«Ο πιο καλός τραγουδιστής» γράφτηκε για τον Τζίμι Χέντριξ

«Είναι πάρα πολλές αυτές οι ιστορίες. Όταν φτιάχνεις ένα τραγούδι, στην ουσία τι κάνεις; Καταφέρνεις να εκφράσεις κάτι που θα μπορούσε να μπει στο στόμα κάποιου άλλου που δεν μπορεί να το πει, επειδή δεν έχει τον τρόπο, δεν έχει τις λέξεις. Η δυνατότητα για έκφραση εμπεριέχει ένα στοιχείο λύτρωσης, εκφράζεσαι και φεύγει ένα βάρος από πάνω σου, ανακουφίζεσαι. Αυτή είναι η δουλειά μας. Δεν έγραφα ποτέ τραγούδια για να μπουν στα τσαρτ ή για να κάνουν επιτυχία, όσο κι αν χαιρόμουν όταν αυτό συνέβαινε. Ο στόχος μου δεν ήταν ποτέ το χιτ, πέρα από μια μικρή περίοδο το ‘88-’89 που βρέθηκα σε δύσκολη θέση και αναρωτήθηκα τι θα μπορούσα να κάνω για να έχω επιτυχία. Μιλάμε για μια πολύ σύντομη παρένθεση σε όλη μου την πορεία. Με ένοιαζε πάντα τι αξίζει να ειπωθεί, τι θα μπορούσα να γράψω επειδή ένιωσα κάτι το οποίο, διατυπώνοντάς το, ίσως να βοηθούσε τους ανθρώπους με ένα προικιό ζωής, με κάτι σημαντικότερο από την τροφή ή τον ύπνο τους. Ένας ανακουφισμένος άνθρωπος, κάποιος που έχει εκφραστεί, είναι λίγο πιο ελαφρύς, άρα και λίγο πιο ανοιχτός στη ζωή» έλεγε ο Κώστας Τουρνάς.

Ο θάνατος του Τζίμ Χέντριξ συγκλόνισε όλους τους φίλους της μουσικής και από εκεί εμπνεύστηκε ο Κώστας Τουρνάς για να γράψει το τραγούδι «ο πιο καλός τραγουδιστής».

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1970, ο Τζίμι Χέντριξ συνάντησε τη φίλη του, Μόνικα Ντάνεμαν, στο ξενοδοχείο Samarkand του Νότινγκ Χιλ στο Λονδίνο. Μετά από κατανάλωση αλκοόλ, η Ντάνεμαν οδήγησε τον Χέντριξ στο σπίτι φίλου τους, όπου παρέμειναν για λίγη ώρα και μετά επέστρεψαν στο διαμέρισμα της, στις τρεις τη νύχτα.

Σύμφωνα με τη μοναδική μαρτυρία από τη Ντάνεμαν, παρέμειναν άυπνοι μέχρι τις επτά το πρωί, όταν και αποφάσισαν να κοιμηθούν. Τέσσερις ώρες αργότερα, βρήκε τον Χέντριξ ζωντανό αλλά αναίσθητο και χωρίς να μπορεί να ξυπνήσει. Αμέσως, κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφθασε 18 λεπτά αργότερα και μετέφερε τον Χέντριξ στο νοσοκομείο St. Mary Abbot's, όπου ανακοινώθηκε ο θάνατός του στις 12:45 της 18ης Σεπτεμβρίου 1970. Λίγο νωρίτερα, το μήνυμα που βρήκε ο Κρις Τσάντλερ στον τηλεφωνητή του ήταν μια κραυγή αγωνίας: «Χρειάζομαι βοήθεια».

Ο «μαύρος Έλβις Πρίσλεϊ», ο «Άρτουρ Ρουμπινστάιν της κιθάρας», η «βόμβα Χέντριξ» έσβησε στο απόγειο της καριέρας του.

Γεια σου, γεια σου
ποιος σου έκλεψε ας ξέραμε τη χαρά σου
Γεια σου, γεια σου
ας μπορούσα για λίγο να μπω στην καρδιά σου
Γεια σου, γεια σου, γεια σου γεια σου

Ο πιο καλός καλός τραγουδιστής
μες στα αστέρια εχάθη
και κανείς δε θα μάθει
από λάθος αν χάθηκε ή αν το ήθελε αυτός

Γεια σου, γεια σου
ποιος σου έκλεψε ας ξέραμε τη χαρά σου
Γεια σου, γεια σου
ας μπορούσα για λίγο να μπω στην καρδιά σου
Γεια σου, γεια σου, γεια σου γεια σου

Όλο το σύμπαν, σύμπαν άκουσε
τα τραγούδια του τότε
τα τραγούδια που λέγαν
πως η αγάπη είναι ό,τι χρειάζεσαι εσύ κι εγώ

Γεια σου, γεια σου
ποιος σου έκλεψε ας ξέραμε τη χαρά σου
Γεια σου, γεια σου
ας μπορούσα για λίγο να μπω στην καρδιά σου
Γεια σου, γεια σου, γεια σου γεια σου

Ο πιο καλός καλός τραγουδιστής
Αν στο χάος πλανιέται
Κι αν ακούει τι λέμε
Ας ξάναρθει να δώσει ζωή στο τραγούδι κι εμάς