Τα τραγούδια έχουν Ιστορία: Ο «Γάτος» - Στέλιος Καζαντζίδης, νιαουρίζει ο Γιώργος Ζαμπέτας

Το 1953 ο νεαρός Στέλιος Καζαντζίδης έχτιζε ακόμα τα θεμέλια της μεγάλης καριέρας του με καθοδηγητή τον Γιάννη Παπαϊωάννου ο οποίος αφού τον τράβηξε από την αφάνεια με τις περίφημες "βαλίτσες" του έδωσε κι άλλα τραγούδια.

Ένα από αυτά ο θρυλικός «Γάτος» λαϊκή αλληγορία στην οποία συμμετέχει και ο άγνωστος τότε Γιώργος Ζαμπέτας παίζοντας μπουζούκι και νιαουρίζοντας για τις ανάγκες του τραγουδιού.

Το νιαούρισμα του Ζαμπέτα παραμένει μέχρι σήμερα μια από τις πιο επιτυχημένες μιμήσεις στη δισκογραφία, που δηλώνει την ανεμελιά και την αυθεντικότητα μιας εποχής η οποία χάθηκε δια παντός στο λαϊκό τραγούδι. Τους στίχους υπογράφει ο Ηλίας Χάλης.

Ο Γάτος

Σοβαρός και μπουμπουνάτος,
στην κυρά του λέει ο γάτος,
έλα δω, κυρά ψιψίνα,
που όλο τρέχεις στην Αθήνα,
τι γυρίζεις μες στα πονηρά σοκάκια,
δεν σεβάστηκες ετούτα τα μουστάκια.

Σαν καλή, καλή κυρία
το ‘σκασες στην ευκαιρία
κι όλο πόζα και στολίδια,
βγήκες σ’ άλλα κεραμίδια
και τριγύρω σου οι γάτοι στην αράδα,
νιαουρίζαν και σου κάνανε καντάδα.

Δεν νοιαζόμουνα πεντάρα,
μ’ αφού είσαι κατεργάρα,
θα σε δέσω στην ουρά μου,
για να σ’ έχω πια κοντά μου
κι έτσι πια θα σταματήσουν τα σοκάκια
και περήφανα θα στρίβω τα μουστάκια
κι έτσι πια θα σταματήσουν τα σοκάκια
και περήφανα θα στρίβω τα μουστάκια.