Ο δημοφιλέστερος Έλληνας τραγουδιστής του 20ου αιώνα έκανε αντίσταση κατά των Γερμανών

Τενόρος υψηλών προδιαγραφών υπηρέτησε το ελαφρό τραγούδι κρατώντας το σε υψηλό επίπεδο δημοφιλίας σε όλη τη δεκαετία του '50, κάτι που έκανε τον Τσιτσάνη να δηλώσει: «Όσο υπάρχει αυτός δεν μπορεί το λαϊκό τραγούδι να σηκώσει κεφάλι». Ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του Καζαντζίδη και του Γαβαλά και επηρέασε αμφότερους στο ξεκίνημά τους.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1936 και αναδείχθηκε στην Κατοχή, συνδυάζοντας το τραγούδι με την Αντίσταση κατά των Γερμανών. Προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον αγώνα της απελευθέρωσης και για τις πράξεις του τιμήθηκε με το Αριστείο της Εθνικής Αντίστασης.

Στα χρόνια του '50 και στη σφοδρή αντιπαλότητα μεταξύ ελαφρού και λαϊκού τραγουδιού ήταν αυτός που έκρινε το αποτέλεσμα. Η αγάπη του κόσμου για το πρόσωπό του υπήρξε παροιμιώδης, επισκιάζοντας τη δημοφιλία όλων των άλλων καλλιτεχνών της εποχής ελαφρών και λαϊκών.

Έκανε ανυπέρβλητες επιτυχίες με τα τραγούδια: «Αυτός ο άλλος», «Ένα βράδυ που ’βρεχε», «Σκαλί σκαλί θα κατεβώ» «Κάιρο», «Άρχισαν τα όργανα». Αξιομνημόνευτη και η συμμετοχή του στο Τρίο Μπελκάντο. Ο Νίκος Γούναρης αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό κεφάλαιο του λαϊκού πολιτισμού όσο και της Ιστορίας του τόπου.

Έφυγε στα πενήντα του χρόνια νικημένος από τον καρκίνο που εξελίχθηκε πάνω σε ένα παλιό τραύμα εξαιτίας του οποίου έφερε ξύλινο πόδι.