Μαθήματα χημείας

Θέλει χρόνο και υπομονή ο ανανεωμένος Ολυμπιακός του Ντέιβιντ Μπλατ. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση από την διαφορετική φιλοσοφία του Γιάννη Σφαιρόπουλου (που έδινε μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα) σε εκείνη του Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος θέλει να δώσει μία περισσότερο επιθετική κατεύθυνση στους Πειραιώτες, παίζοντας μπάσκετ σε υψηλότερες ταχύτητες. Οι "ερυθρόλευκοι" μέχρι στιγμής προσπαθούν και σε έναν ικανοποιητικό βαθμό κάνουν πράξη τα "θέλω" του Αμερικανού κόουτς μέσα στο παρκέ. Τρέχουν περισσότερο, επιδιώκουν τα καλάθια στον αιφνιδιασμό στο ανοιχτό γήπεδο, έχουν γρηγορότερες εκτελέσεις, αλλά και συνεχή κίνηση από τους παίκτες στο μισό γήπεδο.

Υπάρχουν στιγμές που συνδυάζουν την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι τους, αλλά είδαμε και αρκετές φάσεις στις οποίες αναλώθηκαν σε κακές αποφάσεις. Μπορεί ο Ολυμπιακός να νίκησε και την Ούνικς στην Κρήτη, αλλά αναμφίβολα προβληματίζει το γεγονός πως οι Πειραιώτες ολοκλήρωσαν το ματς έχοντας αρνητικό πρόσημο στον συσχετισμό ασίστ/λάθη. Τέλειωσαν τον αγώνα έχοντας 14 ασίστ και 20 λάθη, με τα 10 από αυτά να πραγματοποιούνται στην τελευταία περίοδο. Λάθη ακόμη και στην επαναφορά της μπάλας (11 κλεψίματα έκανε η Ούνικς), με τους "ερυθρόλευκους" να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν την μπάλα όπως θα ήθελαν. Απαιτείται χρόνος, αλλά και περισσότερα παιχνίδια (όπως και προπονήσεις καθώς υπήρξε κενό διάστημα με τις απουσίες των διεθνών), ώστε οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ να αποκτήσουν την επιθυμητή χημεία και ομοιογένεια στο παιχνίδι τους. Οι περισσότεροι ακόμη... γνωρίζονται και προσπαθούν να μάθουν ο ένας το παιχνίδι του άλλου, για να βγoυν και περισσότεροι αυτοματισμοί. Για αυτό είδαμε στο παρκέ και τόσα πολλά λάθη. Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν αρκετά νέα πρόσωπα στο ρόστερ, ενώ ακόμη και οι παλαιότεροι προσπαθούν να μπουν σε μία διαφορετική και ανανεωμένη αγωνιστική φιλοσοφία.

Ο Ολυμπιακός αυτή την φορά λειτούργησε καλύτερα στην άμυνα κόντρα στην Ούνικς, σε σύγκριση με τα κενά που παρουσίασε κόντρα στην Χάποελ, αλλά οι Πειραιώτες εμφανίζουν μία αδυναμία και στο αμυντικό ριμπάουντ. Τόσο κόντρα στους Ισραηλινούς (πήραν 13 επιθετικά), όσο και απέναντι στους Ρώσους, οι "ερυθρόλευκοι" δεν μπορούσαν να ασφαλίζουν με ευκολία τα "σκουπίδια" των αντιπάλων. Απέναντι στην ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη έδωσαν 14 επιθετικά ριμπάουντ (η ελληνική ομάδα πήρε μόλις 6), με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τρέξουν στον βαθμό που ήθελαν στο ανοιχτό γήπεδο, με τους "πράσινους" να σκοράρουν μετά από δεύτερες και τρίτες προσπάθειες. Ακόμη και ορισμένα αμυντικά ριμπάουντ που πήραν οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ, τα έπαιρναν με το... στανιό και όλα αυτά δημιουργούσαν εύλογα έναν εκνευρισμό στους "κόκκινους". Θέλει προσοχή ο συγκεκριμένος τομέας, γιατί αν δεν ασφαλίσεις τα ριμπάουντ στην άμυνα, τότε ο Ολυμπιακός δεν θα μπορέσει να πάει εύκολα στο γρήγορο τρανζίσιον παιχνίδι για καλάθια στον αιφνιδιασμό, κάτι που που στοχεύει να κάνει πράξη.

Ο Βασίλης Σπανούλης δείχνει ανεπηρέαστος από τη νέα τάξη πραγμάτων, από την διαφορετική φιλοσοφία του Ντέιβιντ Μπλατ, αλλά και από το γεγονός πως η ομάδα πλέον δεν ποντάρει σε τόσο μεγάλο βαθμό στο περίφημο πικ-εν-ρολ. Θα λέγαμε πως δείχνει να το ευχαριστιέται! Ο αρχηγός του Ολυμπιακού λειτουργεί εξαιρετικά και στις υψηλότερες ταχύτητες, στρέφεται με άνεση στις περισσότερο γρήγορες εκτελέσεις, θα πάρει πάνω του τα σουτ που πρέπει και σε κάθε ευκαιρία διεισδύει μέσα στο καλάθι ώστε να τελειώσει τις φάσεις, δημιουργώντας ρήγματα στον αντίπαλο. Ο Ντέιβιντ Μπλατ θέλει να ποντάρει στο ένστικτο των παικτών του και αναμφίβολα έχει τεράστια εμπιστοσύνη και σεβασμό σε εκείνο του 36χρονου γκαρντ. Πήρε... φωτιά από την περιφέρεια με 4/6 τρίποντα, τελειώνοντας το ματς με 17 πόντους και ήταν (για ακόμη μία φορά) κομβικός στην κρίσιμη στιγμή κόντρα στην Ούνικς, στο τελευταίο 1,5 λεπτό, με τα μεγάλα σουτ που σημείωσε, δείχνοντας για ακόμη μία φορά την κλάση του όταν η μπάλα "καίει", και ας πρόκειται για φιλικό ματς. Παραμένει παράδειγμα για όλους!