Αντετοκούνμπο: Το «ελάφι» της εθνικής!

Η εθνική ομάδα μπάσκετ ολοκλήρωσε την προετοιμασία της επί ελληνικού εδάφους με την «αυλαία» στο τουρνουά Ακρόπολις και την Τετάρτη θα αναχωρήσει χωρίς τον Κώστα Σλούκα για την Κίνα. Εκεί θα δώσει τρία φιλικά και θα μπει στην τελική ευθεία για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η φετινή… βερσιόν της «γαλανόλευκης» παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε πολλά επίπεδα και αποτελεί ασφαλώς χαρακτηριστικό δείγμα του πως μια εθνική ομάδα μπορεί να συσπειρώσει γύρω της τον φίλαθλο κόσμο.

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής αυτής της ομάδας δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μιλάμε για τον ΜVP του ΝΒΑ, ο οποίος μέσα κι έξω από το παρκέ αποδεικνύει πως είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης.

Από την εικόνα του μέσα στο γήπεδο, από τη συμπεριφορά του στα αποδυτήρια, από το… ντελίριο που προκαλεί στους φιλάθλους. Το ΟΑΚΑ είχε τις δυο πρώτες ημέρες πάνω από δέκα χιλιάδες κόσμο, ενώ χθες ήταν γεμάτο, μια και είχε sold out!

Στο αγωνιστικό μέρος ο Έλληνας σούπερ σταρ των Μιλγουόκι Μπακς είναι ο… πυρηνικός αντιδραστήρας της ομάδας. Ξεχειλίζει από ενέργεια, δύναμη, επιβολή! Είναι παντού στην άμυνα, με τα τεράστια χέρια του κλείνει τους διαδρόμους και με το κορμί του δίνει βοήθεια είτε ψηλά στη ρακέτα είτε στην «καρδιά» της.

Όταν δε, η ομάδα κλέψει τη μπάλα τότε με τον τεράστιο διασκελισμό του βρίσκεται σε χρόνο dt στο κάρφωμα. Τρέχει το γήπεδο σαν ελάφι και με κυνισμό φτάνει στο καλάθι. Είναι το σημείο αναφοράς στην επίθεση και την άμυνα, ο παίκτης από τον οποίο ξεκινούν και συνήθως καταλήγουν όλα.

Οι αντίπαλοι προσπαθώντας να τον περιορίσουν καταφεύγουν σε άμυνες προσαρμογής με ζώνη ρισκάροντας και προκαλώντας τον να σουτάρει. Προτιμούν να τον δουν να σκοράρει από μέση και μακρινή απόσταση, παρά να βάλει στο ματς την αδιαφιλονίκητη υπεροχή του «παιχνίδι επαφής».

Όλα αυτά ωστόσο δεν θα συνέβαιναν εάν και οι υπόλοιποι παίκτες δεν είχαν αποδεχθεί με τον τρόπο τους πως ο Γιάννης είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Όλοι τους πλέον έχουν αντιληφθεί το «μέγεθος» του παίκτη και πως αξίζει να κάνουν ένα… βηματάκι πίσω για να προχωρήσει η ομάδα. Οι ρόλοι έχουν κατανεμηθεί και ο καθένας έχει συνειδητοποιήσει πως θα πρέπει να κάνει συγκεκριμένα πράγματα, πολλές φορές λιγότερα από εκείνα που κάνει στην ομάδα του, για να παρουσιάσει κάτι καλό η εθνική. Ετσι άλλωστε (πρέπει να) συμβαίνει στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, όπου συνήθως οι προπονητές είναι διαχειριστές χαρακτήρων και «εγώ»…

Στο γρήγορο τέμπο λοιπόν είναι ίσως η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, αλλά τα δύσκολα ξεκινούν όταν ο αντίπαλος επιβάλει τον αργό ρυθμό και το ματς πάει στο σετ «πέντε εναντίον πέντε». Το πρόβλημα στο περιφερειακό σουτ απόντος και του Σλούκα είναι δεδομένο και εκεί ο Θανάσης Σκουρτόπουλος θα πρέπει να το αντιμετωπίσει με αξιόπιστο τρόπο, διότι υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε «αχίλλειο πτέρνα». Σίγουρα η παρουσία του Πρίντεζη σε αυτό το κομμάτι μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική. Άλλωστε ο Γιώργος έχει δείξει έως τώρα πως είναι σε εξαιρετική κατάσταση…

Πέρα από όλα τα άλλα ωστόσο και μόνο η εικόνα των δεκάδων, κυρίως νεαρών, που βρίσκονταν και τις τρεις ημέρες του Ακρόπολις έξω από τα αποδυτήρια της εθνικής στήνοντας πανηγύρι με κόρνες και χειροκροτήματα περιμένοντας τους διεθνείς, δείχνει ότι το ελληνικό μπάσκετ έχει γερές βάσεις και δεν αξίζει όλα αυτά τα τραγελαφικά, που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες…