Λάτβαλα: «Κάλε Ροβανπέρα όπως λέμε... Σεμπάστιαν Λεμπ»
Ο επικεφαλής της ομάδας Toyota Gazoo Racing, Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα, παρομοίασε τον Κάλε Ροβανπέρα με τον εννέα φορές πρωταθλητή του WRC, Σεμπάστιαν Λεμπ, μετά την κυριαρχία του στο Ράλι Εσθονίας το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ο Κάλε Ροβανπέρα και ο συνοδηγός του, Γιόνε Χάλτουνεν ήταν απλά ασταμάτητοι καθώς έφτασαν στη δόξα στον ίδιο γύρο που φιλοξένησε τον παρθενικό τους θρίαμβο στο WRC το 2021. Τότε, ο Ροβανπέρα έγινε ο νεότερος οδηγός που κέρδισε ένα ράλι WRC, σε ηλικία 21 ετών.
Ο απερχόμενος πρωταθλητής άρπαξε την πρωτιά το απόγευμα της Παρασκευής, πριν ξεφύγει αβίαστα από τον Τιερί Νεβίλ και κερδίσει με διαφορά 52,7 δευτερολέπτων με το GR Yaris του. Η κυριαρχία του Φινλανδού ήταν τέτοια, που σημείωσε 13 διαδοχικούς ταχύτερους χρόνους τις δύο τελευταίες ημέρες.
Ο επικεφαλής της ομάδας Toyota Gazoo Racing, Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα συνέκρινε την οδήγηση του Ροβανπέρα με εκείνη του εννέα φορές πρωταθλητή Σεμπάστιαν Λεμπ, όταν κέρδισε και τις 12 ειδικές διαδρομές του Rally de France το 2005.
«Για μένα ήταν σαν ο Κάλε και ο Γιόνε να βρίσκονταν στη ζώνη ροής», δήλωσε ο Λάτβαλα. «Το να μπαίνεις σε αυτή τη ζώνη είναι κάτι που έρχεται φυσικά όταν κάνεις τα πράγματα πολύ καλά. Και τότε, ξέρετε, απλά συμβαίνει - όλα φαίνονται εύκολα και δεν χρειάζεται να κάνεις προσπάθεια».
«Αλλά το πώς θα βρεις αυτή τη ζώνη, αυτό είναι ένα ερωτηματικό. Πώς το βρίσκει ο Κάλε, αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω, αλλά ήταν μια καταπληκτική, καταπληκτική απόδοση. Ήταν ένα παρόμοιο είδος κυριαρχίας σε αυτό το αγώνισμα με αυτό που έκανε ο Σεμπάστιαν Λεμπ στην Κορσική το 2005.
Θα έλεγα ότι αυτό είναι το πιο δυνατό ράλι γι' αυτόν στο πρωτάθλημα», πρόσθεσε ο Λάτβαλα . «Είναι αυτό που αγαπάει περισσότερο, είναι σαν το ράλι του σπιτιού του γι' αυτόν».
Παραδόξως, ο Ροβανπέρα περιέγραψε την προσέγγισή του ως «αρκετά απλή»μόλις κατάφερε να περάσει την Παρασκευή, όταν εκτέλεσε καθήκοντα ανοίγματος του δρόμου. Ο 22χρονος είναι πρώτος στη βαθμολογία με 55 βαθμούς μετά τον όγδοο από τους 13 γύρους.
«Την Παρασκευή υπήρχαν σίγουρα σημεία που ήμασταν στο όριο και πρέπει να φτάνεις πάντα στο όριο όταν ανοίγεις τον δρόμο», εξήγησε.
«Το πρωί του Σαββάτου, το ίδιο πράγμα - πιέσαμε λίγο. Στη συνέχεια, μετά βρήκαμε, ας πούμε, έναν αρκετά άνετο ρυθμό, τον οποίο μπορούσαμε να κρατάμε συνέχεια, χωρίς μεγάλα ρίσκα. Μετά από αυτό, ήταν αρκετά απλό».
