Ο Διονυσίου απαρνήθηκε ευγενικά τον Μίκη αλλά θα τραγουδούσε Πυξ Λαξ

Προικισμένος με σπάνια φωνητικά προσόντα ο Στράτος Διονυσίου ήξερε τα όρια του. Είπε ένα ευγενικό όχι στον Μίκη αλλά καλόβλεπε ένα τραγούδι των Πυξ Λαξ.

Ο Διονυσίου απαρνήθηκε ευγενικά τον Μίκη αλλά θα τραγουδούσε Πυξ Λαξ
  • Φωτογραφία: Ο Στράτος, η Γεωργία, η Τασούλα και ο Άγγελος

Βορειοελλαδίτης, γόνος μιας τρικυμισμένης οικογένειας, μαθητευόμενος ράφτης στα χρόνια της εφηβείας, άνοιξε με κόπο και φιλότιμο τον προσωπικό του δρόμο.

Αυτός ήταν ο Στράτος Διονυσίου, ο τραγουδιστής που πάνω του κούρδιζαν τα όργανα, πάντα κουρδισμένος και στιβαρός, κυρίαρχη φωνή στα στούντιο της δισκογραφίας αλλά και στα νυχτερινά μαγαζιά, με ρεμπέτικες και γνήσιες λαϊκές καταβολές, κάποτε το αντίπαλο δέος του Στέλιου Καζαντζίδη, κι ύστερα στη δεκαετία του '80, ο ορισμός του λαϊκού τραγουδιστή, διέγραψε μια πολυκύμαντη διαδρομή στο ελληνικό τραγούδι. Στα χρόνια της ακμής του τον προσέγγισε και ο ίδιος ο Θεοδωράκης, άλλο που ο Στράτος σταθμίζοντας τα όρια και την φυσιογνωμία της φωνής του αρνήθηκε ευγενικά την εξόχως τιμητική πρόταση του Μίκη.

Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι ο Διονυσίου προαλειφόταν για ερμηνευτής του τραγουδιού "Άστη να λέει" των Πυξ Λαξ.

Μια τέτοια ζύμωση θα ήταν το δίχως άλλο ενδιαφέρουσα. Για πολλούς ο Στράτος ήταν ένας λαϊκός βάρδος με στόφα ροκ σταρ, πιθανότατα προδρομική μορφή για τον αναγεννημένο Μητροπάνο του '90. Θα ήταν πάντως ακροαματική εμπειρία το μπόλιασμα της φωνής του Διονυσίου με τα τραγούδια του Μίκη, όπως θα ήταν και μια πιθανή συνεργασία του Θεοδωράκη με τον Γαβαλά και την Πόλυ Πάνου στις αρχές της δεκαετίας του '60.