας. «Εξαφανισμένος» από ένα σημείο και μετά ο Τουπάν, ενώ ο απογοητευτικός Τίμα δόθηκε δανεικός. Ακόμη και από τον Στρέλνιεκς άπαντες ανέμεναν περισσότερα από εκείνον. Και ξαφνικά, σε μία ακόμη σεζόν, αναμένεις από τον Βασίλη Σπανούλη να κάνει πράγματα και θαύματα όπως στην πρώτη εξαετία του στον Πειραιά και από τον Γιώργο Πρίντεζη να συνεχίζει να βγάζει τα... κάστανα από την φωτιά. Ο πρώτος, όμως, πλησιάζει τα 37 και ο δεύτερος έκλεισε τα 34. Τον χρόνο, όμως, δεν τον νίκησε κανείς και να τους... βαλσαμώσουμε δεν γίνεται!

Αποδυτήρια: Τα στεγανά άρχισαν να... μπάζουν

Ένα από τα ισχυρά σημεία αυτής της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, η οποία άρχισε το περίφημο ταξίδι της από την σεζόν 2011-2012, ήταν τα αποδυτήρια της. Το οικογενειακό κλίμα, το αδελφικό "δέσιμο" μεταξύ των παικτών, η νοοτροπία "όλοι για έναν και ένας για όλους", το μότο του να βάζεις το "εμείς" πάνω από το "εγώ", ο κανόνας "η ομάδα πάνω από όλους", η δύναμη της παρέας, η αγάπη για τον διπλανό. Με την διαρροή του ηχητικού της συνομιλίας ανάμεσα στον Γιώργο Πρίντεζη με τους συμπαίκτες του (με αφορμή την καθυστέρηση στις πληρωμές), έγινε ξεκάθαρο πως στεγανά άρχισαν να... μπάζουν και ο "ιερός" χώρος αυτών των αποδυτηρίων βεβηλώθηκε. Ο παίκτης-σημαία αυτής της ομάδας σημαδεύτηκε, εκτέθηκε και προδόθηκε.

Οι σχέσεις μεταξύ των συναθλητών "πάγωσαν", η εμπιστοσύνη κλονίστηκε και οι εγωισμοί άρχισαν να κυριαρχούν. Αποτέλεσμα; Ο υπαρχηγός να είναι "φάντασμα" του καλού του εαυτού μέσα στο παρκέ για τουλάχιστον έναν μήνα, όντας φανερά καταρρακωμένος από τις εξελίξεις, με την ομάδα παράλληλα να παρουσιάζεται φανερά επηρεασμένη από το γεγονός. Μέχρι οι πρωταγωνιστές να καθίσουν να μιλήσουν μεταξύ τους και να λύσουν το θέμα, ο Ολυμπιακός από εκεί που διεκδικούσε το πλεονέκτημα έδρας στη πρώτη τετράδα, βρέθηκε εκτός οκτάδας! Κάπου εδώ να πούμε πως είναι σημαντική και η απουσία ενός ανθρώπου που θα αποτελεί την γέφυρα μεταξύ προπονητικού-τιμ, παικτών και διοίκησης. Μία προσωπικότητα όπως ο Μίλαν Τόμιτς, ο οποίος είχε το μέγεθος, αλλά και την ιστορία στον σύλλογο, ώστε να κοντρολάρει καταστάσεις με τον τρόπο του.

Ο πόλεμος με την Ομοσπονδία

Η ΚΑΕ Ολυμπιακός αποφάσισε να φτάσει στα άκρα, μέχρι τέλους, στον πόλεμο που ξεκίνησε με την Ομοσπονδία. Οι Πειραιώτες έχουν χίλια δίκια να είναι εξαγριωμένοι και ενοχλημένοι από τις πρακτικές τόσο της ΕΟΚ, όσο και της ΚΕΔ, αλλά η στιγμή που αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτή την αντιπαράθεση δεν έγινε την καλύτερη δυνατή στιγμή. Η ομάδα δεν ήταν ήρεμη, τα αποτελέσματα στην Ευρώπη δεν έφερναν νίκες, ενώ υπήρχαν θέματα τόσο οικονομικά, όσο και προβλήματα στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα οι "ερυθρόλευκοι" να μην είναι συσπειρωμένοι στον επιθυμητό βαθμό. Η αποχώρηση στο ματς Κυπέλλου από το ΟΑΚΑ, αλλά και η όλη ένταση στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είχε ως αποτέλεσμα να "χαλάσει" το μυαλό τόσο του προπονητή, όσο και των παικτών.

Τραυματισμοί

Ο Ολυμπιακός κλήθηκε σε ένα κομβικό σημείο της σεζόν, στο οποίο κρίνεται η πρόκριση του στην επόμενη φάση, να μάθει να ζει δίχως τους δύο βασικούς τους γκαρντ. Νοκ-άουτ για 1,5 μήνα ο Γιάνις Στρέλνιεκς (ο οποίος λειτούργησε με απερισκεψία στο πρόβλημα που του παρουσιάστηκε), με τους Πειραιώτες να στερούνται έναν σημαντικό παίκτη τους σε σκορ και δημιουργία, ενώ ακολούθως έχασαν για το υπόλοιπο της σεζόν τον ηγέτη τους, τον Βασίλη Σπανούλη.

Νωρίτερα, ενώ βρισκόταν σε καταπληκτική κατάσταση ο Κώστας Παπανικολάου, ο Ολυμπιακός χάνει για ορισμένες εβδομάδες τον βασικό του σμολ-φόργουορντ, ο οποίος ναι μεν επανήλθε στην αγωνιστική δράση, αλλά όχι και στις υψηλού επιπέδου εμφανίσεις. Εκεί που άρχισαν να ποντάρουν πάνω του οι Πειραιώτες, στη πορεία έχασαν ένα ακόμη τους στήριγμα. Σε όλα αυτά προσθέστε και την "χαμένη" χρονιά του Δημήτρη Αγραβάνη, ο οποίος είτε επειδή άργησε να αναρρώσει από τον τραυματισμό του, είτε γιατί στη πορεία εμφάνισε νέα προβλήματα, δεν έχει καταφέρει να παίξει φέτος στην Ευρώπη ούτε σε ένα ματς.