Τα τραγούδια έχουν ιστορία: Γιατί ο Παπαϊωάννου χαιρόταν όταν έβλεπε τον Ζέπο; (vid)

Ο Ανδρέας Ζέπος είναι ένας πραγματικός μύθος, καπετάνιος και ηγεμόνας στον όρμο του Φαλήρου. Από το μαγικό Αϊβαλί των αρχών του 20ουαιώνα ο Ανδρέας Ζέπος θα φτάσει στην Αίγινα με τη μητέρα του και αργότερα στον Πειραιά όπου θα αγοράσει ένα γρήγορο τρεχαντήρι και θα αρχίσει να οργώνει τα νερά του Σαρωνικού.

Προπολεμικά ακόμα το ψάρεμα θα μπορούσε να τον κάνει πάμπλουτο αν ο ίδιος δεν είχε το κακό συνήθειο να χαλά περιουσίες στα μπουζούκια και ειδικά στα μαγαζιά που δούλευε ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο οποίος πριν ακόμα φτιάξει όνομα στην ρεμπέτικη πιάτσα μαθήτευσε ως ψαράς στο καΐκι του.

Ο Παπαϊωάννου αναγνωρίζοντας την κουβαρντοσύνη του καπετάνιου, έγραψε προς τιμήν του το αθάνατο συρτό: «Καπετάν Ανδρέα Ζέπο!» Χαιρόταν όταν τον έβλεπε να εισβάλει με αστείρευτο κέφι και να σκορπά χρυσές λίρες στα πόδια του. Λέγεται μάλιστα ότι παραποιούσε συχνά τα λόγια. Αντί «χαίρομαι όταν σε βλέπω», τον παρότρυνε τραγουδώντας «Βάλ’το χέρι στο γιλέκο».

Στα χρόνια της Κατοχής ο Ζέπος έγινε ήρωας μοιράζοντας την ψαριά του στους άπορους Πειραιώτες. Το 1946 ο Παπαϊωάννου γραμμοφώνησε το τραγούδι του Ζέπου γιγαντώνοντας ακόμα περισσότερο το μύθο του.

Δυστυχώς όμως ο σκορποχέρης και γλεντζές καπετάνιος δεν είχε καλό τέλος. Πέθανε πάμπτωχος το 1969 σε ηλικία 55 χρόνων από κίρρωση του ήπατος πληρώνοντας το πάθος του για το πιοτό και λίγο έλειψε να γίνει έρανος για να καλυφθούν τα έξοδα της κηδείας του.

Καπετάν Αντρέα Ζέπο

Μια ψαροπούλα είναι αραγμένη
μπρος στ’ ακρογιάλι
τον Ζέππο περιμένει
καπετάν Αντρέα Ζέππο
χαίρομαι όταν σε βλέπω

Όλοι καλάρουνε μα δεν βγάζουν ψάρια
καλάρει ο Ζέππος και βγάζει καλαμάρια Έ
για μόλα, έγια λέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα

Μέσα απ’ το τσούρμο του είναι όλοι ιππότες
έξι απ’ την Κούλουρη
και έξι Αϊβαλιώτες
καπετάν Αντρέα Ζέππο
χαίρομαι όταν σε βλέπω

Στίχοι, Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου