Αγγέλου: «Η ομάδα έχει τα όπλα που θέλει, δεν ακούω άλλες λύσεις»

Για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που απομένουν:

Πάρα πολύ σημαντικά παιχνίδια και με Ντνίπρο και με Λουκόιλ για να βρει η ομάδα ένα στυλ και ένα προφίλ για να έχει μια ισορροπία για τα επόμενα παιχνίδια. Είναι μονόδρομος να δούμε το παιχνίδι με την Ντνίπρο ως δεκάλεπτο του παιχνιδιού με το Περιστέρι, ενώ το παιχνίδι με τη Λουκόιλ ως ένα δεκάλεπτο του παιχνιδιού με τον ΠΑΟΚ. Το μπάσκετ έχει μια συνέχεια.

Για τον ρυθμό της ομάδας:

Αυτό που λέγεται, ότι η ομάδα έχει καλύτερο ρυθμό με δύο παιχνίδια την εβδομάδα, είναι σωστό. Υπάρχουν βέβαια κάποιες σταθερές. Να έχεις 12 ισάξιους παίκτες και 16-17 άτομα στο ρόστερ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τις τελευταίες 50 μέρες είχαμε 6 πολύ μεγάλα ταξίδια. 12 μέρες ήμασταν σε μετακινήσεις. Αν υπολογίσουμε και τις ημέρες των αγώνων, είναι 36 μέρες. Χωρίς άστοχο αποτέλεσμα δε πρόκειται να βρεις που κάνεις λάθος και δε πρόκειται να βρεις τα όρια της δύναμης σου. Εγώ νομίζω πως βγήκαμε πιο δυνατοί και πιο έμπειροι.

Για τον αποκλεισμό στην Ευρώπη:

Αντιμετωπίζαμε μεμονωμένα το παιχνίδι. Στον Άρη αντιμετωπίζεις τη νίκη. Εστιάσαμε στο ότι χάσαμε τη διαφορά με τη Νίζνι και όχι στο πόσο δυνατή είναι. Ήμασταν αδύναμοι πνευματικά να διαχειριστούμε το physical game. Όταν μπήκαμε στον επόμενο θεσμό, αρχίσαμε να λέμε “γιατί να πάμε εκεί”, “είναι εύκολο”.

Στο πρώτο παιχνίδι με την Κατάγια, μας γονάτισαν τέσσερις παίκτες στο ένας εναντίον ενός, μας ξεγέλασε η διαφορά και στη συνέχεια είχαμε κόντρα ρυθμό. Ο “κόντρα” ρυθμός επηρεάζει πάρα πολύ αυτή την ομάδα. Έπαιζες ένα δεκάλεπτο καλά επίθεση, έπαιζες δύο πολύ άσχημα δεκάλεπτα στην άμυνα. Αυτό είναι ένα δείγμα του “συνέχισε να δουλεύεις και προσπάθησε”. Αυτός είναι ο κανόνας όλης της ομάδας.

Στο παιχνίδι με την Κατάγια και στο παιχνίδι με τον Κολοσσό, έγιναν αντίστροφα πράγματα σε επίθεση και άμυνα. Ήταν η ομάδα καλά στην επίθεση και στη τελευταία περίοδο δέχθηκε 33 πόντους σε 17 κατοχές. Και να το θέλεις στη προπόνηση, δε μπορείς να το κάνεις. Στο παιχνίδι με τον Κολοσσό η ομάδα έβαλε 47 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. 14 πόντους στον αιφνιδιασμό και 14-1 στο τελευταίο λεπτό. Αυτό είναι για διερεύνηση. Αυτά πρέπει να τα βάλουμε και πάλι σε μια ανάλυση.

Για την ψυχολογία των παικτών μετά τις ήττες

Βέβαια και επηρεάζουν. Η υπομονή στην εποχή μας, είναι είδος σε ανεπάρκεια. Η ομάδα άντεξε αυτό τον ρυθμό των ταξιδιών. Εγώ τα λέω “προπόνηση για αστροναύτες”. Τα άντεξε και οργανωτικά και πνευματικά. Δεν κατάφερε να συνδυάσει την αγωνιστική-πνευματική ισορροπία. Είναι απόλυτα φυσιολογικό για παίκτες που αυτό που ζητάμε μέσα στο παρκέ, δεν το είχαν ξανακάνει πριν. Στο κομμάτι μιας βάσης που άλλος είναι σολίστ και εγώ follower, αυτό πρέπει να διορθώσουμε τώρα.

