Η πιο μεγάλη νίκη κι από την ίδια τη νίκη του Ολυμπιακού...
Ο Ολυμπιακός φτιάχνει ισπανικό ΣΕΦ αν πάρει και την Μπασκόνια μετά από Μπάρτσελόνα και Ρεάλ, αλλά η απόλαυση της βραδιάς λέγεται επιβεβαίωση και πίστη
ΣΕΦ στην Ισπανία για τον Ολυμπιακό που έχει κάνει χουνέρια σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ ενώ το «3 στα 3 μέσα στην Ισπανία» μπορεί να γίνει σύνθημα αιώνιο εάν τα καταφέρει και με την Μπασκόνια την Παρασκευή (21/10). Που και γιατί να μην τα καταφέρει δηλαδή.
Δεν είναι εκεί το θέμα μας. Αν και ο πανηγυρισμός και η αποθέωση γι΄αυτή την ανίκητη φέτος ομάδα αξίζει τουλάχιστον για μερικές ώρες, μέχρι ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του να σκεφτούν το επόμενο. Αξίζει αυτή η απόλαυση για το καλάθι του Σλούκα, αξίζει το «Α ΡΕ ΛΑΡΕ» για το τρίποντο στο 83-79 που ήταν η αφετηρία της τελικής επίθεσης. αξίζει ο τρομερός Βεζένκοφ, αξίζουν όλοι. Ακόμη και οι ηττημένοι, με τον Γιουλ να το παλεύει ως το τέλος, αλλά μετά ήρθε ο έρωτας Σλούκας με το εκπληκτικό φινάλε.
Η μεγαλύτερη νίκη του Ολυμπιακού, πιο μεγάλη κι από αυτή τη νίκη στη Μαδρίτη, ήταν ότι για ακόμη ένα ματς έδειξε ομάδα πίστης, σιγουριάς, επιστροφής σε πάρα πολλά σημεία που άλλοι θα λύγιζαν. Δείτε ξανά πόσες φορές η Ρεάλ πήγε να ξεφύγει και ο Ολυμπιακός αστραπιαία γύριζε. Και άγχωνε. Τους άλλους. Ποτέ τον εαυτό του. Κι ας μην έκανε και σούπερ εμφάνιση. Εννοείται πως όχι. Αλλά πήρε μια τόσο μεγάλη νίκη βαθμολογίας, ψυχολογίας και όλα τα εις... λογίας, χωρίς να είναι ο ίδιος τέλειος. Ούτε στα ποσοστά, ούτε στις άμυνες, ούτε στα τρίποντα, ούτε στις στατιστικές και σε όλα τα αμερικάνικα που θα αναλύσουν οι πολύ πιο ειδικοί από την αφεντιά μου.
Είναι μία ομάδα που φυσικά και θα χάσει, αλλά μοιάζει αλύγιστη. Άτρωτη. Στα καλύτερά της, ακόμη κι όταν δεν είναι σε αυτά. Ομάδα που περιμένεις να περάσουν οι ώρες για να την ξαναδείς. Κι αυτό ακριβώς είναι ακόμη μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ νίκη της...