Ολυμπιακός και Μπλατ: Ένα «διαζύγιο» που έπρεπε να είχε έρθει το καλοκαίρι

Οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, μας έχουν συνηθίσει να παρουσιάζονται ψύχραιμοι σε δύσκολες και ζόρικες στιγμές, μη παίρνοντας αποφάσεις εν βρασμώ ψυχής. Ειδικά με τους κόουτς που έχουν συνεργαστεί στα χρόνια της προεδρίας τους στη ΚΑΕ Ολυμπιακός, σπάνια προχωρούσαν σε "διαζύγιο" μαζί τους κατά τη διάρκεια της σεζόν, δείχνοντας σχεδόν πάντα εμπιστοσύνη σε εκείνους.

«Να γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει»

Η πρώτη φορά που απέλυσαν προπονητή στην ομάδα τους, ήταν τον Φλεβάρη του 2008 με την περίπτωση του Πίνι Γκέρσον, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να τον αντικαθιστά. Μη μπερδεύεστε με την περίπτωση του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ύστερα από το περίφημο περιστατικό στο πάρκινγκ του ΣΕΦ με την άφιξη της αποστολής από το ΟΑΚΑ τον Οκτώβρη του 2014, ο Έλληνας τεχνικός, όντας πικραμένος, απογοητευμένος και αηδιασμένος από τις εικόνες που είδαν τα μάτια του, ανακοίνωσε την παραίτηση του στους Αγγελόπουλος, σχολιάζοντας στην ανακοίνωση του τότε πως «είναι κάποιες στιγμές που στη ζωή σου οφείλεις να γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει». Τα αδέλφια προσπάθησαν να του αλλάξουν γνώμη, του τόνιζαν πως συνεχίζουν να πιστεύουν σε εκείνον, αλλά ο κορυφαίος κόουτς της EuroLeague για το 2013, έκρινε πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για εκείνον.

Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα... ηλεκτροσόκ

Έντεκα χρόνια μετά, όμως, οι Αγγελόπουλοι πήραν (και πάλι) απόφαση να δώσουν τέλος στη συνεργασία τους με τον προπονητή τους κατά την διάρκεια της σεζόν. Και αυτή την φορά, μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που προχωρούν σε απόλυση σε μία αγωνιστική χρονιά που μόλις ξεκίνησε! Η προβληματική εικόνα που παρουσίασε η ομάδα από τα φιλικά παιχνίδια (εμφανίζοντας αδυναμίες σε επίθεση και δημιουργία), το ρόστερ που διαμορφώθηκε με περίεργο τρόπο, η συντριβή των "ερυθρολεύκων" στο Γκομέλσκι Καπ από την ΤΣΣΚΑ και ο διασυρμός τους στο πρώτο επίσημο ματς από την Βιλερμπάν (την κατά γενική ομολογία πιο αδύναμη ομάδα της EuroLeague), έδειχναν πως κάτι δεν πάει καλά. Στόχος ήταν η βελτίωση, αλλά το σύνολο έδειχνε χειρότερο από πέρσι, ενώ ακόμη και η εμπιστοσύνη στα αποδυτήρια είχε χαθεί. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν μία αλλαγή, ένα... ηλεκτροσόκ. Το πιο εύκολο θύμα σε αυτές τις περιπτώσεις (κάτι που το συναντάμε και σε άλλα σπορ) είναι ο προπονητής. Βλέπετε, δεν είναι εύκολο να αλλάξεις τρεις-τέσσερις παίκτες και να φέρεις άλλους τόσους μετά το καλοκαίρι.

Έχει και ο Μπλατ τις ευθύνες του

Όμως, είχε και ο Ντέιβιντ Μπλατ τις ευθύνες του. Από τον Γενάρη και μετά δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και να δώσει τέλος στην αγωνιστική κατάρρευση της ομάδας του, η οποία από εκεί που διεκδικούσε το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, ξαφνικά έμεινε εκτός οκτάδας! Παράλληλα, όλοι οι ξένοι που έφερε αποχώρησαν (Τίμα, Τουπάν, ΛεΝτέι, Γουίλιαμς-Γκος), με τους περισσότερους να απογοητεύουν ή τουλάχιστον να μην ενθουσιάζουν με την αγωνιστική τους εικόνα. Δεν έφερε και κάποιο... λαβράκι. Σύμφωνοι, πως είχε να διαχειριστεί ένα περιορισμένο μπάτζετ, αλλά μη νομίζετε πως και ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε ιδιαίτερα μεγαλύτερο, όταν επέλεξε τους Ματ Λοτζέσκι (από την Οστάνδη παρακαλώ), Μπράιαντ Ντάνστον και Οθέλο Χάντερ. Όχι πως δεν έχει... καλό μάτι, αλλά στον Ολυμπιακό δεν τσούλησε η κατάσταση. Στη Νταρουσάφακα, άλλωστε, έφερε «διαμάντια». Εκείνος επέλεξε τον Μπραν Ουοναμέικερ που τώρα παίζει στους Σέλτικς, τον Γουίλ Κλάιμπερν που αναδείχτηκε MVP του Final Four φέτος με την ΤΣΣΚΑ, τον Αντριέν Μοερμάν που διέπρεψε πέρσι με την Εφές, αλλά και τον Λετονό Νταϊρίς Μπερτάνς που πλέον παίζει στο ΝΒΑ με τους Πέλικανς.

Ενδεχομένως, όμως, να χρειαζόταν λίγο παραπάνω χρήματα για να έφερνε αντίστοιχες "έξυπνες επιλογές" που έχουν την προοπτική να εξελιχθούν σε τοπ επιπέδου παίκτες. Δεν ήταν τυχαία η ατάκα του σε πρόσφατη συνέντευξη του: «Είναι εύκολο να βρεις έναν ποιοτικό πόιντ γκαρντ; Η ερώτηση είναι, έχεις τα μέσα; Το μπάτζετ για να τον πάρεις; Αυτό είναι κάτι που ο κόσμος το παραβλέπει. Δεν είναι ότι δεν ξέρεις ποιος είναι διαθέσιμος ή ποιος ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες σου εκείνην την περίοδο. Η ερώτηση είναι αν μπορείς να το κάνεις. Δεν είμαι φαν των αμαξιών. Αλλά αν ήμουν, θα ήθελα να έχω ένα αμάξι κι αυτό ίσως ήταν μία Lamborghini. Αλλά δεν μπορείς να την αγοράσεις». Δεν είχε και άδικο ο Αμερικανοϊσραηλινός με την τοποθέτηση του και είμαστε σίγουροι πως το σχόλιο του δεν θα ακούστηκε καλά στα αυτά της διοίκησης.

Πόσο χειρότερος είναι ο Μάντζαρης από τον Τσέρι;

Βλέπετε, και οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, παρά τα προβλήματα και το περιορισμένο μπάτζετ που έδωσαν στον Ντέιβιντ Μπλατ ώστε να διαχειριστεί, φέτος τον εμπιστεύτηκαν στον απόλυτο βαθμό. Του έδωσαν τα κλειδιά στο χέρι, του έκαναν τα χατίρια και έβαλαν στην άκρη τους συναισθηματισμούς με τους Έλληνες παίκτες. Δεν θες τους πολλούς γηγενείς; Έγινε! Επιθυμείς να αμερικανοποιήσεις το ρόστερ; Κανένα πρόβλημα! Δεν είχε σε εκτίμηση τις δυνατότητες του Βαγγέλη Μάντζαρη; Αν και είχε συμβόλαιο για μία σεζόν ακόμη, οι πρόεδροι ήρθαν σε «διαζύγιο» με τον παίκτη τους, ο οποίος συνέδεσε την παρουσία του με τις επιτυχίες του Ολυμπιακού. Ένα παιδί που ναι μεν έμεινε στάσιμος και ενδεχομένως από ένα σημείο και μετά να εφησυχάστηκε στις δάφνες του παρελθόντος, αλλά σας ρωτάμε το εξής: Ο Γουίλ Τσέρι, για αναπληρωματικός γκαρντ, με τα... έρμπολ κόντρα στη Βιλερμπάν, είναι πιο χρήσιμος;

