Κώστας Σορώτος: «Στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια πάντα φταίνε οι προπονητές, αλώβητοι οι παίκτες»
Ο Κώστας Σορώτος μιλάει στο «ΦΩΣ».
Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ
Δεν μπορείς να βρεις άλλον προπονητή να πει τόσες αλήθειες για τον Ολυμπιακό και όχι μόνο. Είναι συγκλονιστικός και για την καταστροφή που έχει συντελεστεί στο οικονομικό κομμάτι με τις καραντίνες. Είναι ο έμπειρος προπονητής Κώστας Σορώτος, ο οποίος μιλάει στο «ΦΩΣ».
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 10/3/2021
Μπορούμε να πούμε ότι ο φετινός Ολυμπιακός ήταν απογοήτευση;
Έτσι όπως εξελίχθηκε η διοργάνωση, έχει μείνει αυτή η γεύση, ναι. Επτά ήττες σερί για τον Ολυμπιακό δεν είναι μικρό πράγμα. Όμως το πρώτο μισό της σεζόν δεν ήταν κακό, ο Ολυμπιακός είχε μεγάλες νίκες εκτός έδρας. Θεωρώ ότι υπήρχαν δύο κομβικά σημεία που ανέτρεψαν τη σεζόν: το πρώτο ήταν με τη Ρεάλ και το δεύτερο με τη Ζαλγκίρις. Αυτό ήταν ένα ματς που δεν χανόταν ποτέ, ήταν μια αθλητική αυτοκτονία.
Εγώ, Κώστα, διαφωνώ, θεωρώ κομβικό σημείο την ήττα από τον Παναθηναϊκό και τις δηλώσεις του Μπαρτζώκα ότι ίσως οι παίκτες λυγίζουν στα δύσκολα. Μετά μιλιούνταν μεταξύ τους;
Ναι, αλλά ήδη η ομάδα είχε μπει σε μια σειρά κακών εμφανίσεων και αποτελεσμάτων. Βέβαια πάντα μία ήττα από τον Παναθηναϊκό -σε οποιοδήποτε σπορ- επηρεάζει την ψυχολογία.
Για τη δήλωση Μπαρτζώκα δεν μου είπες.
Κοίταξε, Θέμη, η πιο δύσκολη στιγμή για έναν προπονητή είναι η δήλωση που πρέπει να κάνει μετά το ματς όταν έχει ηττηθεί άσχημα. Μια σχέση μεταξύ προπονητή και παικτών είναι πολύπλευρη, μπορεί μια δήλωση που θα φανεί κακή στον κόσμο, να μη φανεί τόσο βαριά στους παίκτες. Όμως για εμένα υπάρχει ένα δόγμα: όλοι μαζί κερδίζουμε και όλοι μαζί χάνουμε σε μια ομάδα. Αν το παραβιάσεις αυτό το δόγμα, έχει κόστος. Να σκεφτούμε όμως και την ψυχολογία του προπονητή μετά από εκείνη την ήττα.
Μιλάγανε μεταξύ τους παίκτες και προπονητής;
Δεν το ξέρω, όμως φαίνεται από τα πρόσωπα των παικτών ότι η ομάδα είναι «άρρωστη».
Έγινε κακό κοουτσάρισμα σε κάποια ματς;
Ο Γιώργος κάνει ένα κοουτσάρισμα φέτος που είναι σπάνιο στις μέρες μας. Σπάνια κάνει αλλαγή στο τέταρτο δεκάλεπτο στην πεντάδα που αρχίζει το τελευταίο δεκάλεπτο. Εμένα με ξενίζει αυτό. Χωρίς να πω αν είναι σωστό ή λάθος, πάντως από τα αποτελέσματα δικαιώνεται ή όχι ένας προπονητής... Επίσης κάτι άλλο: δεν το λέω για τον Γιώργο, το λέω γενικά. Το πολύ μεγάλο ροτέισον δεν το καταλαβαίνω. Ακόμα και στο ΝΒΑ βλέπεις ότι ο καλός παίκτης θα παίξει 40 λεπτά. Ποτέ δεν βγάζεις έναν παίκτη που έχει ρυθμό. Αν δεις τα ματς που έχασε στο τελευταίο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός, σχεδόν όλα τα κέρδιζε στο πρώτο δεκάλεπτο. Παιδιά όμως που πήγαιναν καλά στο πρώτο δεκάλεπτο, έβγαιναν για να μπουν άλλα παιδιά που δεν ανταποκρίνονταν, έβγαιναν μετά κι αυτοί, έρχονταν οι άλλοι «κρύοι» και άντε γεια το ματς...
Ψηλό δεν χρειαζόταν τόσο καιρό ο Ολυμπιακός; Λεγόταν ότι δεν ήθελε ο προπονητής.
