Γιουνούς Οτσάλ για Εθνική, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Μελίνα και Κωνσταντινούπολη...

Συνέντευξη στον ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΕΜΟΝΙΔΗ

Ο Έλληνας Ιτούδης στην Τουρκία, ο Τούρκος Αταμάν στην Ελλάδα, Έλληνες ποδοσφαιριστές στην Τουρκία και το αθλητικό αλισβερίσι Ελλάδας-Τουρκίας καλά κρατεί, με τον Γιουνούς Οτσάλ να έρχεται στην Εθνική βόλεϊ γυναικών πέρυσι ως βοηθός του Αμποντάνζα και φέτος ως προπονητής της ΑΕΚ και πρώτος στη γυναικών. Από μικρός ήθελε να γίνει προπονητής βόλεϊ, το απέδειξε με τις πράξεις του και μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου με την «Ένωση» στην Άρτα θέλει να κατακτήσει και τις καρδιές των Ελλήνων με τα αποτελέσματα της Εθνικής στο Ευρωβόλεϊ. Ήδη κέρδισε την εμπιστοσύνη των διεθνών, που… στάζουν μέλι για τον ομοσπονδιακό προπονητή.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 14/8/2023

«Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη το 1988 και σπούδασα προπονητική βόλεϊ στο πανεπιστήμιο, όπου έκανα και μάστερ. Ήμουν οκτώ χρόνια παίκτης στις νεανικές ομάδες της Γαλατασαράι, ως δεύτερος διαγώνιος είχα προτάσεις να παίξω σε άλλες πόλεις ως βασικός, αλλά προτίμησα να σταματήσω και να ασχοληθώ με την προπονητική».

Και τολμήσατε να πάτε στην σπουδαία Εζατζίμπασι.

Πήγα και τους είπα ότι θέλω να δουλέψω χωρίς χρήματα για να μάθω, να αποκτήσω εμπειρίες δίπλα στον σπουδαίο Βραζιλιάνο Μάρκο Μότα. Ήταν η καλύτερη ομάδα πήγαινα το πρωί και έφευγα το βράδυ, μάζευα ακόμη και τις μπάλες. Παιδί για όλες τις δουλειές. Οι γονείς μου δεν είχαν σχέσεις με το άθλημα, ο πατέρας μου Φεϊζουλά ήταν από την Πρίστινα και η μητέρα μου Μπιγίν από την Κωνσταντινούπολη.

Γιατί σε γυναίκες και όχι σε άνδρες;

Δεν με ένοιαζε, απλά ήθελα να πάω στην καλύτερη ομάδα της Τουρκίας, την Εζατζίμπασι, που είναι η «ατμομηχανή» του τουρκικού βόλεϊ. Κάποια στιγμή οι διοικούντες σκέφτηκαν ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό να πηγαίνω στις 8 το πρωί και να φεύγω στις 9 το βράδυ. Μου ζήτησαν να αναλάβω βοηθός στην ομάδα κάτω των 14 ετών. Έκανα προπόνηση σε μικρά παιδιά και άρχισα να μαθαίνω στατιστική και σκάουτινγκ. Ρωτούσα τα πάντα και έμαθα πολλά πράγματα. Και όταν έφυγε ο δάσκαλος μου για οικογενειακούς λόγους, ανέλαβα σκάουτερ στην Εζατζίμπασι με λίγα λεφτά.

Δουλέψατε με σπουδαίους προπονητές.

Ναι, έμεινα 12 χρόνια και δούλεψα με τον Κουκαρίνι, τον Μιτσέλι, τον Καπράρα, τον Μπαρμπολίνι, τον Μότα. Ήμουν και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, ανάμεσα στους καλύτερους σκάουτερ. Μετά αποφάσισα να συνεχίσω ως προπονητής και έγινα δεύτερος πίσω από τον Μπαρμπολίνι και τον Καπράρα. Το 2018 πήγα στην Τurkish Airlines ως δεύτερος προπονητής κι εκεί δούλεψα αργότερα με τον Αμποντάνζα. Ήταν διαφορετικός από τους άλλους Ιταλούς προπονητές, δούλευε σκληρά, ενώ εγώ είχα πλέον πιο ανοιχτό μυαλό για να δω αλλιώς τα πράγματα. Ήμουν πιο έτοιμος να μάθω περισσότερα πράγματα.

Και πώς προέκυψε η Εθνική Ελλάδας;

Ένα πρωί στην προπόνηση μου είπε ο Αμποντάνζα «θέλεις να έρθεις μαζί μου στην Εθνική Ελλάδας;» και απάντησα θετικά σε… δέκα δευτερόλεπτα, ούτε τη γυναίκα μου δεν ρώτησα! Είχα θέση στην Εθνική Τουρκίας, αλλά ήθελα να έρθω εδώ, γιατί θα είχα περισσότερες ευθύνες και μου αρέσει να αποκτώ νέες εμπειρίες.

Είχατε ξανάρθει στην Ελλάδα;

Ναι δυο φορές για φιλικά ματς με τον Ολυμπιακό, ποτέ για διακοπές.

Και πώς ξεκινήσατε;

Μας έδωσαν μια λίστα με παίκτριες και άρχισα να τις μελετώ μαζί με τον Μαρτσέλο, τις καλέσαμε όλες και αρχίσαμε να κόβουμε για να βγάλουμε την ομάδα των Μεσογειακών Αγώνων. Δεν τις ξέραμε καλά, μείναμε με 24, 25 παίκτριες και μετά φτάσαμε στις 14 για το Ευρωβόλεϊ.

Είχατε προβλήματα;

Όχι, συναντήσαμε παίκτριες που ήταν διψασμένες να μάθουν περισσότερα πράγματα για το βόλεϊ. Αρχίσαμε να τους εξηγούμε νέες καταστάσεις και όταν προσαρμόσθηκαν στον τρόπο δουλειάς μας, ήταν ευτυχισμένες. Ήμασταν σε καλό δρόμο, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε πώς ξεκινήσαμε και πώς τελειώσαμε, ήταν ασφαλώς μια πολύ επιτυχημένη σεζόν. Με νέες παίκτριες.

Και γυρίσατε στην Τουρκία.

Ναι, συνέχισα στην ίδια ομάδα, αλλά μου μπήκε η ιδέα να έρθω ξανά στην Ελλάδα και να δουλέψω σε έναν σύλλογο. Δεν έκανα όμως κάτι γι’ αυτό, δεν το έψαξα.

Ώσπου ήρθε ένα μήνυμα;

Ναι, από τον πρόεδρο της ΑΕΚ, Αλέξη Αλεξίου, που μου έλεγε ότι του αρέσει η δουλειά μου και θέλει να συνεργαστούμε.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ σε πρότειναν οι διεθνείς που σε αγαπούσαν. Και δεν είναι καλό να είσαι αρεστός στις παίκτριες, γιατί σημαίνει ότι σου πήραν τον αέρα, αισθάνονται σαν φίλες σου.

Όχι δεν είναι έτσι, δεν με αγαπούν γιατί είμαι… ωραίος, αγαπούν τη δουλειά μου και θέλουν να μάθουν περισσότερα για να κάνουν καλύτερη καριέρα. Ακόμη και η Χαντάβα, που ήταν συνομήλική μου, έμαθε πολλά.

Είπατε «ναι» πάλι σε δέκα δευτερόλεπτα;

Όχι, σε ένα απόγευμα, γιατί έπρεπε να το συζητήσω με τη γυναίκα μου που ήταν έγκυος. Τελικά έμεινε στην Κωνσταντινούπολη και την έφερα στην Αθήνα τον μήνα που γέννησε τη Μελίνα.

Μελίνα βαπτίσατε την κόρη σας;

Ναι, γιατί είναι ένα όνομα αγαπητό και στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Μπορεί και η κόρη μου να θέλει να ζήσει στην Αθήνα.

Γνώριζατε για τη Μελίνα Μερκούρη; Είχε παίξει και στην ταινία «Τοπ Καπί».

Ναι βέβαια. Και η κόρη μου γεννήθηκε όταν πήραμε το Κύπελλο στην Άρτα.

Πώς καταφέρατε και κάνατε το τουρκικό πρωτάθλημα καλύτερο του ιταλικού; Πριν από 20 χρόνια το τούρκικο ήταν κατώτερο του ελληνικού.

Η κυβέρνηση δεν παίρνει φόρους από τα συμβόλαια των παικτριών, δίνει απαλλαγές στους σπόνσορες που επενδύουν στον αθλητισμό, επέβαλε στην κρατική τηλεόραση να δείχνει τα σπουδαιότερα παιχνίδια. Και σιγά σιγά όλο και περισσότερα κορίτσια άρχισαν να παίζουν βόλεϊ, αφού δεν τους άρεσε το μπάσκετ. Το άθλημά μας δεν έχει επαφές, είναι οικογενειακό, δεν υπάρχουν μεγάλοι τραυματισμοί. Και όλα αυτά βοήθησαν στην ανάπτυξη του βόλεϊ στην Τουρκία. Βοήθησαν και οι επιτυχίες, αφού το 2003 η Εθνική πήρε την τρίτη θέση στο Ευρωβόλεϊ. Δημιουργήθηκαν μεγάλες ομάδες μαζί με την Εζατζίμπασι. Η Βακιφμπάνκ και η Turskish Airlines, αλλά και η Γαλατασαράι, η Φενέρμπαχτσ. Άρχισαν να μπαίνουν στον… χορό και οι τράπεζες, έφτιαξαν ομάδες όπως η Χάλκμπανκ, η Ζιράτ Μπανκ. Και τα νοσοκομεία έγιναν σπόνσορες σε ομάδες. Φτιάχτηκαν τέσσερα μεγάλα γήπεδα από την Ομοσπονδία μαζί με σπόνσορες και δόθηκαν στις ομάδες. Περιλαμβάνουν και ξενοδοχεία, είναι κερδοφόρα.

Να γυρίσουμε στην ΑΕΚ, όπου παραλάβατε έτοιμη ομάδα από τον Κώστα Αρσενιάδη.

Όταν γυρίσαμε στην Τουρκία μελετούσαμε τα ρόστερ μαζί με τον Αμποντάνζα και διαπιστώσαμε ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα είναι τα φαβορί, αλλά η ΑΕΚ μπορεί να κάνει την έκπληξη. Άρχισα, λοιπόν, να φαντάζομαι πώς θα έφτιαχνα και πώς θα δούλευα αυτές τις ομάδες με τα υπάρχοντα ρόστερ.

Ξέρατε την ιστορία της ΑΕΚ, ότι είναι ομάδα από την Κωνσταντινούπολη;

Ναι, μετά την πρόταση έμαθα τα πάντα από τη Βικιπαίδεια και είμαι ευτυχής που είμαι μέρος του κλαμπ και χαίρομαι που κι εγώ και η ΑΕΚ έχουμε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Και χαίρομαι που έκανα χαρούμενους τους φίλους της.

Ήταν για εσάς έκπληξη η κατάκτηση του Κυπέλλου στην Άρτα με νίκες επί του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού;

Όταν ήρθα τον Νοέμβριο, ουδείς είχε αυτοπεποίθηση. Είχα τη Νίζετιτς, τη Σίλβα, την Καλντερόν, παίκτριες με πολλές διακρίσεις, αλλά ήταν διαφορετικές. Δεν ήταν αισιόδοξες, δεν ήταν χαρούμενες. Άλλαξα την ψυχολογία τους, δούλεψα πολύ σε αυτό το κομμάτι. Και όταν ήρθαν οι νίκες, άλλαξαν τα πάντα. Άλλαξα, βέβαια, και την τακτική και έφερα τη Νιζετιτς δίπλα στην πασαδόρο. Μετά την Άρτα φτάσαμε στα ύψη.

Δεν ενοχληθήκατε που από γήπεδα 10.000 θέσεων, δουλεύατε και παίζατε σε γυμναστήρια 300 θέσεων;

Πρέπει να προσαρμόζεσαι. Αν σκεφτόμουν αυτό, το μυαλό μου θα έφευγε από την ομάδα. Αυτή την κατάσταση βρήκα και με αυτή δούλεψα. Είχαμε καλό κλίμα στην ομάδα και με βοήθησε η Αρτακιανού αλλά και η Κωνσταντινίδου, που την ήξερα από την Εθνική. Είχα και τρεις σπουδαίες ξένες, τη Νίζετιτς, την Καλντερόν και τη Σίλβα.

Γιατί δεν έπαιζε βασική η Καλντερόν;

Έπαιζε στα μεγάλα ματς, σε άλλα αγωνιζόταν η Βλαχάκη. Δεν ήθελα να την πιέσω.

Μετά την Άρτα γίνατε φαβορί;

Ναι και ήταν πολύ περίεργο. Όταν ήρθα κανένας δεν μιλούσε για τίτλους, άντε να παίζαμε σε κάποιον τελικό. Μετά άλλαξε η κατάσταση.

Φτάσαμε στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, όπου ο καθένας κέρδισε στην έδρα του άλλου. Τι έγινε στον τρίτο ημιτελικό;

Μετά το πρώτο ματς κάναμε τρεις ώρες βίντεο, τρεις ώρες προπόνηση και αναλύσαμε την κατάσταση. Πήγαμε και κερδίσαμε στο Μαρούσι, εκεί δεν χάσαμε ποτέ. Και ο Παναθηναϊκός δεν έχασε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πιστεύω μας λύγισε το άγχος, τις παίκτριες κι εμένα. Ίσως πίεσα περισσότερο τις παίκτριες, ίσως μας πίεσε το κλαμπ, ενώ έβαλαν το… χεράκι τους και οι διαιτητές που διέκοψαν δυο φορές το ματς. Την πρώτη ήμασταν μπροστά 14-10 και σταμάτησαν το παιχνίδι για να κατεβεί ένα πανό. Και έκαναν και λανθασμένο σφύριγμα στο τέλος του αγώνα. Πιστεύω, όμως, ότι δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την πίεση όλος ο οργανισμός της ΑΕΚ.

Και πότε μιλήσατε για την Εθνική;

Μετά το τέλος του πρωταθλήματος, στα μέσα Μαΐου. Άκουγα από την Άρτα διάφορες φήμες, αλλά ποτέ δεν μου έγινε πρόταση. Το ορκίζομαι, μίλησα με τον Μπακοδήμο, κανένας δεν μου είπε κάτι σχετικό. Μετά την αποχώρηση του Μαρτσέλο έπρεπε να πάρουν έναν προπονητή που ήξερε το ελληνικό βόλεϊ, και ας ήταν από τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό. Επέλεξαν εμένα και δεν μου είχε πει τίποτα ο Μαρτσέλο. Τον Μάιο μου έκαναν πρόταση.

Και απαντήσατε θετικά σε 10 δευτερόλεπτα;

Ναι και σε ένα χρόνο έγινα πρώτος προπονητής της ΑΕΚ και την Εθνικής.

Κισμέτ;

Ναι, αλλά με υποστήριξε και με βοήθησε πολύ ο Αμποντάνζα.

Πώς κάνατε τις επιλογές της Εθνικής, με αρκετές παίκτριες εκτός πλάνων λόγω τραυματισμών;

Η «δεξαμενή» δεν είναι μεγάλη δυστυχώς στην Ελλάδα και δεν διαλέγεις από πολλές παίκτριες. Υπήρχαν και αθλήτριες που δεν έπαιζαν στις ομάδες τους. Τερζόγλου, Τσιόγκα, η Όλγα έκανε άσχημη χρονιά, όπως και η Σπανού. Η Νικολογιάννη δεν έπαιζε και είχα ένα γκρουπ νεανικό με αθλήτριες που δεν είχαν ξαναπαίξει σε Ευρωβόλεϊ δυο φορές. Εκτός από τη Στράντζαλη, τη Λαμπρούση και την Αρτακιανού.

Μιλήσατε με τη Βασιλαντωνάκη;

Μιλήσαμε σαν φίλοι, όχι σαν προπονητής προς παίκτρια. Έχει τους δικούς της λόγους που δεν ήρθε στην Εθνική, τους σέβομαι και δεν θέλω να πω περισσότερα. Σίγουρα τέτοιες παίκτριες είναι πολύ σημαντικές για τις Εθνικές. Δείτε τη Σουηδία που έχει τη Χάακ. Θα μας βοηθούσε σημαντικά, αλλά δεν είχα πολύ χρόνο να το σκεφτώ, έπρεπε να δουλέψω με τις παίκτριες που ήθελαν να παίξουν στην ομάδα. Έφερα τη Σπανάκη, την Κιουτσούκη, την Μπελιά, έδωσα ευκαιρίες σε πολλές παίκτριες. Ήθελα να δείξω με τον τρόπο μου ότι η Εθνική είναι ένα δώρο για όλες, ακόμη και αν δεν έκαναν καλή σεζόν με τους συλλόγους τους. Κάποιες δεν ήθελαν να έρθουν και λόγω τραυματισμών. Έτσι στην Άρτα διάλεξα 16 παίκτριες και μείναμε στο τέλος 14.

