Τα μικρά θαύματα στη ζωή του Ματέο Χασμπάλα, από την Αλβανία και τα Αντίκυρα στον Ολυμπιακό

Συνέντευξη στον ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΕΜΟΝΙΔΗ

H ζωή του Ματέο Χασμπάλα μοιάζει με παραμύθι του Ντίσνεϊ και μπορεί άνετα να τη λέει στα εγγόνια του μετά από πολλά, πολλά χρόνια. Δεν είναι, βλέπετε, συνηθισμένο να γεννιέται ένα παιδί στην Αλβανία, να μεγαλώνει στα Αντίκυρα, να παίρνει μεταγραφή στον Ολυμπιακό και πριν συμπληρώσει τα 19 χρόνια του να κατακτά το Τσάλεντζ Καπ βόλεϊ ανδρών. Θέλετε κι άλλα; Λίγους μήνες αργότερα, μάλιστα, να καλείται στην Εθνική Ελλάδας και μαζί με τον 20χρονο Απόστολο Πετσιά να διεκδικεί μια θέση πασαδόρου στο Ευρωβόλεϊ 2023. Ας αφήσουμε τον ίδιο να μας πει για το όνειρο που ζει αυτές τις ημέρες, καθώς σε μια εβδομάδα θα μάθει αν θα φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο στον όμιλο του Ισραήλ.

«Γεννήθηκα στις 22 Μαΐου 2004 στο Λιμπράζντα, κοντά στο Ελμπασάν και στα Τίρανα, ενώ ο πατέρας μου, Ρόμπερτ, ήταν ήδη στην Ελλάδα, δούλευε στη Λιβαδειά. Έμενα με τη μητέρα μου, Αφροδίτη, και με τη γέννησή μου ξεκίνησαν τη διαδικασία να βγάλουν τα χαρτιά για να έρθουμε οικογενειακώς στην Ελλάδα. Είχαμε μετακομίσει στα Αντίκυρα, όπου ο πατέρας μου δουλεύει ακόμη στο Αλουμίνιο της Ελλάδος και η μητέρα μου σε ξενοδοχείο».

Και πώς ήρθες σε επαφή με το βόλεϊ;

Η ξαδέλφη μου έπαιζε βόλεϊ και πήγα να τη δω. Εκεί ο προπονητής Δημήτρης Γουγούσης με είδε και μου πέταξε μια μπάλα, όταν ήμουν Δευτέρα Δημοτικού. Παίξαμε μαζί την μπάλα με τα δάχτυλα και με κάλεσε στον ΓΣ Αντίκυρα με παιδιά μεγαλύτερα κατά δύο τρία χρόνια. Παίξαμε μάλιστα και στον τελικό της ΕΣΠΕΚΕΛ, πρωτάθλημα Στερεάς Ελλάδας, πήραμε την πρώτη θέση και προκριθήκαμε στο Πανελλήνιο. Στην Έκτη Δημοτικού, μάλιστα, μια παρέα της ηλικίας μου έφυγε από το ποδόσφαιρο, ήρθε στο βόλεϊ και φτιάξαμε μια αξιόλογη ομάδα με προπονητή τον Γουγούση.

Έπαιζες και στο ανδρικό;

Δεν έχει ανδρική ομάδα, μέχρι εφηβικό, γιατί τα παιδιά φεύγουν για σπουδές και δεν υπάρχει ομάδα. Το 2019 φτάσαμε στον τελικό παίδων της περιοχής και παίξαμε με τα Τρίκαλα με αντίπαλο τον Απόστολο Πετσιά. Το ματς έγινε στη Λαμία, μετά τις διακοπές του Πάσχα, εμείς δεν κάναμε προπονήσεις, εγώ ήμουν στην Αλβανία και χάσαμε. Μετά από δυο εβδομάδες όμως παίξαμε στον τελικό παμπαίδων, σχεδόν οι ίδιοι παίκτες με την ίδια ομάδα, στην ίδια πόλη και κερδίσαμε 3-1. Έτσι πήγαμε σε όμιλο του πανελληνίου πρωταθλήματος στα Μουδανιά. Κερδίσαμε 3-1 την τοπική ομάδα και 3-0 την Πρέβεζα και την Κατερίνη.

Ο κόσμος του χωριού ήξερε για την επιτυχία σας;

Ναι, γι’ αυτό ζητήσαμε τους τελικούς στο Μαυρομάτι, ένα γήπεδο που είναι μισή ώρα από τα Αντίκυρα. Γέμισε το γήπεδο, κερδίσαμε στο πρώτο ματς 3-0 την Ερυθραία, χάσαμε 3-0 από τον Πήγασο Πολίχνης, αλλά την τελευταία μέρα κερδίσαμε 3-0 την ΑΕΚ και πήραμε το ασημένιο μετάλλιο. Για εμάς ήταν μεγάλη χαρά ότι πήγαμε στους τελικούς, πόσω μάλλον ότι ήρθαμε δεύτεροι. Μιλάμε για ένα χωριό μόλις 2.000 κατοίκων.

Από τους τελικούς σε έμαθε ο Ολυμπιακός;

Ο Αντώνης Βουρδέρης που είναι βοηθός προπονητή του Ολυμπιακού έχει καταγωγή από τα Αντίκυρα και όταν έμαθε για την επιτυχία της ομάδας ρώτησε τον προπονητή του, Μεδεώνα Παπαδούλη, αν έχει κανέναν ταλαντούχο πασαδόρο. Πρότεινε εμένα και ζήτησε να πάμε στον Ρέντη για προπόνηση. Ο δικός μου προπονητής, ο Γουγούσης, πρότεινε άλλα δυο παιδιά και πήγαμε οι τέσσερίς μας στο «Μελίνα Μερκούρη».

Πώς ένιωσες όταν πήγες στον Ρέντη;

Το θυμάμαι με δέος, γιατί όταν μπαίναμε τελείωνε την προπόνηση η ανδρική ομάδα και έβγαιναν οι Χουσάι, Τερβαπόρτι, Γκέργκι. Αυτούς τους τρεις πρόλαβα να δω, πήγαιναν στα βάρη. Είχαν έρθει κι άλλα παιδιά και κάναμε προπόνηση. Ήταν Ιούνιος και μας είπε μετά ο Βουρδέρης ότι θα μιλήσουμε στο μέλλον.

Περίμενες με αγωνία;

Ναι, ήθελα πολύ να πάω στον Ολυμπιακό και τέλος Ιουλίου ήρθε στα Αντίκυρα ο Βουρδέρης και μιλήσαμε μαζί με τον προπονητή Γουγούση και τον πατέρα μου. Συζητήσαμε πού θα μένω, μας είπε σε ξενοδοχείο, και ξεκίνησα προπονήσεις το 2020 με τις ακαδημίες. Δεύτερος στο εφηβικό, πρώτος στο παιδικό και πήγαινα σχολείο στο Παλαιό Φάληρο.

Πώς πήγε η ομάδα;

Στο παιδικό φτάσαμε στην οκτάδα.

Ναι, αλλά με τα Αντίκυρα φτάσατε ως τη δεύτερη θέση.

Πράγματι. Με τον Ολυμπιακό φτάσαμε στην οκτάδα, αλλά χάσαμε 3-2 από τον Παναθηναϊκό, αν και κερδίζαμε 2-0 στον Ρέντη. Αποκλειστήκαμε.

Στην προετοιμασία της ανδρικής ομάδας πήρες μέρος;

Όχι, αλλά τη δεύτερη χρονιά τραυματίστηκε δύο φορές ο Κασαμπαλής, μία στο πόδι και άλλη μία στο χέρι, όταν κόπηκε στο δάχτυλο με μαχαίρι. Πήγα στην ανδρική ομάδα επί Καζάζη και έκανα προπόνηση. Και τη δεύτερη φορά με Τζουλιάνι γιατί είχε αλλάξει ο προπονητής.

Στην Εθνική κλήθηκες, είχες πάρει ελληνική υπηκοότητα;

Ναι, στην Α’ Λυκείου. Πήγαινα όμως Χριστούγεννα και Πάσχα στην Αλβανία, όπου έχω συγγενείς και έκανα φίλους. Μιλάω κανονικά και αλβανικά. Στην πρώτη προετοιμασία με την Εθνική εφήβων στη Θεσσαλονίκη κόπηκα με προπονητή τον Νανά. Τη δεύτερη φορά στο Άργος πάλι με απέκλεισαν και πήραν τον Πετσιά, αν και πήγα καλά στα φιλικά ματς. Κόπηκα μάλιστα και τρίτη φορά. Επειδή όμως ο Πετσιάς ήταν δεύτερος πασαδόρος του Ολυμπιακού και ήταν στην Εθνική εφήβων, εγώ έκανα προετοιμασία με την ανδρική ομάδα του Τζουλιάνι. Πήγα και στα τουρνουά της Ιταλίας και μετά έκανα το πρώτο συμβόλαιό μου. Σημαντικό ότι ήμουν δίπλα στον Τράβιτσα. Μέναμε μάλιστα στο ίδιο δωμάτιο, δεν ήθελα να τον ενοχλώ, αλλά μου έδινε συμβουλές για το βόλεϊ. Στο ζέσταμα, στην προπόνηση και στο παιχνίδι. Όταν γυρίσαμε, επέστρεψα στην εφηβική ομάδα.

Ώσπου η μοίρα σε έφερε ξανά στην ανδρική ομάδα που έπαιρνε μέρος στο Τσάλεντζ Καπ.