100% χρειαζόταν καλό ψηλό η ομάδα. Όμως αυτό είναι και θέμα οικονομικό. Εγώ δεν πληρώνω, άλλοι πληρώνουν. Η ομάδα πάντως έχασε έναν πολύ καλό ψηλό που ήταν ενσωματωμένος και αφοσιωμένος στον Ολυμπιακό, τον Μιλουτίνοβ. Για εμένα ήθελε και καλό κοντό ο Ολυμπιακός. Έναν καλό σουτέρ, όλες οι ομάδες εκεί στηρίζονται. Από εμάς λείπει ένας τέτοιος γκαρντ χρόνια.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Έχει ένα πρόβλημα στη χημεία ο Ολυμπιακός, Θέμη... Πρέπει να σεβαστείς το ένδοξο παρελθόν, αλλά να σεβαστείς και ένα μέλλον που πρέπει να έρθει κάνοντας χώρο για αυτό...
Για τον Σπανούλη λες.
Οι ομάδες δεν ζουν πάντα με το παρελθόν.
Για τον Σπανούλη τα λες αυτά.
Ο Βασίλης αναμφισβήτητα είναι ένας θρύλος όχι μόνο του Ολυμπιακού, όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ, είναι θρύλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Όμως μην ξεχνάμε ότι τελείωσε δύο χρονιές με αχίλλειο. Όταν έχεις τόσο σοβαρά προβλήματα τραυματισμών στα 37 σου και στα 38 σου, μόνο αν είσαι Σπανούλης βρίσκεις το κουράγιο να επιστρέψεις σε τέτοια ηλικία. Όμως σε όλα υπάρχει ένα μέτρο. Ο Βασίλης είναι παίκτης ιδιαίτερος, θέλει την μπάλα στα χέρια του και δύσκολα μπορεί να αλλάξει, «γέρικο σκυλί νέα κόλπα δεν μαθαίνει». Ίσως οι Αμερικανοί γκαρντ του Ολυμπιακού να «ευνουχίζονται» τα τελευταία χρόνια με την παρουσία του...
Είναι λίγο σκληρά αυτά για τον Σπανούλη. Αλλά ίσως είναι η αλήθεια.
Για να μην παρεξηγηθώ, η θεωρία έχει διαφορά από την πράξη. Όμως γεγονός είναι ένα: τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός με την παρουσία του Σπανούλη δεν έχει καταφέρει να έχει έναν Αμερικανό που να πρωταγωνιστήσει. Επίσης, πολλά παιδιά, Έλληνες και άλλοι, έχουν το άλλοθι για μία μέτρια παρουσία τους στο ότι υπάρχει ο Βασίλης. Όχι, αγόρι μου, βγες εσύ μπροστά. Ο καλός παίκτης έχει εγωισμό, δεν ψάχνει άλλοθι. Μπαίνει στο γήπεδο και «τα σέρνει». Για τη δήλωση Μπαρτζώκα που μου είπες πριν. Πιο δύσκολος προπονητής από τον «ξανθό» δεν έχει περάσει από το ελληνικό μπάσκετ. Όμως οι παίκτες του έπρεπε να αποδεικνύουν και να τον αντέχουν. Το ίδιο και ο Ίβκοβιτς. Πολύ σκληρός ήταν ο Ντούντα. Στον Ολυμπιακό όμως τα τελευταία χρόνια πάντα φταίνε οι προπονητές, ενώ οι παίκτες βγαίνουν αλώβητοι...
Ναι, αλλά ο «ξανθός» ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης με αναρίθμητους τίτλους και ο Ντούντα ήταν ο Ίβκοβιτς, επίσης με τρομερό βιογραφικό.
Σωστό, σωστό. Αλλά και ο Γιώργος έχει πάρει ένα ευρωπαϊκό. Με μεγάλη προσοχή και σεβασμό πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τον Βασίλη. Είναι ένας άνθρωπος που άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας του Ολυμπιακού, άφησε τον Παναθηναϊκό όταν ήταν κυρίαρχος και ήρθε σε έναν Ολυμπιακό που τότε προσπαθούσε να κάνει την άνοδο. Έκανε τον Ολυμπιακό πρωταθλητή Ελλάδας και πρωταθλητή Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει έναν Αμερικανό που να «σκοτώνει» μαζί με τον Σλούκα. Θετική η παρουσία του Μακ Κίσικ, θετική η παρουσία του Βεζένκοφ, δύο παιδιά που σε κακή σεζόν έδειξαν καλό πρόσωπο. Πάνω από τις προσδοκίες η παρουσία του Λαρεντζάκη σε κάποια ματς. Υπάρχει και ο Παπανικολάου που πάντα είναι χρήσιμο εργαλείο.
Τον Παπανικολάου γιατί πάντα τον χαϊδεύουν όλοι;
Φέτος ήταν καλή η σεζόν του μέχρι που τραυματίστηκε. Συμφωνώ όμως μαζί σου, όλοι περιμέναμε να έχει καλύτερη εξέλιξη. Σου είπα κάτι για τα άλλοθι πριν...
