O Bατούτιν για τον Ολυμπιακό του 2012, τους Αγγελόπουλους και την κλειστή Ευρωλίγκα

Ο Αντρέι Βατούτιν είναι ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο άνθρωπος που έχει ξοδέψει πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας την ομάδα του συνεχόμενα Final Four. Βέβαια, τα τελευταία 10 χρόνια, έχει κατακτήσει το τρόπαιο μόλις μία φορά, το 2016, με τον Ολυμπιακό να έχει εξελιχθεί στον κακό του εφιάλτη.

Οι συνεντεύξεις του, πάντως, έχουν πάντα ενδιαφέρον, όπως και αυτή που παραχώρησε στο sputnik. Μιλάει πάντα με σεβασμό για την ομάδα του Πειραιά και δεν θα διστάσει να εκφέρει την άποψη του. Τονίζει πως ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια το Final Four του 2012, επισημαίνοντας όμως πως προτιμά τα playoffs αντί των Final Four. Παράλληλα, αναφέρθηκε στους αδελφούς Αγγελόπουλους, στο ενδεχόμενο να παραμείνει ο Δημήτρης Ιτούδης, απάντησε στη πιθανότητα επιστροφής του Μίλος Τεόντοσιτς, ενώ μίλησε και για το ενδεχόμενο να γίνει η Ευρωλίγκα κλειστό πρωτάθλημα όπως το ΝΒΑ.

Για τις τάσεις αποχώρησης ομάδων από τα πρωταθλήματα, ώστε να αγωνίζονται μόνο στην Ευρωλίγκα, με αφορμή όσα έχουν γίνει με Ολυμπιακό, Ρεάλ και Ερυθρό Αστέρα: “Είναι δύσκολη ερώτηση και από την πλευρά μου δεν είναι εύκολο να πω κάτι. Σε κάθε από αυτές τις περιπτώσεις, σε Σερβία Ελλάδα και Ισπανία, υπάρχει διαφορετικός λόγος και είναι δύσκολο για μένα να δώσω μια ευθεία απάντηση. Δεν ξέρω τι έχει γίνει πραγματικά, διάβασα κάποια σχόλια στο ίντερνετ, αλλά χρειάζομαι περισσότερες πληροφορίες για να το αναλύσω.

Σίγουρα, αν το μπάσκετ είναι απλά business, τότε το μοντέλο αυτό (σ.σ. να παίζουν οι ομάδες μόνο στην Ευρωλίγκα) είναι ιδανικό. Όμως αυτό είναι απλά το ιδανικό, έχει πολλά προβλήματα που αφορούν τη FIBA, τις εθνικές ομοσπονδίες, το κράτος και τον αθλητισμό, πολλά προβλήματα… Και το μπάσκετ δεν είναι μόνο μπίζνες, όμως σίγουρα αυτή η ιστορία έχει θέσει κάποια πράγματα προς συζήτηση”.

Για το αν η Ευρωλίγκα μπορεί να γίνει κλειστή λίγκα όπως το ΝΒΑ: “Και πάλι λέω πως είναι ιδανικό για να μπουν περισσότερα χρήματα και να κάνουμε το μπάσκετ business. Όμως για παράδειγμα, αν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός παίζουν μόνο στην Ευρωλίγκα, τι θα κάνει ένας οπαδός τους στη Θεσσαλονίκη ή σε μια άλλη πόλη; Το ίδιο και στη Ρωσία. Ο κόσμος στη Χίμκι, στο Καζάν, στην Κράσνονταρ… Πολύ δύσκολη ερώτηση… Στη θεωρία τα πράγματα είναι ιδανικά, αλλά στην πράξη…”

Για το πώς θα μπουν περισσότερα χρήματα στην Ευρωλίγκα: “Θα έχουμε πιο ποιοτικά ματς. Για παράδειγμα, θα παίζαμε με τη Ρεάλ στη Μόσχα όχι μια φορά, αλλά τρεις ή τέσσερις, επομένως και περισσότερα λεφτά. Την επόμενη σεζόν, με δύο περισσότερες ομάδες στην Ευρωλίγκα, σημαίνει επιπλέον τέσσερα ματς παραπάνω. Φέτος είχαμε 5 «διπλές» εβδομάδες, την επόμενη περίοδο θα έχουμε εννιά. Το πρόγραμμα γίνεται πιο δύσκολο κι ενδιαφέρον και πρέπει να έχουμε κι ένα κίνητρο για το εθνικό πρωτάθλημα.

Σ’ αυτήν την ιστορία, κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματα της και δεν είναι απλά θέμα συλλόγων, πάει το ζήτημα μεταξύ ευρωπαϊκού μπάσκετ και ΝΒΑ. Εκεί είναι άλλος πλανήτης, δεν έχουν εθνικό πρωτάθλημα, υπάρχουν λεφτά… Έχουμε πάρα πολύ δρόμο για να φτάσουμε εκεί”.

Για το τι θα ήθελε να “αντιγράψει” από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό: “Την μπασκετική ατμόσφαιρα εδώ (σ.σ. εννοεί στο ΣΕΦ όπου έγινε η συνέντευξη) και στο ΟΑΚΑ. Στον κόσμο αρέσει το μπάσκετ, το καταλαβαίνει, κάποιες φορές είναι κι επιθετικοί. Δεν είναι εύκολο να παίζεις στην Αθήνα ή στον Πειραιά, αλλά η ατμόσφαιρα είναι απίστευτη”.

Για το πώς βλέπει τον εαυτό του στην ΤΣΣΚΑ σε 10 χρόνια: “Σε μια πετυχημένη ομάδα του ΝΒΑ, τους Σαν Αντόνιο Σπερς, οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί δεν λένε ‘εγώ’ αλλά ‘εμείς’ και για μένα η ΤΣΣΚΑ δεν είναι απλά μια δουλειά, είναι η ζωή μου και είμαι ευτυχισμένος σε αυτή τη ζωή. Δουλεύω με πολύ καλούς ανθρώπους στην ΤΣΣΚΑ και το ίδιο στο ρωσικό μπάσκετ και στην Ευρωλίγκα και προσπαθώ να διατηρώ την ίδια φιλοδοξία και ακόμα παραπάνω, είναι σαν ναρκωτικό! Αυτή την ένεση αδρεναλίνης που παίρνεις κάθε εβδομάδα… Αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω να απαντήσω”.

Για το αν υπάρχει περίπτωση επιστροφής του Μίλος Τεόντοσιτς: “Γιατί όχι; Όλα είναι πιθανά. Μιλούσα με τον Μίλος πριν από δυο μέρες και κρατάμε επαφές τα δύο τελευταία χρόνια που ήταν στο ΝΒΑ. Δεν είμαστε φίλοι, αλλά έχουμε φιλικές σχέσεις και στο άμεσο μέλλον θα αποφασίσει τι θα κάνει, τον Μάιο ή τον Ιούνιο… Νομίζω θα προετοιμαστεί για το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Κίνα (σ.σ. με τη Σερβία)”.

Για το μέλλον του Δημήτρη Ιτούδη στην ΤΣΣΚΑ κι αν τον βλέπει να παραμένει για πολλά χρόνια στην ομάδα: “Επίσης, γιατί όχι; Είναι πιθανό. Ξέρετε ότι είναι η τελευταία χρονιά του συμβολαίου του και θα αποφασίσουμε για όλα μετά το Final Four. Χαίρομαι να δουλεύω μαζί του, είναι μοντέρνος προπονητής, έχει προσωπικότητα, ξέρει μπάσκετ και είναι έμπειρος. Είναι νέος επίσης, από τη νέα γενιά των προπονητών. Δουλεύω μαζί του πολλά χρόνια, αλλά ξέρετε μερικές φορές χρειάζεσαι μεγάλα αποτελέσματα (χαμογελάει). Κάθε μέρα δουλεύουμε με τον Δημήτρη πάνω σε συμβόλαια, αριθμούς… Είμαστε συνέταιροι και συζητάμε τα πάντα, καταλαβαινόμαστε”.

