ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ: Οι Κολυμπήθρες στην Πάρο

Οι Κολυμπήθρες βρίσκονται στην Πάρο, αλλά η μορφή τους δε φέρνει την Κυκλαδίτικη μορφή. Ονομάστηκαν έτσι, επειδή οι βράχοι βρέχονται από τα νερά του Αιγαίου Πελάγους και θυμίζουν κολυμπήθρες.

Στη Πάρο πήγα μικρός, άντε να είχα κλείσει τα 10, αλλά η ομορφιά του νησιού είναι ακόμα χαραγμένη στη μνήμη μου. Ίσως επειδή όταν είδα το νησί και ιδιαίτερα τις Κολυμπήθρες ήμουν παιδί. Και τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ. Η ιδιαίτερη και άγρια ομορφιά τους σε συναρπάζει.

Η ερώτηση κλασική. Γιατί τις ονόμασαν έτσι μπαμπά; Μέχρι να πάρω την απάντηση μου όταν είδα τους βράχους να βρέχονται στο πάνω μέρος. Βράχια χωρίς αιχμές, σχεδόν σφαιρικά, με λείες επιφάνειες λες και κάποιος αρτίστας τα περιποιήθηκε για να πάρουν τη σημερινή μορφή τους.

Προχωρώντας, τις ίδιες αυτές πέτρες θα τις δείτε ενσωματωμένες στις ξερολιθιές, τις μάντρες και τα τοιχία που έχουν χτίσει οι Παριανοί με τον κλασικό κυκλαδίτικο τρόπο: πέτρα στην πέτρα, τόσο αριστοτεχνικά δεμένες που δεν είναι απαραίτητο κανένα συνδετικό υλικό, όπως άμμος ή τσιμέντο. Προσέξετε: Η κάθε «κολυμπήθρα» είναι μακριά από την άλλη αλλά αν θελήσετε να τις δείτε όλες τότε μπορείτε είτε να κολυμπήσετε είτε να σκαρφαλώσετε.

Για τους… παράξενους που λέω εγώ (ίσως γίνω και εγώ όταν μεγαλώσω) είναι ο καλύτερος προορισμός. Γαλήνη, ηρεμία και απομόνωση αφού δεν υπάρχουν beach bar να παίζουν στη διαπασών τη μουσική.

Αντιθέτως, οι μικρές αυτές αμμουδιές δίνουν τη δυνατότητα στο λουόμενο να καθίσει σε ξαπλώστρα παρέα πάντα με την ομπρέλα και να αράξει με τις ώρες κάτω από τον ήλιο των Κυκλάδων και παράλληλα μπροστά στα γαλάζια νερά.

Βέβαια, τα νερά μπορεί να είναι και πράσινα ή βαθύ μπλε, αναλόγως τις σκιές των βράχων που καθρεπτίζονται στη θάλασσα…