Παρθενών, Τσαγκαράδα, Λεωνίδιο: Και βουνό και θάλασσα

Όταν σκεφτόμαστε την Χαλκιδική έχουμε στο νου μας τις παραλίες της, ιδανικές για όλες τις προτιμήσεις. Αυτό που ίσως δε γνωρίζουν πολλοί είναι το πανέμορφο ορεινό της κομμάτι, γεμάτο από πεύκα και πλατάνια. Ξεχωρίζουμε τον μικρό παραδοσιακό οικισμό του Παρθενώνα, σε υψόμετρο 320 μέτρα ένα από τα ομορφότερα χωριά της Χαλκιδικής και αυθεντικό δείγμα της μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής, με μόλις 6 μόνιμους κατοίκους. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το Νέο Μαρμαρά - λιγότερο από 5 χιλιόμετρα - συνδυάζοντας με εκπληκτικό τρόπο βουνό και θάλασσα.

Στα βυζαντινά χρόνια η ευρύτερη περιοχή ήταν μετόχι της μονής Κωσταμονίτου. Το χωριό ιδρύθηκε στα τέλη του 17ου αιώνα. Οι κάτοικοι του Παρθενώνα συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 αναδεικνύοντας σημαντικούς αγωνιστές, όπως ο Βασίλειος Ιωάννου και ο Ιωάννης Αργύρης. Στη δεκαετία του 1950-1960 οι περισσότεροι κάτοικοί του μετοίκησαν στον Νέο Μαρμαρά. Στον Παρθενώνα λειτουργεί Λαογραφικό Μουσείο.

Το Πήλιο βρίσκεται στα μισά της διαδρομής μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Η πόλη του Βόλου και το λιμάνι της είναι στην κορυφή του κόλπου, ενώ το Πήλιο υψώνεται πάνω του. Μια κορυφογραμμή από λόφους κατεβαίνει από το βουνό στη νοτιότερη άκρη, οι πλαγιές των οποίων είναι καλυμμένες με καστανιές και ελαιώνες. Αγαπημένος προορισμός, η Τσαγκαράδα, ιδανικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας, καθώς βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά του βουνού και παράλληλα σε απόσταση αναπνοής από τις φημισμένες παραλίες Παπά Νερό, Μυλοπόταμος και Άγιος Ιωάννης.

Βρίσκεται στις πλαγιές του Πηλίου σε απόσταση 55 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά του Βόλου και ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 543 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Το τοπωνύμιο «Τσαγκαράδα» έχει σχέση με τα παπούτσια και βασίζεται στο ότι το χωριό κάποτε ονομαζόταν «Τσαγκαράδες». Μια άλλη εκδοχή στηρίζεται σε ετυμολογία ξένων λέξεων, κυρίως σλάβικων, που σχετίζονται με την «ωραία θέα». Μπορεί και να προέρχεται από το αραβικό «τσαγκάρ» που σημαίνει «βράχος». Φημολογείται ότι στο βουνό της Τσαγκαράδας κατοικούσαν οι Κένταυροι κατά την αρχαιότητα. Υπήρξε επίσης το πεδίο της «Γιγαντομαχίας» και το αγαπημένο θέρετρο των θεών του Ολύμπου. Στο Πήλιο πήγαιναν για κυνήγι θεοί, βασιλιάδες και πρίγκιπες. Εδώ έγινε και ο γάμος του θνητού Πηλέα με τη θεά Θέτιδα, καθώς επίσης και ο πρώτος διαγωνισμός ομορφιάς ανάμεσα στις πανέμορφες θεές Ήρα, Αθήνα και Αφροδίτη.

Το Λεωνίδιο ένα γραφικό χωριό, με περιποιημένα στενά δρομάκια, ανάμεσα από κομψά αρχοντικά, μετά από τις βουτιές μας στην απέραντη παραλία Πούλιθρα. Είναι χτισμένο στις ακτές του Μυρτώου πελάγους κάτω από το όρος Πάρνωνας. Απέχει 93 χλμ. από την Τρίπολη και 210 χλμ. από την Αθήνα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 3.826 κατοίκους. Υπάρχει τακτική οδική συγκοινωνία με τα ΚΤΕΛ για Αθήνα, Άργος και Τρίπολη.

Το Λεωνίδιο πήρε το όνομά του από το εκκλησάκι του Αγίου Λεωνίδα, που αναφέρεται σε χρυσόβουλο του Ανδρονίκου Παλαιολόγου το 1293. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Λεωνιδίου είναι ο επιβλητικός κόκκινος βράχος που ορθώνεται πάνω από τον οικισμό. Το Λεωνίδιο είναι σήμερα χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός. Ο πληθυσμός του είναι Τσακώνικης καταγωγής και ανήκει στους οικισμούς που ομιλείται ακόμα και σήμερα η Τσακωνική διάλεκτος. Οι Τσάκωνες είναι απόγονοι δωρικόφωνων Λακώνων