Για το Περιστέρι και τον κόσμο:

Ξέρουμε όλοι τι σημαίνει Άρης και Αλεξάνδρειο. «Ο κόσμος του Άρη ξέρει μπάσκετ» μου λέει ο κ. Γουλιέλμος. Συμφωνώ σε αυτό όμως πρέπει να φτιάξουμε μια βάση και να μπορέσουμε να χτίσουμε για το μπάσκετ. Είμαστε σε μια φάση που νομίζω ο κόσμος καλά φέρεται στην ομάδα, υπάρχει μια απογοήτευση. Η ομάδα πάλι καλά φέρεται στον κόσμο λέει ότι είμαστε εδώ και προσπαθούμε. Σε κάθε αγώνα η ομάδα προσπαθεί να κερδίσει τη σχέση της με τον κόσμο. Στο πρωτάθλημα, η ομάδα έχει προσπαθήσει με εξαίρεση στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο, που ήταν απόρροια του αγώνα με την Κατάγια. Από αύριο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή τη σειρά των παιχνιδιών μέχρι τη διακοπή με καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο ώστε να ευχαριστήσουμε και τον κόσμο.

Για τη θέση του πλέιμεϊκερ:

Είναι τελείως διαφορετικές περιπτώσεις. Όταν προσπαθείς να φτιάξεις ένα αγωνιστικό προφίλ και διαλέγεις κάποια στοιχεία, έχεις κάποιες προτεραιότητες. Εγώ ξανά είπα, δεν ήταν προτεραιότητα με καθαρά δική μου ευθύνη, να μπει στην ομάδα αυτό το διάστημα.

Καταλαβαίνω ποιος είναι ο Βεργίνης και ξέρω ποιος είναι. Καταλαβαίνω την αντίδραση του Βεργίνη. Ήταν μια απόφαση που αφορά εμένα. Ο Νταλό και ο Φλιώνης, σήκωσαν το βάρος της ανασταλτικότητας και της δημιουργίας αυτό το πενηνταήμερο. Και ο Μποχωρίδης στο δημιουργικό κομμάτι. Δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται. Η ομάδα έχει αυτά τα όπλα. Το πως θα τα χρησιμοποιεί είναι δουλειά προπονητή. Έχουμε πολλούς καλούς χαρακτήρες στην ομάδα.

Για ενδεχόμενη ενίσχυσης της ομάδας:

Το σκεφτήκαμε. Καταρχάς, πάντα πιστεύω ότι η καλύτερη αλλαγή που μπορείς να βάλεις σε μια ομάδα είναι ο ανταγωνισμός. Σκεφτήκαμε να βάλουμε τον Παπαντωνίου μαζί με τους υπόλοιπους γκαρντ. Βάλαμε την πρόκληση της απειλής σε κάποιους παίκτες. Εγώ, προσωπικά το έκανα στον Νταλό. Του είπα “κοίταξε, θα μπει ακόμα ένα παίκτης γιατί πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός σε κάνει καλύτερο”. Κάναμε μια εξαιρετική προσέγγιση παρ’ όλα τα αρνητικά που υπήρχαν με τον κόσμο του Άρη που δεν ήθελε. Σκεφτήκαμε όλα αυτά τα πράγματα.

Μίλησα εγώ προσωπικά με τον Παπαντωνίου και τον κ. Γουλιέλμου που δεν ήταν ζεστός γιατί υπήρχε μια εξωτερική πίεση. Κάναμε αυτό που μπορούσαμε. Λειτουργήσαμε άψογα αλλά τελικά διαφωνήσαμε. Πάντα πρέπει να είμαστε “on time” και “on target”. Είχαμε πάρει την απόφαση μας από νωρίς και είμαι χαρούμενος. Έχουμε μια αξιοπρέπεια. Το εξήγησα και στους παίκτες. Όπως υπάρχει η αλήθεια της κριτικής, υπάρχει και της επικοινωνίας. Κάποιες άλλες λύσεις που υπάρχουν, όχι απλά δεν τις βλέπω, αλλά δεν τις ακούω.

Για τα ονόματα που απορρίφθηκαν:

Ο Γουέαρ που ήταν στο Λούισβιλ παλιά και είχε σοβαρό τραυματισμό, ο Κάρσον που ήταν πέρσι στον Κόβοιβο, αλλά και οι Τσούπκοβιτς και Ντεκόζι. Και οι τέσσερις παίκτες, με τα δικά μου κριτήρια, δεν μπορούν να είναι σε αυτή την ομάδα. Το θέμα του ban, είναι άλλο θέμα.