«Αγωνία»: Ο Βοσκόπουλος έκανε καριέρα με τραγούδι του Φίλιππου Νικολάου

Κέντρο «Αναμνήσεις», 1969. Παίζει και τραγουδά ο Γιώργος Ζαμπέτας, έχοντας δίπλα του την Μανταλένα και τον Φίλιππο Νικολάου, που τραγουδούσαν επιτυχίες του μεγάλου συνθέτη και σολίστα ηχογραφημένες από άλλους τραγουδιστές.

Ο Φίλιππος Νικολάου καθηλωμένος σε μια καρέκλα, πίεζε τον Ζαμπέτα να τον αφήσει να κάνει πίστα, λέγοντάς του πως δεν θεωρεί τον εαυτό του ένα κοινό τραγουδιστή του πάλκου.

Ο Ζαμπέτας είχε στο μυαλό του ένα συγκεκριμένο σκηνικό και όπως ήταν φυσικό κλοτσούσε λίγο στην αρχή. Επειδή όμως ο νεαρός τραγουδιστής συνέχιζε το... ψηστήρι, αναγκάστηκε να του δώσει μέτρα στην πίστα, προικίζοντάς τον μάλιστα με ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι. Ο Φίλιππος Νικολάου από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε να τραγουδά:

«Η καρδιά μου πληγωμένη

Σαν καμπάνα ραγισμένη

μυστικά με βασανίζει με μανία

η ζωή πριν μας χωρίσει

προσπαθώ να βρω μια λύση

αγωνία, αγωνία, αγωνία...»

Ονειρευόταν κάποια στιγμή να το γυρίσει και σε δίσκο με την καθοδήγηση του Ζαμπέτα. Να όμως που στη ζωή δεν έρχονται όλα όπως τα σχεδιάζουμε. Ένα βράδυ στα πρώτα τραπέζια βρισκόταν ο Τόλης Βοσκόπουλος, που όταν άκουσε το τραγούδι κατάλαβε πως ήταν κομμένο ραμμένο στα μέτρα του.

Άλλαξε ματιές γεμάτες νόημα με τον Ζαμπέτα, που όταν πήγε στο τραπέζι του ούτε λίγο ούτε πολύ του το έδωσε το τραγούδι για το στούντιο. Οι δυο τους είχαν αναπτύξει μια ιδιαίτερη φιλία και συνοδοιπορούσαν εκείνα τα χρόνια δισκογραφικά.

Ο Φίλιππος Νικολάου που έπιασε διαισθητικά όλο αυτό το παιχνίδι πίσω από την πλάτη του, πικράθηκε και σε λίγες μέρες αποχώρησε από το μαγαζί. Αισθάνθηκε αδικημένος, καθώς ένα τραγούδι που ο ίδιος λανσάρισε με τόση επιτυχία στο μαγαζί πέρασε έτσι χωρίς καμιά εξήγηση σε άλλα χέρια. Ζαμπέτας και Φίλιππος Νικολάου συναντήθηκαν ξανά ύστερα από 12 χρόνια στη ΦΑΝΤΑΣΙΑ και τότε ο τραγουδιστής υποδέχθηκε τον συνθέτη με σεβασμό, ξεχνώντας τα παλιά, και παρότι οι ισορροπίες είχαν αντιστραφεί υπέρ του.

Ο Ζαμπέτας συγκινημένος από την αγέρωχη στάση του τραγουδιστή, ψέλλισε μόνο:

«Πώς αλλάζουν οι καιροί, ρε μάγκα!»