Ολυμπιακός: Κρίση βαθιά

Αυτή η ομάδα του Ολυμπιακού, η οποία ξεκίνησε την πορεία της από την σεζόν 2011-2012, έχοντας συγκεκριμένη αγωνιστική φιλοσοφία, αλλά και ένα βασικό κορμό Ελλήνων παικτών στους οποίους συνεχίζει και βασίζεται, έχει βιώσει και άλλες κρίσεις στη πορεία της τα τελευταία χρόνια. Ήταν ζόρικο ολόκληρο το 2014 με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ενώ ήταν ασυνήθιστη περίοδος η άνοιξη του 2016 με την ομάδα να μένει για πρώτη φορά μετά από σχεδόν δέκα χρόνια εκτός playoffs στην Ευρώπη. Ήταν απογοητευτική στο τέλος της και η περσινή χρονιά (2017-18), με τον Ολυμπιακό όχι μόνο να μένει δεύτερη σερί σεζόν δίχως τίτλο, αλλά να γνωρίζει και τον πικρό αποκλεισμό για το Final Four από την Ζαλγκίρις, αν και είχε το πλεονέκτημα έδρας. Το αποτέλεσμα ήτα να αλλάξει ολόκληρο το προπονητικό-τιμ.

Και από που να πιαστείς...

Σε όλες αυτές τις δύσκολες περιόδους, όμως, αυτή η ομάδα είχε τον τρόπο της να ξεπερνά τα προβλήματα και να γιατρεύει τις πληγές της, στηριζόμενη στους προέδρους, στον εκάστοτε κόουτς, στους παίκτες-πρωταγωνιστές της, στην ενότητα της, στην χημεία της, στην ψυχραιμία της, στην ποιότητα της. Αυτή τη στιγμή, όμως, οι "ερυθρόλευκοι" όχι μόνο βιώνουν την πιο βαθιά αγωνιστική (και όχι μόνο) κρίση της σύγχρονης ιστορίας τους, αλλά απορούμε και από που θα πιαστούν ώστε να την ξεπεράσουν.

Τα στεγανά στα αποδυτήρια της ομάδας έχουν αρχίσει να έχουν... διαρροές και το κλίμα δεν είναι «ζεστό» όπως ήταν κάποτε. Η διοίκηση έχει τα δικά της σοβαρά (και οικογενειακά) θέματα να λύσει (τα οποία σε ανθρώπινο επίπεδο είναι απόλυτα κατανοητά και σεβαστά), έχει δώσει αλλού προτεραιότητες, ενώ και τα οικονομικά της ΚΑΕ δεν βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί τριγμοί. Παράλληλα, οι "ερυθρόλευκοι" έχουν ανοίξει τον δικό τους πόλεμο τόσο με την ΕΟΚ, όσο και με την ΚΕΔ, με τους αθλητές να δείχνουν από όλα αυτά προβληματισμένοι και επηρεασμένοι.

Σε όλα αυτά προσθέστε τον Βασίλη Σπανούλη που αυτή την περίοδο είναι τραυματίας, με τον δεύτερο βασικό πυλώνα σου, τον Γιώργο Πρίντεζη, να δείχνει να βρίσκεται σε ψυχολογικό ναδίρ, έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη του όχι μόνο προς τους συμπαίκτες του, αλλά και προς τον εαυτό του. Με έναν Ντέιβιντ Μπλατ να παρουσιάζεται μπερδεμένος στη τεχνική ηγεσία της ομάδας, αδυνατώντας να την βγάλει από το... τούνελ που έχει μπει τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά και με ένα ρόστερ που μέχρι στιγμής δεν σε εμπνέει πως μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω. Είτε γιατί οι Έλληνες παρουσιάζονται λες και έχουν ξεμείνει από... βενζίνη, είτε επειδή οι ξένοι δεν δείχνουν πως έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν το κάτι παραπάνω.

