Ο σούπερσταρ Μαντζούκας και ο Ολυμπιακός...

Το καλύτερο ταλέντο στο ελληνικό μπάσκετ αυτήν τη στιγμή είναι ο Λευτέρης Μαντζούκας του Προμηθέα, ο οποίος τον περασμένο μήνα έκλεισε τα 17. Πριν από λίγες μέρες έβαλε με τους εφήβους του Προμηθέα στους εφήβους του Ολυμπιακού 37 πόντους, πήρε 22 ριμπάουντ και έδωσε 7 ασίστ. Ήταν ασταμάτητος. Στην εφηβική ομάδα του Ολυμπιακού έπαιζε και ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης που έχει πάρει λεπτά συμμετοχής με την αντρική ομάδα. Όπως ο Μαντζούκας παίρνει χρόνο με την πρώτη ομάδα του Προμηθέα. Και έπειτα έβαλε 57 πόντους στο Ηράκλειο!

Άνθρωπος που εμπιστεύομαι μέσα στον Προμηθέα μού είπε ότι θεωρεί πως ο παίκτης θα καταλήξει στον Ολυμπιακό και ότι θα είναι μεγάλο έγκλημα αν δεν πάει στον Ολυμπιακό. Ο παίκτης θέλει να πάει στον Ολυμπιακό.

Υποδείξεις στις μεταγραφές δεν κάνουμε, οι Αγγελόπουλοι άλλωστε έχουν αποδείξει τη μεγάλη τους αγάπη για την ομάδα. Η μεταγραφή του Σλούκα ήταν κάτι αδιανόητο για πολλούς στην πιο χάλια εποχή για τους ίδιους τους Αγγελόπουλους και για το μπάσκετ. Γύρισαν το τραπέζι ανάποδα.

Σε μια εποχή που δεν είναι τόσο δυνατοί όσο ήταν παλιά λόγω των γνωστών οικογενειακών θεμάτων, σε μια εποχή που ο Ολυμπιακός δεν παίζει καν στην Α1, σε μία εποχή που το μπάσκετ διαλύεται στην Ελλάδα, ενώ και στην Ευρώπη ολόκληρη κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό θα παιχτεί μπάσκετ την επόμενη σεζόν λόγω κορονοϊού, οι Αγγελόπουλοι έκαναν την καλύτερη μεταγραφή που θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να κάνει. Έδωσαν το φιλί της ζωής στο νεκρό ελληνικό μπάσκετ και ξανακέρδισαν το ενδιαφέρον του κόσμου για τον μπασκετικό Ολυμπιακό.

Όταν είχαν πρωτοέρθει στον Ολυμπιακό είχαν μαλλιά, έπειτα από λίγα χρόνια ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος τα έχασε, του το είχα πει μια μέρα ότι έχασε τα μαλλιά του στον Ολυμπιακό και γελούσε. Τώρα δεν έχασαν απλώς τα μαλλιά τους, αλλά άσπρισαν και τα εναπομείναντα.

Στη φωτογραφία με τον Σλούκα ήταν τόσο μεγάλη η χαρά τους που δεν νοιάζονταν για την εμφάνιση. Αντί για κοστουμαρισμένοι όπως παλιότερα, ήταν ντυμένοι σαν απλοί άνθρωποι που πήγαιναν μια βόλτα στην παραλία. Φαίνονταν κουρασμένοι και αδυνατισμένοι, αλλά απλοί πάνω από όλα. Έζησαν μεγαλεία, έζησαν πίκρες, έζησαν χλευασμό από τον μεγάλο τους αντίπαλο, έζησαν και έντονη κριτική από τους ίδιους τους Ολυμπιακούς.

Και όμως, είναι ακόμα εδώ κι αυτό το καλοκαίρι, που λέει και το τραγούδι. Έχουν δώσει γύρω στα 150 εκατομμύρια ευρώ για το μπάσκετ του Ολυμπιακού, έδιναν λεφτά χωρίς να τους δίνει ακόμα τις μετοχές ο Κόκκαλης, έζησαν την αδικία από όλο το μπασκετικό σύστημα και τους υποτίθεται δίκαιους μπασκετικούς δημοσιογράφους τους αντικειμενικούς, τους αντιρατσιστές στα εύκολα που ποτέ δεν κριτίκαραν τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού για τα ρατσιστικά ποστ του στα social media, έζησαν και το 13-1 των υπόλοιπων ομάδων που δεν έκαναν τίποτα για να μη φύγει ο Ολυμπιακός από την Α1. Ήρθε η τιμωρία, αφού στήριξαν το σαθρό οικοδόμημα που καταρρέει.

Όμως οι Αγγελόπουλοι πήραν 2 Ευρωπαϊκά, πήγαν σε τελικούς φάιναλ φορ, πήραν και λίγα πρωταθλήματα στην Ελλάδα, λίγα βέβαια για το μέγεθος του Ολυμπιακού, πολύ λίγα σε σχέση με τα άλλα τμήματα του Ολυμπιακού. Είχαν όμως απέναντί τους ένα σύστημα μπετόν.

Το κυριότερο είναι ότι οι Αγγελόπουλοι σε όσα πέρασαν κράτησαν την αξιοπρέπειά τους, το ύφος τους και δεν έριξαν το επίπεδο ούτε μία στιγμή. Πέρασαν με τον Ολυμπιακό τα πάντα, πέρασαν χρεοκοπία της Ελλάδας, μνημόνια, πρόωρο άδικο θάνατο της γυναίκας του ενός αδελφού, οικογενειακές δικαστικές διαμάχες, πέρασαν μια χιονοστιβάδα στα προσωπικά τους και στο περιβάλλον της χώρας και του μπάσκετ. Όμως είναι ακόμα εδώ κι αυτό το καλοκαίρι.

Όταν τα φώτα σβήσουν κάποια στιγμή, η αποτίμηση που θα γίνει θα λέει ότι ο Ολυμπιακός είχε εξαιρετικούς κυρίους που έδωσαν πολλά λεφτά, είχε ανθρώπους που έδωσαν σωστά μηνύματα στη νεολαία. Παρότι σε έναν σύλλογο σαν τον Ολυμπιακό, που δεν είναι μαθημένος να χάνει, αυτό δεν αρκεί. Αν όμως όλοι οι παράγοντες ήταν σαν τους Αγγελόπουλους, ο αθλητισμός θα ήταν πολύ καλύτερος στην Ελλάδα. Τα ΜΜΕ θα ήταν πολύ καλύτερα στην Ελλάδα. Και υπόψη, έχω να μιλήσω χρόνια μαζί τους. Η αλήθεια όμως πρέπει να γράφεται. Περιμένω να πάρουν και τον Μαντζούκα και να δείξουν ότι ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ δεν έχει μόνο παρόν, έχει και μέλλον.

Εμπιστεύομαι την πηγή μου στον Προμηθέα γιατί ξέρω τι άνθρωπος είναι και μπασκετικά και ηθικά. Άλλωστε οι αριθμοί για το συγκεκριμένο παιδί μιλάνε. Και δεν βγάζει μεγάλα ταλέντα το ελληνικό μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Ο Αντετοκούνμπο είναι Έλληνας στο μυαλό, στην ψυχή, στην παιδεία, αλλά όχι στο σώμα. Η σωματοδομή μετράει πολύ στο μπάσκετ. Ο Μαντζούκας με την τεχνογνωσία που έχει ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κάνει μεγάλα πράγματα στο μέλλον.