Ολυμπιακός: «Ερυθρόλευκος» πλουραλισμός

Ο φετινός Ολυμπιακός έχει βάθος στον πάγκο του κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον Γιώργο Μπαρτζώκα να κάνει σωστές «αλχημείες». 

Ολυμπιακός: «Ερυθρόλευκος» πλουραλισμός

Έχουν ολοκληρωθεί μόλις οκτώ αγωνιστικές στη φετινή EuroLeague και ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να νικήσει πέντε αγώνες. Θα μπορούσε να έχει κι άλλες νίκες στο σακούλι του, αλλά η πάντα «πονηρή» Ζαλγκίρις και η εξίσου επικίνδυνη Μπάγερν Μονάχου τού το στέρησαν. Παρ’ όλα αυτά το 5-3 δείχνει πως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κάνει μία καλή αρχή, την οποία πρέπει να διαχειριστούν σωστά έτσι ώστε να την αξιοποιήσουν έως το φινάλε, το οποίο εκτός του ότι είναι μακρινό, είναι και αβέβαιο λόγω του κορονοϊού.

Στο πιο πρόσφατο παιχνίδι της ομάδας του Πειραιά αποδείχθηκε το πόσο σημαντικό είναι για έναν προπονητή να έχει λύσεις στον πάγκο, πόσω μάλλον και της αρεσκείας του, και αυτό διότι οι αλλαγές στα σχήματα και στην πεντάδα άλλαξαν το μομέντουμ του παιχνιδιού με την Άλμπα Βερολίνου, η οποία φημίζεται για τον «τρελό» της ρυθμό. Το -15 φάνταζε αρχικά βουνό για τον Ολυμπιακό, αλλά εντέλει «σβήστηκε» γρήγορα η διαφορά, πανηγυρίζοντας στο τέλος τη νίκη.

Εκτός του θετικού αποτελέσματος αλλά και της σωστής αντίδρασης στο δεύτερο ημίχρονο, οι Πειραιώτες έδειξαν πως έχουν αρκετά βέλη στη φαρέτρα τους. Το ξέσπασμα των Ζαν-Σαρλ και Σάσα Βαζένκοφ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αφού άλλαξαν κατευθείαν όλη τη λειτουργία της ομάδας. Από κοντά και οι μπαρουτοκαπνισμένοι Σπανούλης και Παπανικολάου που όταν χρειάστηκε δήλωσαν «παρών». Ακόμα και οι τέσσερις πόντοι του Χαραλαμπόπουλου έπαιξαν και εκείνοι τον δικό τους ρόλο για να… πιάσει λιμάνι η νίκη. Όλα τα παραπάνω είναι αδιαμφισβήτητα έργο του Γιώργου Μπαρτζώκα, που με τις επιλογές του έχει φτιάξει ένα ικανό σύνολο.

Μπορεί η ομοιογένεια και η χημεία να μη βρίσκονται στον υπέρτατο βαθμό, αλλά σε μία σεζόν με αρκετά αγωνιστικά εμπόδια εξαιτίας της πανδημίας κάτι τέτοιο είναι απολύτως φυσιολογικό. Άλλωστε, όπως προαναφέραμε, μόνο οκτώ αγωνιστικές έχουν διεξαχθεί έως τώρα σε έναν αρκετά μεγάλο και επίπονο μαραθώνιο.

Πέραν της αντίδρασης και των «αλχημειών» του Έλληνα προπονητή, αξίζει να σημειωθεί πως ουδείς αντιλήφθηκε σε έντονο βαθμό την απουσία του Άαρον Χάρισον. Ο Αμερικανός στάθηκε άτυχος με τον τραυματισμό στο πόδι του και μαζί του άτυχος στάθηκε και ο Ολυμπιακός, αφού έχασε έναν ταλαντούχο σκόρερ με έφεση στο σουτ. Οι ενέργειές του έλειψαν στο νεκρό διάστημα των «ερυθρόλευκων», αλλά εκ του αποτελέσματος δεν τους στοίχισαν, κάτι που οφείλεται στο βάθος που έχει φέτος ο Ολυμπιακός στον πάγκο. Γιατί αν θυμηθούμε την περασμένη σεζόν, δύσκολα θα διακρίνουμε κάποιον ξένο νεοαποκτηθέντα παίκτη που έκανε τη διαφορά με την είσοδό του στο παιχνίδι.

Με λίγα λόγια η φετινή ομάδα του Πειραιά μπορεί να ανακατεύει καλύτερα την τράπουλα κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων και έχει τη δυνατότητα να αλλάζει θέσεις σε παίκτες που κάνουν τη διαφορά, όπως ο Ζαν-Σαρλ κόντρα στους Γερμανούς που από το «4» ανέβηκε στο «5» βοηθώντας τα μέγιστα για την εξασφάλιση της νίκης.

Επίσης, ρόλο-κλειδί στην ψυχολογία του Ολυμπιακού κατέχει ο Μακ Κίσικ. Η παρουσία του Αμερικανού και οι εντυπωσιακές φάσεις που χαρίζει και φέτος ερχόμενος από το μισό της περασμένης σεζόν είναι το… αλατοπίπερο της συνολικής απόδοσης. Άλλωστε, με τα γήπεδα να παραμένουν κλειστά λόγω του ιού, τέτοιοι παίκτες είναι απαραίτητοι για να αφυπνίζουν την ομάδα τους.