Γιώργος Ζαμπέτας: ο μπράβος Γενίτσαρης και η γραβάτα

Το καλοκαίρι του 1950, ο διαβόητος Βλάχος ανοίγει ταβέρνα στο Αιγάλεω και ο Ζαμπέτας είναι στο κόλπο.

Γιώργος Ζαμπέτας: ο μπράβος Γενίτσαρης και η γραβάτα

Παλιός σκυλόμαγκας της νύχτας ο Αντώνης Βλάχος, ο πρώτος που άνοιξε μπουζουξίδικο στην Αθήνα πριν από το 1940, επιστρέφει στη νύχτα, το καλοκαίρι του 1950 ανοίγοντας την ΤΑΒΕΡΝΑ Ο ΒΛΑΧΟΣ.

Το μαγαζί βρισκόταν στην Ιερά Οδό και ήταν υπαίθριο. Απέναντι υπήρχαν μόνο αλάνες και χωράφια, μαζευόταν ο κόσμος και άκουγε λαθραία πενιές και τραγούδια. Ο νεαρός Γιώργος Ζαμπέτας θα δουλέψει όλο τον Σεπτέμβρη κι έχει να λέει: «Με πήρανε στο μαγαζί μέσω του Στράτου του Παγιουμτζτή και δεν τους άρεσε η μόστρα μου και μου βάλανε και μια γραβάτα να φορέσω! Εγώ πήγα μ' ένα πράσινο γιλέκο και το μπουζουκάκι μου μόνο.

Για μπουζουξής πήγα κι αυτοί μου βάλανε γραβάτα. Τέλος πάντων, καλά κάνανε. Ήμουνα μαγκάκι τότε κι έπρεπε να συμμαζευτώ λίγο» »Στου ΒΛΑΧΟΥ ήταν κι ο Μιχάλης Γενίτσαρης, πρώην σωματοφύλακας μαγαζιών και κυρίως του Βλάχου, απο παλιά. Έτσι ανέβηκε στο σανίδι αυτός. Ψιλοπέπαιζε από παλιά και σιγά-σιγά όταν αρχίσανε να σταματάνε τα νταηλίκια στα μαγαζιά ανέβηκε για τα καλά στο σανίδι».

Το επόμενο καλοκαίρι ο Ζαμπέτας θα συνεργαστεί για λίγο με τον Τσιτσάνη στο ΦΑΛΗΡΙΚΟ κι όπως λέει ο ίδιος: «Ο Ζαμπέτας τότε ήτανε ο μικρός του γραφείου, ένα μπουζουκάκι...» Απέχει τρία χρόνια από τον συνθέτη που έγραψε το «Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω» για να το τραγουδήσει ο Στέλιος Καζαντζίδης.