Το αλεξικέραυνο Σκουρτόπουλος

Ο Κώστας Μπελιάς γράφει στο ΦΩΣ για τους μπασκετοειδήμονες και το λόγο που υπάρχουν τα social media

Το αλεξικέραυνο Σκουρτόπουλος

Μπασκετική ανάλυση δεν θα κάνουμε εδώ. Αν είναι καλός προπονητής ή όχι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είναι κάτι που θα απασχολήσει τους απανταχού μπασκετοειδήμονες των social media ή τους αρθρογράφους που έχουν ασχοληθεί με το θέμα και θα ασχοληθούν και πάλι. Εμείς απλά θα βάλουμε κάτω με την απλή λογική το θέμα και τα ερωτήματα που προκύπτουν.

Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος βρέθηκε στο στόχαστρο μετά τις ήττες από τη Βραζιλία και τις ΗΠΑ. Τα social media άστραψαν και βρόντηξαν. Κεραυνοί έπεφταν. Αυτός ως... αλεξικέραυνο τους τράβηξε πάνω του και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Διότι πολύ απλά, η ηρεμία στις τάξεις των παικτών διατηρήθηκε. Οι κεραυνοί πέρασαν δίπλα από παίκτες αλλά δεν τους ακούμπησαν.


Ο Σκουρτόπουλος είναι σίγουρα αντιπαθής σε κάποιους διότι αποτελεί επιλογή του -αντιπαθέστερου για τους ίδιους- Γιώργου Βασιλακόπουλου. Θεωρούν ότι αυτό αποτελεί στίγμα για τον Ομοσπονδιακό τεχνικό. Μήπως όμως, τόσοι και τόσοι που βρέθηκαν στη συγκεκριμένη θέση στο παρελθόν, δεν αποτελούσαν προσωπική επιλογή του ίδιου ανθρώπους; Γι' αυτούς δεν αποτελούσε στίγμα;

Προφανώς επιλογή Βασιλακόπουλου αποτέλεσε και ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Βρέθηκε στην Εθνική από το 2005 έως το 2008 με πρόεδρο της ΕΟΚ τον Βασιλακόπουλο. Ήρθε πρώτος στην Ευρώπη και δεύτερος στον κόσμο με την Εθνική Ελλάδας. Ένα χρόνο αργότερα ήταν στον ημιτελικό και στον τελικό της Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό.

Για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους, το θέμα με τον Βασιλακόπουλο δεν είναι αν είναι αντιπαθής. Το θέμα είναι οι διαφωνίες και οι αντιρρήσεις, πλέον, επί των πράξεών του. Καμία σχέση δεν έχει ο Σκουρτόπουλος και ο κάθε Σκουρτόπουλος.
Διάβασα από τους μπασκετοειδήμονες -όχι τους σοβαρούς αρθρογράφους διευκρινίζω- ότι αυτή η Εθνική είναι τόσο καλή, έχει δηλαδή τόσο καλούς παίκτες, που δεν χρειάζεται προπονητή. Αυτά στις επιτυχίες. Διότι στην πρώτη αποτυχία, η Εθνική και προπονητή χρειαζόταν και αυτός ήταν που... έφταιξε.

Η λογική λέει ότι η Εθνική και προπονητή χρειάζεται και έχει. Προπονητή χρειάζονται -ποδοσφαιρική πάλι η προσέγγιση- και ο Μέσι και ο Ρονάλντο και ο Νεϊμάρ. Προπονητή χρειάζεται και ο Αντετοκούνμπο κι ας είναι ο MVP του NBA.
Προπονητή είναι δεδομένο ότι έχει η Εθνική διότι μην ξεχνάμε ότι στην Κίνα έφτασε χωρίς την βοήθεια του Αντετοκούνμπο αλλά με τα άλλα παιδιά. Αυτά τα παιδιά που δεν είναι σήμερα στην Κίνα.

Ο Σκουρτόπουλος κατηγορήθηκε και για το γεγονός ότι μιλά Αγγλικά στους παίκτες στα τάιμ άουτ. Ναι και γι’ αυτό. Μήπως να τους αφήσουμε να συνεννοούνται όπως θέλουν και όπως του βολεύει και όχι όπως βολεύει εμάς;

Όσον αφορά τον Αμερικανό δημοσιογράφο που υποστήριξε ότι στον προπονητή της Εθνικής ομάδας πρέπει να γίνει drug test, έχουμε και δικούς μας που λένε ανάλογες ατάκες. Απλά δεν είναι Αμερικανοί και έχουμε περισσότερο θάρρος να τους λέμε γραφικούς.

Tα social media είναι για κάποιους ένας τρόπος να υπάρξουν. Ένας τρόπος να αισθανθούν ότι είναι δημόσια πρόσωπα. Ένας τρόπος να εκφέρουν γνώμη για κάτι που κανείς δεν θα τους ρωτούσε ποτέ.

Καλύτερα, κλείστε το κινητό σας, βγείτε από τους λογαριασμούς σας στα social media και απολαύστε αυτό που φτάνει στις οθόνες σας. Θα περάσετε καλύτερα.