Ελεύθερη πτώση την χειρότερη στιγμή

Ο Ολυμπιακός έχει τα δίκια του και καλά κάνει σε εξωαγωνιστικό επίπεδο να συγκρούεται με την Ομοσπονδία και να απαιτεί αλλαγές σε ΕΟΚ και ΚΕΔ. Σε αυτή τη μάχη έχει σύσσωμη μαζί του την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του, αλλά παράλληλα επιβάλλεται να κοιτάξει κατάματα στον καθρέφτη και την αγωνιστική του εικόνα, η οποία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι Πειραιώτες μετρούν τέσσερις σερί ήττες στην EuroLeague (ισοφαρίζοντας το χειρότερο ρεκόρ τους από το TOP-16 του 2014) και πέντε στα τελευταία έξι παιχνίδια τους. Ύστερα από ένα εξαιρετικό αγωνιστικό διάστημα, τις τελευταίες εβδομάδες βιώνουν ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα, την χειρότερη μάλιστα στιγμή.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ εκτιμούσε πως από τον Φεβρουάριο και μετά η ομάδα του θα έβρισκε ρυθμό και θα πραγματοποιούσε την δική της... εκτόξευση, αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σε ένα χρονικό διάστημα που υπήρχαν δύσκολα, κρίσιμα και απαιτητικά ματς, στα οποία υπήρχε το «πρέπει», οι «ερυθρόλευκοι» έχουν αποχωρίσει από όλα με σκυμμένο το κεφάλι, μη καταφέρνοντας σε κανένα από αυτά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις. Ήττα από την Φενέρμπαχτσε δίχως να καταφέρει να την κοντράρει, συντριβή στο ΣΕΦ από την Μπαρτσελόνα χάνοντας και την ισοβαθμία, αρνητικό αποτέλεσμα στο Τελ Αβίβ λυγίζοντας στις λεπτομέρειες από την Μακάμπι, παίζοντας όμως κάκιστο μπάσκετ, ενώ δεν κατάφερε να αντιδράσει ούτε στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Εφές. Με ένα ξεκάθαρο επιθετικό πρόβλημα, καθώς σε όλες αυτές τις (τέσσερις) εμφανίσεις έχει μέσο όρο στο σκοράρισμα κάτι λιγότερο από 65 πόντους. Και κάπως έτσι, όχι μόνο είπε «αντίο» στη τέταρτη θέση, όντας αουτσάιντερ και για την πέμπτη, αλλά είναι και στην ισοβαθμία στην έκτη με την Αρμάνι, την οποία σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει και στο Μιλάνο. Πλέον, βρίσκεται στο όριο να προβληματίζεται ακόμη και για την πρόκριση στην οκτάδα!

Είναι γεγονός πως υπήρξε μία περίοδος φέτος που ο Ντέιβιντ Μπλατ παρουσίασε μία ομάδα διαφορετική, με βελτιωμένα στοιχεία σε σχέση με πέρσι. Ένα σύνολο που έπαιζε ένα περισσότερο γρήγορο και γοητευτικό μπάσκετ, δίνοντας έμφαση στην επίθεση, αλλά και στην καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Ένας Ολυμπιακός που είχε μέσο όρο στο σκοράρισμα πάνω από 80 πόντους, μοιράζοντας σχεδόν 20 ασίστ σε κάθε παιχνίδι, σημειώνοντας και μεγάλες εκτός έδρας νίκες. Και ξαφνικά, εκεί που το πρόγραμμα ζόριζε, οι «ερυθρόλευκοι» μεταμορφώθηκαν προς το χειρότερο, επιστρέφοντας (ενδεχομένως από ένστικτο) σε ένα παλιό μοτίβο. Η επιθετική συγκομιδή έπεσε στους 64.8 πόντους, ενώ για τρίτο σερί ματς τα λάθη τους ήταν περισσότερα από τις τελικές πάσες του, έχοντας πρόβλημα και στη δημιουργία. Μία ομάδα που δείχνει να έχει χάσει την αυτοπεποίθηση της, τη νοοτροπία νικητή, αλλά και την ψυχολογία της, έχοντας ξεκάθαρη έλλειψη σταθερότητας στην απόδοση της. Οι Πειραιώτες «διψούν» για μία μεγάλη νίκη που θα τους δώσει οξυγόνο, που θα τους τονώσει το ηθικό, αλλά όσο εκείνη δεν έρχεται, τόσο και βυθίζονται στο... σκοτάδι τους. Θα τα καταφέρουν κόντρα στην ΤΣΣΚΑ την ερχόμενη εβδομάδα στο ΣΕΦ; Αυτή την στιγμή, πάντως, δεν πείθουν πως είναι σε θέση να κερδίσουν την παρέα του Κάιλ Χάινς.

Λάθη, το ροτέισον του Μπλατ και η ζωής χωρίς τους... Σπανούλη-Πρίντεζη

Ο Ολυμπιακός κόντρα στην Εφές είχε ορισμένες καλές στιγμές, όπως εκείνο το 17-0 σερί στο οποίο θυμήθηκε τον καλό εαυτό του στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ήταν εκνευριστικό το πόσο εύκολα ορισμένες φορές έκανε το λάθος, τελειώνοντας το πρώτο εικοσάλεπτο έχοντας έντεκα! Ερασιτεχνικά λάθη σε πάσες προς συμπαίκτη, στην επαναφορά, ακόμη και στην διεκδίκηση ενός ριμπάουντ, με τους Τούρκους να τιμωρούν το κάθε λάθος των φιλοξενούμενων στον αιφνιδιασμό. Ο Ντέιβιντ Μπλατ δοκιμάζει πεντάδες, ψάχνει σχήματα, για να δώσει πάλι ρυθμό στην ομάδα του, αλλά δεν το καταφέρνει, καθώς δεν τον βοηθούν και οι παίκτες του σε αυτό.

