Ένα σουξέ του Καλδάρα βοήθησε να μη χάσουν το ψωμί τους οι εργάτες της Columbia

Τα λαϊκά τραγούδια δεν πλούτιζαν μόνο τις δισκογραφικές, βοηθούσαν να κρατούν τη δουλειά τους και οι άνθρωποι του μόχθου

Ένα σουξέ του Καλδάρα βοήθησε να μη χάσουν το ψωμί τους οι εργάτες της Columbia

Ο Απόστολος Καλδάρας είναι ασφαλώς ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του λαϊκού μας τραγουδιού. Από το εμβληματικό «Νύχτωσε χωρίς Φεγγάρι» μέχρι τα τραγούδια της «Μικράς Ασίας» ο Απόστολος διέγραψε μια λαμπρή πορεία μέσα στην οποία χώρεσαν πραγματικά διαμάντια.

Ο Καλδάρας, ωστόσο, δεν ήταν μόνο ένας ευφάνταστος συνθέτης αλλά κι ένας σοβαρός και δίκαιος άνθρωπος για τον οποίο ποτέ δεν ακούστηκε κακή κουβέντα στον αμφιλεγόμενο χώρο της ελληνικής δισκογραφίας.

Το 1963 ο Καλδάρας ήταν πια ένας κινητήριος μοχλός της ελληνικής μουσικής. Έχοντας πίσω του ένα σωρό επιτυχίες από τη δεκαετία του '50, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν και κάποια τραγούδια του με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Πόλυ Πάνου, συνεχίζει να συνθέτει και να ηχογραφεί με τα μεγάλα ονόματα.

Τη χρονιά εκείνη η Columbia σημείωνε μια μικρή κάμψη στις πωλήσεις και με τη διαφαινόμενη αποχώρηση του Καζαντζίδη, το διευθυντικό επιτελείο της εταιρίας είχε αποφασίσει να απολύσει τους έκτακτους υπαλλήλους του εργοστασίου. Το γεγονός τελικά ότι δεν απολύθηκαν οι άνθρωποι αυτοί το οφείλουν σε ένα πολύ μεγάλο σουξέ, το «Όσο αξίζεις εσύ», σε στίχους και μουσική του Απόστολου Καλδάρα που ερμήνευσε καταπληκτικά ο Μανώλης Αγγελόπουλος