Κάνατε προετοιμασία με τέσσερις υποδοχείς και δύο πασαδόρους. Αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο, σε περίπτωση που κάποια τραυματιζόταν. Θα καλούσατε άλλη παίκτρια από την παραλία;

Λοιπόν, είχα 20 παίκτριες και έξι έμεναν εκτός. Ήθελα μόνο 14 παίκτριες για να κάνουμε καλές προπονήσεις. Γι’ αυτό πήρα το ρίσκο να μείνω με 14-16 παίκτριες. Μου αρέσει το ρίσκο και το έκανα και στην ΑΕΚ, είχα μια διαγώνιο και δυο κεντρικές όταν τραυματίστηκε η Καλαντάτζε.

Άλλο ο σύλλογος, άλλο η Εθνική

Γι’ αυτό και πήρα τον καλύτερο γυμναστή, φυσικοθεραπευτή, στατιστικολόγο από τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, τη Σαντορίνη, το Μαρκόπουλο. Όλοι ήταν δικές μου επιλογές, πήρα τους καλύτερους. Μιλάμε με τον γυμναστή, τον φυσικοθεραπευτή, τον γιατρό, δεν πιέζαμε τις τραυματισμένες παίκτριες, δεν ριψοκινδυνεύαμε. Και συμφωνήσαμε να μείνουμε με 14-15 παίκτριες.

Γιατί δεν πήρατε και τρίτο λίμπερο να αντικαθιστά την ευάλωτη ακραία στην υποδοχή, μετά τον εικοστό πόντο;

Πολύ καλή ιδέα και το είχα σκεφτεί. Διαφορετικά όμως. Σε κάποια ματς θα δίνω φανέλα ακραίας στην Κακουράτου και θα παίζει στην πίσω ζώνη.

Και ποια θα είναι δεύτερο λίμπερο, αφού στη 14άδα πρέπει να έχετε δυο;

Δεν θέλω να χάσω μια ακραία στην επίθεση, μπορεί να κάνω λίμπερο μια από τις τέσσερις κεντρικές. Θα το αποφασίζω πριν από κάθε ματς, ανάλογα με τον αντίπαλο. Αυτό έγινε πολλές φορές στην ιστορία του βόλεϊ, με μια κεντρική να γίνεται λίμπερο για τις ανάγκες ενός αγώνα, χωρίς να παίζει βέβαια.

Είναι μεγάλο ταλέντο η Ανθούλη;

Είναι και έκανε άλμα από πέρυσι. Πήγε από τη Βούλα στον Παναθηναϊκό, έπαιξε καλά και πήρε το πρωτάθλημα. Και συνεχίζει για πιο πάνω με τη μετακίνηση της στην Ιταλία, όπου θα δουλέψει διαφορετικά και θα αποκτήσει καλύτερη νοοτροπία. Την πιστεύω, θα παίξει σε μεγάλα πρωταθλήματα, στην Τουρκία, στην Πολωνία. Και ήδη γίνεται ηγέτης της Εθνικής, πόσω μάλλον μετά την Ιταλία. Όλγα, Λαμπρινή, Τζίνα, Μαριαλένα παίρνουν την ομάδα στις πλάτες τους, αλλά η Μάρθα θα είναι ο ηγέτης. Δεν έχει σημασία η ηλικία της. Η Νεσιλχάν Ντεμίρ οδήγησε την Τουρκία στο χάλκινο μετάλλιο του Ευρωβόλεϊ στα 18 χρόνια της. Κάποιοι ταλαντούχοι άνθρωποι φτάνουν ψηλά από μικρή ηλικία.

Τι περιμένετε στο Ευρωβόλεϊ;

Έχω τις φιλοδοξίες μου, ξέρω που μπορούμε να φτάσουμε, αλλά δεν θέλω να το αποκαλύψω. Θα πάμε παιχνίδι με παιχνίδι, είμαστε νεανική ομάδα και δεν θα έχουμε πίεση, σε αντίθεση με τις αντιπάλους μας. Θέλουμε να προκαλέσουμε… μπελάδες σε όλους, όποια ομάδα και αν είναι απέναντί μας. Θα παίζουμε για τη νίκη. Και αν πάρουμε αποτέλεσμα με τη Γερμανία, η ομάδα θα εκτοξευθεί. Δύσκολη ομάδα, όμως ξέρω πώς θα την αντιμετωπίσουμε.

Ποιο είναι το όπλο μας, το μπλοκ; Όχι πάντως η υποδοχή…

Όχι η υποδοχή, αλλά το σερβίς. Για να φτάσουμε σε μπλοκ-υποδοχή, πρέπει να τους προκαλέσουμε προβλήματα από το σερβίς. Το κάναμε με τη Βουλγαρία και την Ουκρανία, Τους χαλάσαμε τον ρυθμό.

Κάνουμε έτσι κι αλλιώς σερβις με ρίσκο. Η Νικολογιάννη, η Κωνσταντινίδου, η Τοντάι…

Η Τοντάι ήταν έκπληξη, δεν περιμέναμε να βρεθεί στη 14άδα, αν και βελτιώθηκε σημαντικά απ’ ό,τι είδαμε στα φιλικά ματς.

Ποια θα παίρνατε στη θέση της, την Τσιόγκα ή την Πολυνοπούλου;

Η Τσιόγκα είχε πρόβλημα στην πλάτη, ενώ η Πολυνοπούλου δεν είναι ψηλή. Έχω δυο κεντρικές, την Καλαντάτζε και την Λαμπρούση, που δεν είναι ψηλές, αλλά παίζουν με το μυαλό και ήθελα δυο ψηλές, την Τερζόγλου και την Τοντάι. Ποια θα κάνει μπλοκ στην Χάακ; Μόνο μια ψηλή παίκτρια, όπως η Αριστέα.

Πείτε μου τη γνώμη σας για τον Αταμάν και τον ΠΑΟΚ;

Δουλεύω στην Ελλάδα και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Έχουμε διαφορετική γλώσσα, διαφορετική θρησκεία, διαφορετικό πρωινό, εσείς πίνετε καφέ, εμείς τσάι, αλλά σε όλα τα άλλα είμαστε ίδιοι. Δεν μου αρέσει να μπαίνει η πολιτική στον αθλητισμό. Και στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Αν ασχολιόμουν με την πολιτική θα γινόμουν πολιτικός.

Ποιος είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός των σπουδαίων μεταγραφών;

Όχι, ο Ολυμπιακός έχει πιο ισορροπημένη ομάδα, και αν θα γίνει ελληνίδα η Κούμπουρα, θα παίζει με πέντε ξένες και με λίμπερο την κορυφαία, την Αρτακιανού. Και η Νίζετιτς είναι πολύ καλή στην επίθεση, ενώ έμεινε ο Μιτσέλι και θα συνεχίσει τη δουλειά που άρχισε πέρσι. Γιατί είναι φαβορί ο Παναθηναϊκός; Έχει παίκτριες άνω των 30 χρονών, μεγάλες σε ηλικία και δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει χημεία στην ομάδα.

Η ΑΕΚ;

Φτιάξαμε μια νέα ομάδα και θα δουλέψουμε για να βρεθούμε στην κορυφή. Πήραμε την Στράντζαλη που είναι η καλύτερη Ελληνίδα ακραία με παραστάσεις από την Πολωνία, τη Γαλλία, τη Ρουμανία, την Ιταλία και την Πάσκοβα, που είναι η «ψυχή» της Βουλγαρίας και γεννημένη νικήτρια. Έχουμε καλό υλικό και περισσότερο βάθος στον πάγκο απ’ ό,τι πέρυσι.

Ο ΠΑΟΚ;

Άλλαξε πέντε βασικές παίκτριες, αλλά πιο κοντά στην τετράδα είναι η Σαντορίνη, όχι ο ΠΑΟΚ. Έκανε πολύ καλές μεταγραφές και είναι πιο ψηλά με τις Χριστοδούλου, Μερκάδο, Λόρμπερ.