Δεν ήθελε τον Δημήτρη Αγραβάνη, ο οποίος ναι μεν έκανε τα λάθη του, έχοντας συμπεριφορά... κακομαθημένου, αλλά πόσο καλύτερος είναι από εκείνον ο Ίθαν Χαπ; Όχι, δεν τα καταγράφουμε αυτά για να βάλουμε... πλάτη στους Έλληνες, στους «φίλους» μας, ΄όπως κάποιοι ενδεχομένως να βιαστούν να μας «κατηγορήσουν», αλλά αποδεδειγμένα, όποια ελληνική ομάδα διακρίθηκε στην Ευρώπη (τόσο ο Ολυμπιακός, όσο και ο Παναθηναϊκός), είχαν πάντα έναν ισχυρό και αξιόλογο γηγενή κορμό. Και τέλος πάντων, αν δεν σου κάνουν και θες να τους διώξεις, φέρνεις ανώτερους, ποιοτικότερους και καλύτερους από εκείνους και όχι αμφιβόλου αξίας. Είχε και τη συνήθεια να... βαφτίζει σέντερ τα "4άρια". Το έκανε πέρσι με τον Ζακ ΛεΝτέι, το επανέλαβε φέτος με τον Όγκουστιν Ρούμπιτ...

Ο τρόπος που χειρίστηκε το μπάτζετ και η θέση του πλέι-μέικερ

Να πούμε και κάτι άλλο όμως. Ο Ολυμπιακός φέτος το καλοκαίρι είχε να δώσει συγκεκριμένα χρήματα. Πως τα διαχειρίστηκε; Δόθηκαν αρκετά λεφτά στα φόργουορντ, στα "2αρο3άρια" (στους Πολ και Κουζμίνσκας) και περιορισμένα για την θέση του πλέι-μέικερ. Ναι, ποσοτικά, αποκτήθηκαν τρεις παίκτες , όπως οι Αντώνης Κόνιαρης, Γουέιντ Μπόλντγουϊν και Γουίλ Τσέρι, αλλά μπορεί κάποιος από εκείνους να ηγηθεί και να καθοδηγήσει την ομάδα με το... καλημέρα; Άγουρος ο πρώτος (και εκτός 12άδας με Βιλερμπάν), χαμένος στη... μετάφραση ο δεύτερος και κατώτερος των περιστάσεων ο τρίτος στη πρεμιέρα τους στη διοργάνωση. Στην ίσως πιο κομβική θέση στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ, σε εκείνη του «άσου», ο Ντέιβιντ Μπλατ προχώρησε σε παίκτη-στοίχημα που παίζει για πρώτη φορά στην Ευρώπη (Μπόλντγουϊν) και στον «κεράσια» που είναι γκαρντ επιπέδου EuroCup. Αποτέλεσμα; Οι "ερυθρόλευκοι" να έχουν τρανταχτές αδυναμίες στο κομμάτι της οργάνωσης και της δημιουργίας, να έχει δημιουργηθεί μικρή συμφόρηση στα φόργουορντ, ενώ αν και θέλησε να φτιάξει μία ομάδα που θα δώσει έμφαση στην επίθεση, στο σουτ και στο τρίποντο, οι Πειραιώτες να... σπάνε τα καλάθια, έχοντας αποκαρδιωτικά ποσοστά και πρόβλημα (και) στο κομμάτι του σκορ.

