Ο Ζαμπέτας έβαλε τον Καζαντζίδη να του πει ένα τραγούδι και τον παραδέχθηκε

Το καλοκαίρι του 1962 ο σπουδαίος σολίστας και ο μεγάλος τραγουδιστής συναντήθηκαν και στο πάλκο. Εμφανίστηκαν μαζί στην ταβέρνα του Κουλουριώτη στο Μοσχάτο. Στις πρόβες ο Στέλιος ζήτησε από τον Ζαμπέτα να του παίξει ένα ταξίμι για να γουστάρει.

Ο μπουζουξής και μουσικοσυνθέτης με την τόσο ιδιαίτερη πενιά δεν θα χαλούσε χατίρι στον συνεργάτη του αλλά με τη σειρά του απαίτησε να τον ακούσει σ' ένα συγκεκριμένο τραγούδι.

Σημειωτέο ότι ο Ζαμπέτας ήταν παιδί του ρεμπέτικου. Όπως λέει κι ο ίδιος τα αυτιά του ήταν γεμάτα με μουσική του Στράτου και του Μάρκου. Από την άλλη ο Καζαντζίδης ήταν η φωνή που γεφύρωσε το ρεμπέτικο με το λαϊκό και είχε φυσικά και ρεμπέτικη παιδεία.

Το απέδειξε τραγουδώντας μπροστά στον έκπληκτο Ζαμπέτα την «παραγγελιά» του: Βαρέθηκα τον ναργιλέ, τραγούδι του Βαγγέλη Παπάζογλου που μας πάει πίσω στις ρίζες της λαϊκής ψυχής σε δρόμους και ποικίλματα ανατολίτικα. Ο Ζαμπέτας ομολόγησε σε συνέντευξή του στον Αλέξη Βάκη και τον Νίκο Ζούκα (άνοιξη 1989) ότι μόλις άκουσε το τραγούδι από τη φωνή του Στέλιου «μου έφυγε το μπουζούκι από τα χέρια».

Και συμπλήρωσε: «Μεγάλη σημαία ο Καζαντζίδης». Αυτά για όσους περιορίζουν αυτόν τον μεγάλο τραγουδιστή σε όρους κλάψας και ξενιτιάς. Λίγο αργότερα ο Καζαντζίδης τραγούδησε δύο τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου: «Με το βοριά» «Μεσάνυχτα πού θα σε βρω»