Μια συμβουλή έδωσε ο Βαμβακάρης στον Μπιθικώτση

Η Ιστορία της λαϊκής μας μουσικής έχει πολλά επεισόδια κι ένα από τα λιγότερο γνωστά είναι ο παραγκωνισμός του Μάρκου από τις δισκογραφικές εταιρίες στη δεκαετία του '50.

Ο πατριάρχης του Ρεμπέτικου προπολεμικά δέσποζε στη μουσική σκηνή του τόπου κι όργωνε την Ελλάδα για να συναντήσει τους πολυάριθμους θαυμαστές του.
Ο Βαμβακάρης ξεπέρασε ακόμα και τον σκόπελο της Μεταξικής λογοκρισίας και προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα. Μεταπολεμικά, ωστόσο, η ζωή του επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο Μάρκος άρχιζε να διολισθαίνει στη λήθη και το χειρότερο έπρεπε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας. Η παραμορφωτική αρθρίτιδα και τα αναπνευστικά προβλήματα του έκαναν δύσκολη τη ζωή.

Επιπλέον οι δισκογραφικές εταιρίες τον έβγαλαν από το παιχνίδι και ο πάλαι ποτέ δημοφιλής συνθέτης και τραγουδιστής αναγκάστηκε να το ρίξει στην επαιτεία. Γύριζε με το μπουζούκι του στις ταβέρνες και έβγαζε πιατάκι ζητώντας την ελεημοσύνη των πελατών. Αυτή η από τα ψηλά στα χαμηλά πορεία συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Τότε ο Βασίλης Τσιτσάνης, ως καλλιτεχνικός διευθυντής της Columbia, αποφάσισε να βγάλει τον μεγάλο ρεμπέτη από τη ναφθαλίνη. Ο Τσιτσάνης έβλεπε πως τα ινδοπρεπή τραγούδια σάρωναν την αγορά και τις προτιμήσεις του κοινού. Χρειαζόταν ένα σοβαρό ανάχωμα, που μόνο το αυθεντικό ρεμπέτικο μπορούσε να προσφέρει. Διέκρινε στη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση τον τραγουδιστή που θα αναβίωνε το μουσικό αυτό είδος και έπεισε τον διευθυντή της εταιρίας Τάκη Λαμπρόπουλο να ηχογραφήσουν ξανά τα τραγούδια του Βαμβακάρη.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης καβάλησε ένα ποδήλατο και έτρεξε στην Κοκκινιά να φέρει το χαρμόσυνο νέο στον λησμονημένο Μάρκο. Τον βρήκε σ' ένα καμαράκι γέρο στα πρόθυρα του θανάτου, εξαθλιωμένο και άρρωστο με παραμορφωμένα δάχτυλα και αναπνευστικά προβλήματα - έναν φτωχοδιάβολο που ανάσαινε με δυσκολία και αναθυμόταν κλαίγοντας περασμένες δόξες. Εκεί πάνω στην απελπισία του ο Βαμβακάρης μια συμβουλή έδωσε μόνο στον Μπιθικώτση: Να βαστήξει τα λεφτά που θα έβγαζε από τη νύχτα και το τραγούδι.

«Εγώ δεν το 'κανα και βλέπεις το κατάντημά μου» συμπλήρωσε.