Take five: Όλη η αλήθεια για έναν μύθο

Στη μακρόχρονη ιστορία της τζαζ δεν πρέπει να υπάρχει άλλη μελωδία που να αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό τόσο όσο το "Take five". Λίγοι ωστόσο έχουν συνειδητοποιήσει πως αυτή η κοσμαγάπητη σύνθεση που ταυτίστηκε με τον πιανίστα Ντέιβ Μπρούμπεκ έχει άλλο «πατέρα».

Το Take five έγινε γνωστό από το κουρτέτο του Ντέιβ Μπρούμπεκ, σύμφωνοι. Η μελωδία όμως ανήκει στον σαξοφωνίστα του συγκροτήματος, τον Πολ Ντέσμοντ, ένα χαλαρό τύπο, που στη ζωή του υπήρξε μεγάλος γυναικάς. Ο Ντέσμοντ συνέθεσε αυτή τη μουσική κατά παραγγελία του ντραμίστα Πολ Μορέλο, απλά για να δείξει ότι ο Μορέλο μπορούσε να κάνει παπάδες σε ρυθμό 5/4.

Το κομμάτι γράφτηκε σε μι ύφεση μινόρε. Η πρώτη απόπειρα ηχογράφησης στις 25 Ιουνίου 1959 δεν κατάφερε να ευοδωθεί ύστερα από 20 αποτυχημένες προσπάθειες. Χρειάστηκε μια δεύτερη ηχογράφηση στη 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου και τέσσερις μέρες μετά το κουαρτέτο του Μπρούμπεκ το έπαιξε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό στο Νιούπορτ τζαζ φεστιβάλ.

Ο Μπρούμπεκ ισχυρίστηκε ότι το Take five δεν είναι ακριβώς δημιουργία του Ντέσμοντ αλλά πρόκειται για συνδημιουργία όλων των μελών. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα κομμάτι που μπήκε την τελευταία στιγμή στο άλμπουμ Dave Brubeck Quartet. Ο Μπρούμπεκ λέει ότι εμφανίστηκε ο Ντέσμοντ με δύο ασύνδετες ιδέες τις οποίες δεν ήξερε πώς να γεφυρώσει και ποια από τις δύο να προτάξει. Ο Μπρούμπεκ ανέλαβε να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά και αυτό που προέκυψε έχει ως ένα βαθμό και τη δική του συμβολή. Ο τίτλος ανήκει στον Μπρούμπεκ ο οποίος επέμεινε παρά τις επιφυλάξεις του Ντέσμοντ. Ο σαξοφωνίστας θεωρούσε ότι κανείς δεν θα ήξερε τη σημασία του αλλά ο Μπρούμπεκ με τον Μορέλο του είπαν: «Μόνο εσύ σε όλη την Αμερική δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτός ο τίτλος». Σύμφωνα με τον Μπρούμπεκ, ο Ντέσμοντ του είπε πριν αρχίσει το σόλο: «Παίζε συνέχεια από πίσω μου, αλλιώς θα χαθώ και δεν θα ξέρω πού πατώ και πού βρίσκομαι».