Για το Final Four του 2012 στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο η ΤΣΣΚΑ έχασε από τον Ολυμπιακό: “Κατ’ αρχάς, το 2012 πρωταθλητής Ευρώπης είναι ο Ολυμπιακός. Τελεία. Για μένα, σαν πρόεδρος σε ένα μεγάλο σύλλογο είναι πολύ πιο δίκαιο σύστημα τα πλέι οφ. Ίσως, το ίδιο ισχύει για τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, τη Φενέρ, ομάδες με μεγάλο μπάτζετ, επειδή δεν τα βάζεις όλα πάνω στο τραπέζι σε μια μέρα, σαν λοταρία στο καζίνο. Αλλά όσον αφορά στους οπαδούς, στους οπαδούς του μπάσκετ, τους αρέσει το Final Four, έχει πιο ενδιαφέρον. Η ιστορία του Ολυμπιακού το 2012 ήταν σαν της ‘Σταχτοπούτας’.

Είναι δύσκολο να διαλέξεις. Ο αθλητισμός δεν είναι συνώνυμο του ‘fair play’. Κάποιες φορές συμβαίνει κάτι αναπάντεχο, όπως στην Κωνσταντινούπολη και στον κόσμο αρέσει. Είμαι σίγουρος ότι η Ευρωλίγκα θα κρατήσει το σύστημα των Final Four για πολλά χρόνια. Είναι η εικόνα της Ευρωλίγκας και νομίζω ότι η πλειονότητα των ομάδων προτιμούν τα Final Four, είμαι σίγουρος. Εγώ προτιμώ τα πλέι οφ, αλλά είναι απλά η άποψη μου. Στα Final Four πρέπει να είσαι έτοιμος και τυχερός”.

Για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τους αδερφούς Αγγελόπουλους: “Εχω καλές σχέσεις με τους αδερφούς Αγγελόπουλους και τον κ.Γιαννακόπουλο. Είναι εύκολη η απάντηση, συνεισφέρουν πολλά όχι μόνο στο ελληνικό αλλά και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το σέβομαι πολύ αυτό. Είστε τυχεροί που έχετε αυτόν τον τύπο ιδιοκτητών. Δεν είναι εύκολο να βρεις λεφτά για το μπάσκετ, ειδικά σήμερα. Για άλλη μια φορά τονίζω πως έχουν προσφέρει πολλά”.

Για το γιατί η ΤΣΣΚΑ “πρέπει” κάθε χρόνο να φτάνει στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας: “Δυστυχώς, δεν μπορώ να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και αν κέρδιζες την Ευρωλίγκα κάθε χρόνο, θα έλεγαν ‘μπούρδα η Ευρωλίγκα’. Η Ρεάλ στον ποδόσφαιρο έχει απλά έναν τελικό, ομίλους πριν, προκριματικά κλπ. Σε μας έχουν συμβεί πολλά περιστασιακά και νομίζω μας λείπει λίγη τύχη… Φυσικά, έχουν γίνει λάθη από παίκτες, προπονητές και διοίκηση κι είμαι σίγουρος ότι με σύστημα πλέι οφ, θα είχαμε πιο πολλούς τίτλους.

Κανείς στην ΤΣΣΚΑ δεν χαίρεται όταν πάμε στο Final Four, οι οπαδοί μας το θεωρούν νορμάλ, κάποιο από αυτούς λένε «έλα μωρέ, ένα Final Four ακόμα». Είναι όμως μεγάλη δουλειά κι επιτυχία και κάποιοι δεν το σέβονται αυτό. Σε μεγάλη διάρκεια είναι πραγματικά επιτυχία. Η Ευρωλίγκα είναι μαραθώνιος, αλλά το Final Four είναι άλλη ιστορία. Πάντα είναι μάθημα για εμάς. Θα προτιμούσαμε τίτλους, αλλά παίρνουμε μαθήματα (γέλια)”.

Κι έκλεισε λέγοντας: “Πάντα χαίρομαι να έρχομαι στην Αθήνα ή στον Πειραιά, πάντα έχω θετικές στιγμές, όχι σε αποτελέσματα, εννοώ, αλλά μου αρέσει το κοινό και η ατμόσφαιρα. Είστε μπασκετική πόλη και χώρα”.