Περασμένα μεγαλεία για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό...

Για λύπηση πραγματικά είναι ο φετινός Παναθηναϊκός στο μπάσκετ. Σε μια χρονιά όπου επιχειρήθηκε μια νέα αρχή και με τους Φραγκίσκο Αλβέρτη, Δημήτρη Διαμαντίδη στο «τιμόνι», οι «πράσινοι»… σέρνονται στο παρκέ και δεν θυμίζουν σε τίποτε την ομάδα που πρωταγωνιστούσε στο παρελθόν. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Πολλοί πίστευαν ότι η αλλαγή προπονητή θα αφύπνιζε τους παίκτες, φευ όμως.

Και στο ματς με τη Ζενίτ η εικόνα ήταν το ίδιο αποκαρδιωτική και ο Παναθηναϊκός γνώρισε μία ακόμη βαριά ήττα φέτος. Η παρουσία του στον πάτο της βαθμολογίας τα λέει όλα. Η εικόνα του Διαμαντίδη να αποχωρεί απογοητευμένος, προτού ακόμη τελειώσει το ματς, ήταν… όλα τα λεφτά. Μετά την αποστασιοποίηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, στον Παναθηναϊκό κατάλαβαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν είναι ισχυροί πια πουθενά (που να φύγει και ο Βασιλακόπουλος…).

Ακόμη και στην Ελλάδα φάνηκε αυτό, με την ατιμωτική ήττα από το Λαύριο. Ήρθε η ώρα να χάσουν τα πρωτεία και εντός συνόρων οι «πράσινοι»; Δεδομένης της απουσίας του Ολυμπιακού, είναι η μεγάλη ευκαιρία της ΑΕΚ, αλλά και αυτή δεν πείθει ως τώρα. Στο ντέρμπι της Κυριακής θα φανούν πολλά και αν η ΑΕΚ έχει ξεπεράσει το κόμπλεξ κατωτερότητας. Με τέτοιο Παναθηναϊκό φυσικά, θα παρουσιαζόταν και η ευκαιρία στον Ολυμπιακό να ανακτήσει τα ηνία στην Ελλάδα, λόγος που έκανε αρκετούς φίλους των «ερυθρολεύκων» να επιθυμούν την επιστροφή της ομάδας στην Α1. Να βλέπεις πρωταθλητή έναν Παναθηναϊκό με τέτοια χάλια, είναι κάτι που δεν χωνεύεις εύκολα…

Για τη θέση του προπονητή ο Παναθηναϊκός σκοπεύει να εμπιστευτεί τον Όντεντ Κάτας. Περισσότερο επικοινωνιακή η επιλογή του Κάτας, λόγω του περάσματός του από την ομάδα και του γεγονότος ότι ήταν αγαπητός στον κόσμο. Γιατί ως προπονητής ακόμη δεν έχει δείξει ότι είναι ικανός να δουλέψει σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Όταν δεν είχε άγχος και στο ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας σημείωσε κάποιες επιτυχίες στο Ισραήλ, αλλά μετά, όταν ανέλαβε τη «ζόρικη» Χάποελ Ιερουσαλήμ, έδειχνε αρκετές φορές να μην αντέχει την πίεση. Για αυτό και μη νομίζετε, στη Χάποελ δεν θα τα βάψουν και μαύρα αποχαιρετώντας τον Κάτας.

Η περίεργη φετινή χρονιά του Παναθηναϊκού ίσως δίνει την ευκαιρία στον Κάτας να κάνει κάτι καλό στους «πράσινους». Αλλά και αυτή η ασάφεια στο μπασκετικό πρότζεκτ του ΠΑΟ έχει μπερδέψει τους πάντες στην ομάδα. Κανείς δεν ξέρει ποιοι τελικά είναι οι στόχοι και τι θέλει να κάνει ο Παναθηναϊκός. Το θολό τοπίο στο ιδιοκτησιακό της ΚΑΕ παίζει τον ρόλο του. Τι να χτίσεις όταν δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και όταν σε μια μέρα μπορεί να αλλάξουν όλα. Αν δεν σταθεροποιηθούν τα πράγματα και δεν φανεί μια ξεκάθαρη προοπτική στον ορίζοντα, ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί και οι… σφαλιάρες από Λαύρια και Ζενίτ θα είναι στο ημερήσιο πρόγραμμα.

ΥΓ.: «Μπαρουτοκαπνισμένοι» εντός παρκέ οι Διαμαντίδης και Αλβέρτης, αλλά εκτός αυτού δείχνουν να δυσκολεύονται στη διαχείριση του συνόλου. Άλλο να είσαι παίκτης, άλλο προπονητής και άλλο παράγοντας…