Το τελευταίο τραγούδι που κόπηκε από την λογοκρισία, εν μέσω Δημοκρατίας...
Η χούντα των συνταγματαρχών είχε επιτροπή λογοκρισίας που απαγόρευε τα "επικίνδυνα" τραγούδια ή άλλαζε τους στίχους τους. Η λογοκρισία συνεχίστηκε ως το 1991.
Το τελευταίο τραγούδι που «κόπηκε» ήταν το κοινωνικό λαϊκό ζεϊμπέκικο του Γιάννη Λεμπέση με τίτλο «Τρέμω για το μέλλον» τον Μάρτιο του 1991.
Όταν η επιτροπή λογοκρισίας «έκοψε» το εν λόγω τραγούδι που προοριζόταν για το δίσκο του Λεμπέση με τίτλο «Επιμένω» (1991) ο τραγουδοποιός έστειλε την πάρα κάτω επιστολή στις μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες το Μάρτιο του 1991:
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
«Ούτε θέλω να πολιτικολογήσω, ούτε να δημιουργήσω εντυπώσεις, ούτε να κάνω ντόρο και θόρυβο γύρω από το όνομά μου και το καινούργιο δίσκο που ετοιμάζω να κυκλοφορήσω σε λίγες μέρες. Απλά αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 1991 η επιτροπή λογοκρισίας να ενεργοποιείται και να κόβει ένα στίχο που το μόνο που προσπαθεί είναι να θίξει μερικά κοινωνικά προβλήματα που νομίζω λίγο-πολύ όλοι μας έχουμε επισημάνει.
Δεν είναι δυνατόν από τη μια να κοπτόμαστε δήθεν για καλό Ελληνικό τραγούδι, και ιδίως για στίχο που θίγει κοινωνικά θέματα και από την άλλη να έρχονται οι κύριοι της λογοκρισίας και να φρενάρουν με τις αποφάσεις τους κάθε απόπειρα προβληματισμένου στίχου. Με αυτά τα λίγα λόγια σας επισυνάπτω τους στίχους πού λογοκρίθηκαν. Αν νομίζετε ότι έπρεπε να λογοκριθούν καλώς. Αλλιώς νομίζω ότι πρέπει να καταγγελθούν δημόσια αυτές οι αποφάσεις της επιτροπής. Οι στίχοι είναι:
Είμαι σε μεγάλο, κουκλί μου, δίλλημα
μέσα απ’ την καρδιά μου άκου μήνυμα.
Και σε αγαπάω και σε λαχταρώ
μα να προχωρήσω πιο πέρα δεν τολμώ.
Τρέμω για το μέλλον βρε κορίτσι μου
φόβος μ’ έχει πιάσει μα την πίστη μου.
Τι παιδιά να βγάλεις σ’ αυτήν την κοινωνία
πρέζα αντί για γνώση δίνουν στα σχολεία.
Όλα αμφισβητούνται και μπερδεύονται
ηθικές κι αξίες ταλαντεύονται.
Μια εικόνα δήθεν όμορφης ζωής
στην ουσία όμως σε φάση παρακμής.
Τρέμω για το μέλλον…
Στο ρυπογόνο νέφος των σλόγκαν, των σουξέ
κάτι σωστό αν τολμήσεις περνάει βερεσέ
και κάτι αεριτζήδες σ’ αυτήν τη σύγχυση
τα καταφέρνουν να χουν βάρος κι απήχηση.
Τρέμω για το μέλλον…
Άλλους τους βολεύει αυτή η κατάσταση
κι άλλοι ζουν κομπάρσοι σε φλου παράσταση.
Κι άλλοι ευτυχισμένοι για τα δεδόμενα
αφού κάθε εβδομάδα βγάζουν και γκόμενα.
Τρέμω για το μέλλον…
Ο δημοσιογράφος τηςε «Ελευθεροτυπίας» Γιώργος Βότσης, ενεργοποιήθηκε και έγραψε ένα σύντομο αλλά στοχευμένο και καυστικό σημείωμα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα την Τρίτη 19 Μαρτίου 1991 με τίτλο «Λογοκρισία»:
«Κι άλλο κρούσμα λογοκρισίας στα τραγούδια. Απτόητες από το θόρυβο οι λογοκριτικές επιτροπές συνεχίζουν το έργο τους. Θύμα της τώρα ο τραγουδοποιός Γιάννης Λεμπέσης. Μερικοί από τους στίχους για το καινούργιο του δίσκο που κόπηκαν από τη λογοκρισία (και κάνει αναφορά στις παραπάνω στροφές)…
Και για να μην ταλαντεύονται, προφανώς «ηθικές και αξίες» επενέβη δραστικά η λογοκρισία-τρομάρα μας....Με την ευκαιρία: Το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, όπως μαθαίνουμε, προσανατολίζεται να κάνει σύσταση σε όλους τους δημοσιογράφους-μέλη τους για το αυτονόητο: Να μη μετέχουν στις επιτροπές λογοκρισίας. Κάτι είναι κι αυτό μια και συνηθίσαμε να τα καταπίνουμε όλα αμάσητα».
Μετά από λίγες μέρες ο τότε υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης, ο αείμνηστος Μιλτιάδης Εβερτ ανήγγειλε την κατάργηση της λογοκρισίας στο Ελληνικό τραγούδι, και η Ιστορία γράφει ότι το τελευταίο «θύμα» της ήταν το τραγούδι του Γιάννη Λεμπέση με τίτλο «Τρέμω για το μέλλον».
Ακούστε το εν λόγω τραγούδι στην ηχογράφηση του 1991 λογοκριμένο
Και στην ηχογράφηση του 2010 χωρίς λογοκρισία..
