EuroLeague Final Four με φόντο τις εκλογές της ΕΟΚ

Κι ενώ το… πανηγύρι συνεχίζεται εδώ, με τις εκλογές της ΕΟΚ που είναι να γίνουν (;) την Κυριακή, αύριο στην Κολωνία ανοίγει η αυλαία του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Ένα φάιναλ φορ πάντως… ψυχρό και κρύο, αφού κόσμος στις εξέδρες δεν θα υπάρχει, αν και στις περισσότερες διοργανώσεις αρχίζει να επιτρέπεται και πάλι η παρουσία φιλάθλων, έστω και λιγότερων από το κανονικό. Ο Τζόρντι Μπερτομέου, μολονότι δέχτηκε πιέσεις, δεν πήρε το… ρίσκο να αλλάξει την αρχική απόφαση και οι συγκρίσεις με τη ΦΙΜΠΑ που είχε κόσμο στις τελικές φάσεις της είναι αναπόφευκτες και γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ της τελευταίας.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, έχουμε τους ημιτελικούς της ΤΣΣΚΑ με την Εφές και της Μπαρτσελόνα με την Ολίμπια Μιλάνο. Ο πρώτος αγώνας χαρακτηρίζεται από πολλούς και ως ο άτυπος τελικός της διοργάνωσης, θεωρώντας πως όποιος νικήσει, θα πάρει και το τρόπαιο. Δίκοπο μαχαίρι θα λέγαμε εμείς, αφού ο νικητής θα τα έχει δώσει όλα και θα παρουσιαστεί ολίγον τι… σκασμένος στον τελικό. Μας φέρνει στο μυαλό τις κόντρες Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού στα φάιναλ φορ, που τα έδιναν όλα στον ημιτελικό και μετά… άδειαζαν.

Η ΤΣΣΚΑ, πιστή στο ραντεβού της, είναι παρούσα σε ένα ακόμη φάιναλ φορ (έχουμε χάσει το μέτρημα), ενώ η Εφές θέλει να ολοκληρώσει αυτό που δεν μπόρεσε πέρυσι λόγω πανδημίας. Ο Δημήτρης Ιτούδης, λίγο αφού ανανέωσε το συμβόλαιό του, θέλει να γράψει ιστορία με τους Μοσχοβίτες (παίρνοντας την τρίτη κούπα), αλλά οι Τούρκοι και ο Αταμάν θα του κάνουν τη ζωή δύσκολη. Προσωπικά, βλέπουμε λίγο περισσότερο την Εφές.

Στο άλλο ζευγάρι η Μπαρτσελόνα του Γιασικεβίτσιους παίζει με την Ολίμπια Μιλάνο του Μεσίνα. Φαβορί η Μπάρτσα, αλλά ποιος μπορεί να υποτιμήσει τους Ιταλούς που επιστρέφουν διψασμένοι μετά από χρόνια σε φάιναλ φορ; Έχουν παίκτες-νικητές (Χάινς) και είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουμε ένα πολύ όμορφο παιχνίδι. Δυσκολευόμαστε να δώσουμε με ασφάλεια κάποιο προγνωστικό.

Στα δικά μας, είχαμε πριν από λίγες μέρες την εκθρόνιση του Ολυμπιακού στο μπάσκετ γυναικών. Το… κακό είχε διαφανεί από την αρχή, όταν έμπαινε τέλος στο τρομερό σερί των 137 νικών. Ο Παναθηναϊκός ήταν αποφασισμένος φέτος να πάρει τα σκήπτρα, ο Ολυμπιακός είχε αποδυναμωμένο ρόστερ (που φάνηκε με τον τραυματισμό της Σπυριδοπούλου και την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων) και κάπως έτσι ο τίτλος βάφτηκε πράσινος. Η Ελένη Καπογιάννη, που έχτισε την αυτοκρατορία του Ολυμπιακού, έδειξε γιατί είναι η κορυφαία προπονήτρια στον χώρο, ακόμη κι αν είναι γυναίκα. Πολύ σωστά είπε «το μπάσκετ είναι ένα, είτε είσαι άνδρας είτε είσαι γυναίκα».

Για τον Ολυμπιακό η απώλεια των πρωτείων (αν και θα παιχτεί… τρίτο ημίχρονο στα δικαστήρια με τις παρατυπίες που είχαμε) του δίνει έξτρα κίνητρο για να ανασυνταχθεί και να επιστρέψει ακόμη πιο δυνατός.

Ναι, έχουμε και τους ημιτελικούς της Μπάσκετ Λιγκ. Ελάχιστοι ασχολούνται και όταν διαπιστώνουμε πως όλοι έπεσαν πάνω στους τελικούς της Α1 γυναικών (για να μην πούμε ότι περισσότερος κόσμος ασχολείται ακόμη και με την Α2), γίνεται αντιληπτό πόσο λείπει από την Α1 ο Ολυμπιακός…