Ποιος ήταν τελικά ο πιο νταής ρεμπέτης
Έχουν κατά καιρούς ακουστεί ένα σωρό φήμες για τις παλικαριές των ρεμπέτηδων. Ένας όμως ήταν πραγματικά νταής.
Τα νταηλίκια ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής των ρεμπέτηδων. Οι ρεμπέτικες νύχτες γεμάτες αγριάδα και καβγάδες και πολλοί από τους δημιουργούς που δικαίως σήμερα θεωρούμε πυλώνες του ρεμπέτικου ενεπλάκησαν όχι σε μια αλλά σε πολλές φασαρίες.
Δεν είναι λίγα τα επεισόδια που ο Βαμβακάρης, ο Παπαϊωάννου και ο Χιώτης κλήθηκαν να διαχειριστούν. Λένε πολλά για το νεύρο του Χιώτη και για την λεβεντιά του Παπαϊωάννου, όπως λένε επίσης ότι ένας από τους πιο σκληρούς νταήδες στο κουρμπέτι ήταν ο Μιχάλης Γεννίτσαρης. Παλιός μπράβος του Βλάχου είχε δείρει άσχημα ένα χωροφύλακα και είχε σουγιαδιάσει κάποιον από τους διαβόητους Κατελάνους, κάτι που τον ανάγκασε να αποσυρθεί επί μακρόν από τα πάλκα.
Ο πιο νταής ρεμπέτης όμως ήταν άλλος. Ο Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας, πρωταθλητής στην ελληνορωμαϊκή πάλη και άσος στο πιστόλι είχε τον καβγά στο αίμα του. Για τον αψύ του χαρακτήρα έφαγε πέντε χρόνια φυλακή. Πίσω όμως δεν έκανε σε καμιά περίπτωση.
Όταν ο μαγαζάτορας, ο Βλάχος που κατατρομοκρατούσε τους μουσικούς του, πήγε να κάνει τα ίδια και στον Μπαγιαντέρα, βρήκε το μάστορή του. Ο Μπαγιαντέρας τον εξευτέλισε ύστερα από μια ταραχώδη σκηνή σ' ένα καφενείο, και του παρήγγειλε πως αν τον συναντούσε ξανά θα τον παλούκωνε.
Κανείς δεν μπορούσε να τα βάλει με τον Μπαγιαντέρα.