Ναι, έγινε αλλαγή Πετσιά-Κομητούδη με τον Πήγασο και ο δεύτερος δεν είχε δηλωθεί στην ευρωπαϊκή λίστα. Ενθουσιάστηκα γιατί έγινα δεύτερος πασαδόρος και πήρα μέρος και στο σπουδαίο ματς πρόκρισης κόντρα στον Παναθηναϊκό στο Μαρούσι. Θα μου μείνει αξέχαστο γιατί είχαμε χάσει στον Ρέντη, αλλά δεν τα είχαμε παρατήσει. Θυμάμαι ότι ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει έναν πόντο από την πρόκριση, αφού κέρδιζε 1-0 σετ και 24-23. Τα μάτια μας έτσουζαν ακόμη από τα δακρυγόνα γιατί δεν είχε καθαρίσει καλά η ατμόσφαιρα. Εκεί όμως έγινε το θαύμα, με έναν άσο του Γκουσταβάο στον Κόβαρ ισοφαρίσαμε σε 1-1 και άλλαξε η ροή του παιχνιδιού. Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα όταν ο Παναθηναϊκός έφτασε έναν πόντο από την πρόκριση.

Μετά πανηγυρίσατε έξαλλα…

Ναι, παίξαμε μεσημέρι, αλλά εγώ είχα κι άλλο ματς με την εφηβική ομάδα το βράδυ στις 21.30, ημιτελικό ΕΣΠΕΔΑ με τον Φλοίσβο. Ξεκουράστηκα μόλις μισή ώρα, είχα ανέβει ψυχολογικά μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού, αλλά χάσαμε 3-1 και δεν πήγαμε στον τελικό. Είχα πάρει δύο άσους στο νικηφόρο σετ, αν και χάναμε 21-23.

Και το βράδυ που πήγες για ύπνο τι σου έμεινε;

Ήμουν χαρούμενος γιατί θα παίζαμε σε ευρωπαϊκό τελικό και στενοχωρημένος που δεν παίξαμε στον τελικό της ΕΣΠΕΔΑ.

Πάμε στον τελικό του ΣΕΦ, όπου σε έβαλε να παίξεις μπροστά σε 15.000 θεατές.

Ήμουν στην περιοχή των αναπληρωματικών και με φώναξε ο Τζουλιάνι. Ανέβηκαν οι σφυγμοί μου και με έβαλε να κάνω σερβίς, στη θέση του Γκουσταβάο. Είχα άγχος, δεν έτρεμα, αλλά δεν ήθελα να κάνω λάθος μπροστά σε τόσο κόσμο. Στο πρώτο σερβίς κάναμε μπλοκ, ήρθε ο Τράβιτσα με αγκάλιασε και με σήκωσε στον αέρα. Με το που μπήκα ήρθαν και μου έδωσαν κουράγιο όλοι οι παίκτες. Δυστυχώς έχασα το δεύτερο σερβίς.

Είχαν έρθει οι δικοί σου στο ΣΕΦ.

Ναι, στις εξέδρες ήταν ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο πρώτος προπονητής μου. Χάρηκα πολύ.

Και γίνεται νέο θαύμα και σε καλούν στην Εθνική ανδρών, παρότι έπαιξες μόλις για δύο σερβίς σε ανδρική ομάδα.

Είχα παίξει και 5 πόντους με τον ΟΦΗ.

Θα πάρεις τη θέση του δεύτερου πασαδόρου, αφού την πρώτη την έχει ο Μάρκος Γαλιώτος.

Και οι τρεις πασαδόροι πέρασαν από τον Ολυμπιακό.

Θα κοπείς για τέταρτη φορά;

Δεν ξέρω, μακάρι όχι. Στα φιλικά με την Τυνησία μοιραστήκαμε τη θέση με τον Πετσιά.

Εμπιστεύονται οι παλιοί παίκτες έναν 19χρονο;

Ναι, δεν υπάρχει θέμα, εγώ μοιράζω το παιχνίδι, δεν γίνεται διαφορετικά.

Ο προπονητής Ντάντε που υπήρξε πασαδόρος τι σου λέει;

Με βοηθάει και με διορθώνει, ζω ένα όνειρο. Μένω στο ξενοδοχείο και κάνω προπονήσεις με τους καλύτερους παίκτες της Ελλάδας.

Τολμάς; Παίζεις πρώτο χρόνο;

Ναι, μου αρέσει πολύ να παίζω πρώτο χρόνο. Χωρίς ρίσκο δεν μπορείς να κερδίσεις. Οι προπονητές δίνουν ευκαιρίες σε νέα παιδιά, όχι μόνο σε εμένα. Με είχαν δει από το YouTube στα παιχνίδια του εφηβικού.

Ο Πετσιάς είναι «εχθρός» σου; Ένας από τους δύο πάει στο Ευρωβόλεϊ.

Όχι, έχουμε πολύ καλές σχέσεις, μακάρι να είμαι όμως εγώ στην τελική επιλογή της 14άδας.

Του χρόνου πού θα παίξεις;

Θα πάω δανεικός στην Κηφισιά γιατί στην ανδρική ομάδα θα παίξουν Τράβιτσα, Κομητούδης. Θα είμαι δεύτερος πασαδόρος πίσω από τον Στιβαχτή. Μέχρι στιγμής, μου έχουν πάει όλα τέλεια.

Τι ομάδα είσαι;

Ήταν ο μπαμπάς Ολυμπιακός και φυσικά κι εγώ. Και όταν παίζεις στον Ολυμπιακό, είναι ένα παραμύθι!

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΣΤΙΣ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023