Μία σχέση με... ημερομηνία λήξης

Πέρα από όλα αυτά, όμως, υπάρχει και το ανθρώπινο κομμάτι. Ήταν κοινό μυστικό το μέγεθος του σοβαρού προβλήματος υγείας του Ντέιβιντ Μπλατ. Είχε τον δικό του γολγοθά και έδινε την δική του προσωπική μάχη, έχοντας να αντιμετωπίσει τόσο τον σωματικό πόνο και τις αλλαγές στη ζωή του, όσο και τον ψυχολογικό τομέα. Με τον τρόπο που αντιμετώπισε το γεγονός, έδωσε δύναμη σε πολλούς συνανθρώπους μας και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Μεγαλείο ψυχής! Όμως, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις την διάγνωση «σκλήρυνση κατά πλάκας», είναι δύσκολο να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις και ακόμη πιο ζόρικο να καταφέρεις να είσαι συγκεντρωμένος απόλυτα στο κομμάτι της δουλειάς σου. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Ακόμη και αν η σεζόν τσουλούσε ικανοποιητικά για τους "ερυθρόλευκους", ήταν δεδομένο πως ο Αμερικανός τεχνικός θα αποχωρούσε το ερχόμενο καλοκαίρι, κυρίως για λόγους υγείας. Πως, λοιπόν, στον Ολυμπιακό αποφάσισαν (ενώ γνώριζαν το μέγεθος του προβλήματός του) να του εμπιστευτούν την ομάδα σε τόσο μεγάλο βαθμό, φτιάχνοντας ένα ρόστερ απόλυτα στα "θέλω" του. Όχι απλά αποχώρησε ύστερα από 12 μήνες, αλλά μόλις ένα μήνα αφού ανακοίνωσε το μέγεθος του προβλήματός του.

Το 2014-15 η ομάδα... φύσαγε, τώρα;

Η σχέση Ολυμπιακού και Ντέιβιντ Μπλατ φαινόταν πως δεν θα είχε μεγάλη διάρκεια. Υπήρξε μεγάλη φθορά μέσα στο 2019, με τα γνωστά προβλήματα. Και ίσως θα ήταν καλύτερα, οι δρόμοι των δύο πλευρών να είχαν χωρίσει από το καλοκαίρι, ώστε να είχε αποκτηθεί ένας άλλος προπονητής, ο οποίος και θα έφτιαχνε την ομάδα όπως θα ήθελε και σύμφωνα με τα "θέλω" του. Τώρα, όποιος και να έρθει, θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στο ρόστερ που θα βρει και ενδεχομένως να συναντήσει κάποιους παίκτες που δεν θα του κάνουν. Θα μας πείτε, βέβαια, πως και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος όταν ήρθε μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα, δεν τα πήγε άσχημα. Πήρε το πρωτάθλημα με 3-0 νίκες επί του Παναθηναϊκού, ενώ στη πορεία έφτασε έως και τον τελικό του Final Four της Μαδρίτης στην EuroLeague. Ναι, μόνο που οι Σπανούλης-Πρίντεζης ήταν πέντε χρόνια νεότεροι, η ομάδα είχε αξιοζήλευτη χημεία, μία συγκεκριμένη-πετυχημένη αγωνιστική φιλοσοφία που πλέον έχει... χαθεί, έναν ποιοτικό βασικό κορμό (συν τους Σλούκα, Μάντζαρη, Παπαπέτρου), αλλά και εύστοχες επιλογές στους ξένους (Ντάνστον, Χάντερ, Λοτζέσκι, Nτάρντεν, Λαφαγιέτ). Τώρα;

YΓ: Το περασμένο καλοκαίρι, υπήρχε το ενδεχόμενο αποχώρησης του Ντέιβιντ Μπλατ, έχοντας δεχτεί το ενδιαφέρον από την Αρμάνι Μιλάνο. Τελικά, οι Ιταλοί προχώρησαν στην απόκτηση του Ετόρε Μεσίνα και ο Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός παρέμεινε στον Ολυμπιακό.

Twitter: Notis Psilopoulos