Τον Κουφό πώς τον βλέπεις;
Μην ξεχνάμε ότι ως νέο παιδί ήταν φαινόμενο. Δυστυχώς το ότι θέλησε να πάει στο ΝΒΑ δεν του έκανε καλό μπασκετικά. Θέλω να τον δω κι άλλο στον Ολυμπιακό. Στο λίγο που μπήκε με τον Ερυθρό Αστέρα δεν ήταν κακός.
Αυτή η ομάδα, έτσι όπως είναι, έχει τύχη για τη νέα χρονιά;
Έτσι όπως είναι όχι. Πρέπει να γίνουν αυτά που σου είπα πριν, συν την ενίσχυση στους ψηλούς. Κι εδώ θέλω να πω κάτι: ο Ολυμπιακός πρέπει να ενισχυθεί όχι μόνο σε παίκτες αλλά και σε άλλα πόστα... Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος αθλητικός οργανισμός. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει στον Ολυμπιακό ένας που να έχει αγωνιστεί σε αυτόν τον σύλλογο, να έχει αγαπήσει αυτήν την ομάδα. Χρειάζεται ενίσχυση σε όλα τα επίπεδα. Ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν είναι αθώος...
Ο Σλούκας τι αίσθηση σου άφησε φέτος;
Ξεκίνησε μέτρια, διστακτικά. Μετά είχε ένα σερί πολύ καλών αγώνων, λέγαμε «βρήκε τον ρυθμό του». Στο τέλος δεν κατάφερε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του στην κατάρρευσή της. Ίσως του ζητάμε πολλά. Ο Σλούκας στη Φενέρμπαχτσε έκανε συγκεκριμένα πράγματα. Τώρα του ζητάμε να τα κάνει όλα στον υπερθετικό βαθμό. Σίγουρα πάντως δεν έκανε τη χρονιά που περιμέναμε.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να γυρίσει στην Α1 τη νέα σεζόν;
100%! Είναι απαραίτητο και για το μπάσκετ και για τον ίδιο τον Ολυμπιακό. Εγώ διαφωνούσα και για το ότι έφυγε από την Α1. Είχε βάσιμους λόγους πάντως, όλοι οι Ολυμπιακοί είχαμε αγανακτήσει με ορισμένα πράγματα στη διαιτησία και σέβομαι αυτούς που ήθελαν να φύγει. Στο ελληνικό μπάσκετ υπήρχε ένα κατεστημένο που δεν αντεχόταν... Σύντομα όμως οι λόγοι για τους οποίους έφυγε θα εκλείψουν. Ο Ολυμπιακός είναι γεννημένος για να μάχεται. Πρέπει να γυρίσει στη μάχη.
Πάμε τώρα στη φτώχεια λόγω των λοκντάουν. Εσείς αποζημιώσεις παίρνετε; Πώς ζείτε;
Βρέθηκε ένας άνθρωπος να ρωτήσει το πιο βασικό: πώς ζούμε. Τον τελευταίο χρόνο, τους τελευταίους δώδεκα μήνες, έχω πληρωθεί τέσσερις μήνες. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς δρα η πολιτεία και μας αγνοεί τελείως. Δεν την ενδιαφέρει την πολιτεία ότι υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης σε χιλιάδες ανθρώπους, παίκτες και προπονητές; Εγώ είμαι πολλά χρόνια προπονητής και έχω κάποια λίγα λεφτά στην άκρη, που μου επιτρέπουν να ζω με μία σχετική αξιοπρέπεια. Οι άλλοι τι κάνουν;
Κρατική αποζημίωση δεν υπάρχει;
Στο πρώτο λοκντάουν του Μαρτίου πήραμε 800 ευρώ μία φορά, από εκεί και πέρα δεν έχουμε πάρει ούτε ευρώ. Πώς θα ζήσουμε όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν είμαστε στην Α1 μπάσκετ και στη Σούπερ Λίγκα στο ποδόσφαιρο; Μόνο αυτές οι δύο κατηγορίες είναι ο αθλητισμός στην Ελλάδα; Η δικαιολογία είναι ότι «είστε ανασφάλιστοι». Ναι, ε; Βγες στην αγορά, πήγαινε σε οποιαδήποτε κατηγορία κάτω από την Α1 και ζήτα συμβόλαιο και ασφάλιση. Δεν θα σε πάρει κανένας. Μας προστάτευσε η πολιτεία τόσα χρόνια; Έκανε ελέγχους στις ομάδες, τις υποχρέωσε; Διότι είχαμε το δίλημμα «Δουλειά, μισθό και ανασφάλιστος ή άνεργος;». Μα, και αν είσαι άνεργος, πάλι θα είσαι ανασφάλιστος.
Πες κι άλλα.
Είμαι 42 χρόνια προπονητής και δεν δικαιούμαι σύνταξη. Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα βιώσουμε δράματα στον κλάδο μας. Είναι πολύς κόσμος που βρίσκεται στα όρια της ανέχειας. Θα με θυμηθείς, Θέμη.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