Ο Γιάνις Τίμα ξεκινά βασικός πλέον σχεδόν σε κάθε ματς, παίζει για 6-7 λεπτά, δεν προσφέρει τίποτα και μετά μένει απλός θεατής στο ματς. Μόνο ο κόουτς ξέρει το γιατί το κάνει. Για γούρι; Αφού όλο χάνει... Ο Αξέλ Τουπάν, τον οποίο κάποια στιγμή παρατηρήσαμε να έχει σχεδόν ξαπλώσει στον πάγκο της ομάδας, δείχνει εδώ και αρκετές εβδομάδες πως τον απασχολούν περισσότερο άλλα θέματα και λιγότερη η απόδοση του. Μέσα στο 2019 δεν έχει πετύχει ούτε ένα δίποντο (!) στην Ευρώπη (εδώ και 8 ματς), μετρώντας παράλληλα 2/11 τρίποντα στις τρεις τελευταίες αναμετρήσεις της ομάδας. Στη θέση του, δεν θα ήμασταν και τόσο χαλαροί και άνετοι. Ο Γουίλιαμς-Γκος δείχνει να ζορίζεται όταν έχει απέναντι του σκληροτράχηλους γκαρντ, ενώ ο Ζακ ΛεΝτέι συνεχίζει να αποδεικνύει πως δεν μπορεί να αποδώσει αυτά που μπορεί όταν παίζει στο «5».

Ο Γιώργος Πρίντεζης (ο οποίος έχει και γενέθλια σήμερα, έκλεισε τα 34), πέτυχε το πρώτο του καλάθι στο ματς στο 32', με τον Ολυμπιακό, ουσιαστικά, στα τρία πρώτα δεκάλεπτα, να πηγαίνει να πάρει ένα ματς χωρίς τους Σπανούλη-Πρίντεζη. Δεν το έχει συνηθίσει αυτή η ομάδα, αλλά το θέμα είναι πως αυτό το σπουδαίο ντουέτο, όχι μόνο των «ερυθρολεύκων», αλλά και του ελληνικού μπάσκετ, δεν θα παίζει για... πάντα και οι Πειραιώτες θα πρέπει να βρουν και άλλους παίκτες ώστε να βγουν μπροστά και να αποκτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ πραγματοποιεί εξαιρετική σεζόν φέτος, αλλά δεν είναι ηγέτης. Ο Γιάνις Στρέλνιεκς είχε καλές στιγμές κόντρα στην Εφές, αλλά οι "ερυθρόλευκοι" θέλουν από εκείνον διάρκεια και μεγαλύτερη συνέπεια, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου ψάχνει να βρει και πάλι τα πατήματα του μετά τον τραυματισμό του. Έχει αυτό το... ελάττωμα ο Έλληνας φόργουορντ. Αν χάσει λίγο έδαφος, αργεί να επιστρέψει στα υψηλά στάνταρ απόδοση τους. Και του έτυχαν τα προβλήματα πάνω που είχε αρχίσει να... οργιάζει. Στο μεγάλο λιμάνι, πάντως, μπορούν να χαμογελούν για την ενέργεια, το πάθος και την γρήγορη προσαρμογή του Μπριάντε Γουέμπερ. Γεμάτη εμφάνιση από τον Αμερικανό πλέι-μέικερ (8 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα) στο ντεμπούτο του στην EuroLeague.

Ο Αμερικανός τεχνικός, βέβαια, καλείται να ζήσει και με τα ρίσκα του. Δεν επέλεξε να πάρει «καθαρόαιμο» αθλητικό σέντερ με έφεση στην άμυνα και αντί για έξτρα γκαρντ το καλοκαίρι, πήρε για τρίτο «3άρι» τον Γιάνις Τίμα. Ο ανταγωνισμός φέτος στην EuroLeague έχει αυξηθεί, τα ρόστερ των αντιπάλων όλο και ενισχύουν την ποιότητα τους και ο Ολυμπιακός δεν δείχνει εικόνα ομάδας για τετράδα, όπως παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια. Θα καταφέρει να πάει στο Final Four με μειονέκτημα έδρας όπως το έκανε το 2012 και το 2015; Αυτό θα φανεί στη πράξη, αλλά ας εξασφαλίσει πρώτα την πρόκριση του στα playoffs, γιατί ούτε αυτή είναι σίγουρη.