Μητροπάνος: «Μεγάλη φωνή ο Καζαντζίδης αλλά εγώ θα ήθελα να είμαι ο Μπιθικώτσης»

Ανεξήγητα μεροληπτικός εμφανίστηκε ο Δημήτρης Μητροπάνος σε μια συνέντευξή του στον Γιώργο Οικονομέα δηλώνοντας πως «ο Καζαντζίδης ήταν πολύ πιο μεγάλη φωνή από τον Μπιθικώτση αλλά εγώ αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στους δύο θα ήθελα να είμαι ο Μπιθικώτσης».

Εξήγησε βέβαια πως ο Μπιθικώτσης, εκτός του ότι είναι ένας σπουδαίος ερμηνευτής, υπερτερεί στο ρεπερτόριο και εκφράζει μια ολόκληρη εποχή ενώ ο Καζαντζίδης ακολούθησε τις προσωπικές του προτιμήσεις που δεν τον δικαίωσαν.

Υπάρχει, βλέπετε, αυτή η πρόχειρη και μεροληπτική άποψη πως ο Μπιθικώτσης έχει πει σπουδαία τραγούδια ενώ ο Καζαντζίδης αρκέστηκε σε μετριότητες. Όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, περιορίζονται στον «Καζαντζίδη της ξενιτιάς», διαγράφοντας μονοκονδυλιά το μεγαλειώδες ρεπερτόριο του Στέλιου στη δεκαετία του '50, τότε που τραγούδησε όλα τα διαμάντια του ύστερου ρεμπέτικου-λαϊκού, στη συνεργασία του με τον Τσιτσάνη, τον Χιώτη, τον Καλδάρα, τον Παπαϊωάννου, τον Μητσάκη και τον Δερβενιώτη. Τραγούδια που η βραχεία μνήμη ορισμένων τα έχει καταδικάσει στη λήθη.

Αλλά και στην δεκαετία του '60, όταν ο Μπιθικώτσης πράγματι ερμήνευσε σημαντικά τραγούδια, μήπως ο Καζαντζίδης υστέρησε; Κι εκείνος τραγούδησε Θεοδωράκη και Χατζιδάκι, τραγούδησε και Λεοντή και συνέχισε ερμηνεύοντας την αφρόκρεμα: Καλδάρα, Ζαμπέτα, Άκη Πάνου, ορισμένα καλά τραγούδια του Νικολόπουλου, Μάνο Λοΐζο. Την ίδια εποχή ο Μπιθικώτσης έγινε ο βάρδος του Θεοδωράκη, επανεκτέλεσε με μαγικό τρόπο τα ρεμπέτικα του Μάρκου και άλλων συνθετών αλλά όταν μπήκε στην επικράτεια του σύγχρονου τραγουδιού επέστρεψε στις δικές του συνθέσεις, που αποδείχτηκαν απλώς σουξέ της εποχής εκείνης, και είπε μερικά καλά τραγούδια του Άκη Πάνου, του Δήμου Μούτση, του Κουγιουμτζή... Αφήνω το γεγονός ότι η φωνή του είχε ταλαιπωρηθεί ανεπανόρθωτα από τα μέσα του '70 και μετά και δεν ήταν πια ο Μπιθικώτσης που ξέρουμε.

Σε κάθε περίπτωση δεν υποτιμούμε τον Μπιθικώτση, που πράγματι αποδείχθηκε μετρ της ερμηνείας, αλλά κι ο Καζαντζίδης δεν είναι μόνο ο Καζαντζίδης της ξενιτιάς κι όποιος το λέει αυτό, απλά δεν ξέρει τι του γίνεται.