Έπαιξε πάλι με τη φωτιά αλλά δεν κάηκε...

Για το σημερινό παιχνίδι κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο Ολυμπιακός παρουσίασε δύο πρόσωπα όμως εγώ θα πω ότι παρουσίασε το πρόσωπο που παρουσιάζει στα τελευταία παιχνίδια και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά εικόνας και αποτελεσματικότητας ανάμεσα στη πεντάδα που ξεκινάει και στους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Αυτό είναι παράδοξο να συμβαίνει σε μια ομάδα που μέχρι πρότινος δεν ήξερες αν η καλή του πεντάδα ήταν αυτή που ξεκινούσε η αυτή που ερχόταν από τον πάγκο.

Εκτός από παράδοξο όμως είναι και αρνητικό και αναζητείται το ταχύτερο δυνατόν λύση αφού είναι ολοφάνερο ότι το φαινόμενο αυτό προβληματίζει και τον κόουτς Σφαιρόπουλο. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στη σημερινή διαχείριση των παικτών και θα καταλάβει πολλά.

Μπράουν και Γουίλτζερ δεν έπαιξαν καθόλου, Τόμπσον 2 λεπτά, Ρόμπερτς και Μακλίν από 12 λεπτά περίπου. Ουσιαστικά λοιπόν ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε το σημερινό παιχνίδι με 7 παίκτες. Είναι πολύ λίγοι για να βγει μια χρονιά περίπου 70-80 παιχνιδιών…….

Επαναλαμβάνω είναι ένα θέμα που ο κόουτς Σφαιρόπουλος και οι παίκτες θα πρέπει να βρουν λύση γιατί η ομάδα θα πρέπει να πάρει ότι περισσότερο από τον καθένα ξεχωριστά.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό συγκεντρωμένο, σκληρό στην άμυνα και με καλές επιλογές στην επίθεση , στοιχεία που του έδωσαν γρήγορα ένα σημαντικό προβάδισμα στο σκορ που κατέληξε στο 30-15 στο ημίχρονο.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο όλα άλλαξαν. Εκεί παρουσιάστηκε ένας Ολυμπιακός που ξέχασε ότι απέναντι του ήταν μεν η τελευταία ομάδα της Euroleague , που όμως έχει παίκτες με μεγάλο επιθετικό ταλέντο όπως ο Μακόλλουμ, ο Γουίμς, ο Ντάνστον, ο Σιμόν, ο Μπράουν μεταξύ άλλων. Η σκληρή άμυνα πήγε περίπατο, η Εφές δεν είχε να χάσει τίποτα, μείωνε συνέχεια στο σκορ και πίστεψε στη νίκη.
Κάπως έτσι το ημίχρονο τέλειωσε 49-42 αφού το σκορ είχε μειωθεί και στους 4.

Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός παρουσίασε το καλό του πρόσωπο και πάλι με τον Σπανούλη και τον Μιλουντίνοφ να οργιάζουν στην επίθεση, τον Παπαπέτρου να επαναλαμβάνει την εξαιρετική εικόνα του πρώτου δεκαλέπτου ενώ ο Πρίντεζης στην επίθεση και ο Μάντζαρης στην άμυνα έδιναν εξαιρετικές λύσεις. Η διαφορά έφτασε και πάλι στους 17 πόντους αλλά όταν έφτασε η ώρα να γίνει και πάλι το αναγκαίο rotationπαρουσιάστηκαν και πάλι μεγάλα προβλήματα που είχαν να κάνουν και στο αμυντικό κομμάτι αλλά κυρίως στο επιθετικό όπου επιλογές , αποστάσεις και εκτελέσεις ήταν κάκιστες και κάπως έτσι το παιχνίδι έφτασε στο καλάθι και χρειάστηκε στο τέλος μια εξαιρετική ασίστ του Σπανούλη στον Παπαπέτρου και δύο μεγάλα καλάθια του Σπανούλη για να πάρει ο Ολυμπιακός τη νίκη που του δίνει το προβάδισμα έδρας αλλά και χρόνο να δουλέψει χωρίς βαθμολογικό άγχος πάνω στα θετικά αλλά κυρίως στα αρνητικά κομμάτια του παιχνιδιού του και να ετοιμαστεί για την μεγάλη πρόκληση της πρόκρισης του στο final four του Βελιγραδίου. Θα πρέπει όλοι να μπουν μέσα σε αυτή την προσπάθεια και κυρίως οι Αμερικάνοι παίκτες του που η εικόνα τους είναι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον προβληματική.

Τι πρέπει να γίνει; Το ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι και οι προπονητές τους……