Τριζόνια: Ένας παράδεισος στον Κορινθιακό Κόλπο

Τα Τριζόνια περικλείονται από τρία μικρότερα νησάκια τον Αγ. Ιωάννη, το Πλανέμι και το Πρασούδι. Είναι προσβάσιμα με τακτική επικοινωνία μέσω πλοιαρίου από τον οικισμό Χάνια.

Τριζόνια: Ένας παράδεισος στον Κορινθιακό Κόλπο

Για την προέλευση της ονομασίας του νησιού κυριαρχούν τρεις απόψεις. Σύμφωνα με την πρώτη το νησί πήρε το όνομά του από το ομώνυμο ζωύφιο, σύμφωνα με την δεύτερη άποψη το όνομα αποτελεί παραφθορά του τριονήσια, όνομα που περιέγραφε το σύμπλεγμα των Τριζονίων που περιλαμβάνει τρία κύρια νησιά (Αγ. Ιωάννης, Πλανέμι και Πρασούδι), ενώ σύμφωνα με την τρίτη άποψη το όνομα προέρχεται από τις τρεις ζώνες, δηλαδή από τα τρία σημεία πρόσβασης στο νησί.

Στο κέντρο του δεσπόζει το γραφικό και άριστα προφυλαγμένο φυσικό λιμάνι διαμορφωμένο τα τελευταία χρόνια σε μαρίνα σκαφών αναψυχής, που πλέουν στον Κορινθιακό και ακολουθούν την πορεία Πειραιάς-Λευκάδα, κάνοντας στάση για διανυκτέρευση. Το ψηλότερο σημείο του, η Aετόραχη, βρίσκεται σε υψόμετρο 106 περίπου μέτρων από τη θάλασσα. Το νησί διαθέτει τρεις παραλίες.

Η μεγαλύτερη, με την κοκκινωπή αμμουδιά της, βρίσκεται στην θέση Πούντα 2 χλμ. νοτιοανατολικά από το λιμάνι. Δύο ακόμα μικρές παραλίες που ονομάζονται Άσπρα Χαλίκια και Καψάλες, βρίσκονται στην νότια και δυτική πλευρά αντίστοιχα του νησιού, απέναντι από την Πελοπόννησο. Η βλάστηση του νησιού περιλαμβάνει ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια, φραγκοσυκιές, δενδροκυπάρισσα, πυκνούς σχίνους, πουρνάρια και ευκαλύπτους.

Επί τουρκοκρατίας, υπήρχε στα Τριζόνια λοιμοκαθαρτήριο, ενώ μετά το 1821, το νησί πέρασε στη δικαιοδοσία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.

Ο πληθυσμός του νησιού είναι 50 μόνιμοι κάτοικοι το χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι φτάνει περίπου στους 700 κατοίκους.

Στα Τριζόνια ο επισκέπτης μπορεί κυρίως να γευτεί μια μεγάλη γκάμα από θαλασσινά αλλά και παραδοσιακή ψαρόσουπα.